Επτά χρόνια προσφοράς από το Κοινωνικό Ιατρείο – Φαρμακείο Αλληλεγγύης Χανίων

Έχοντας ως βασικό στήριγμα τους εθελοντές του (γιατρούς, νοσηλευτές, διοικητικούς κα.) που αφιερώνουν πολύτιμο χρόνο καθημερινά για να προσφέρουν τις υπηρεσίες στον πάσχοντα το “Κοινωνικό Ιατρείο” έχει καθιερωθεί στη συνείδηση των Χανιωτών και όχι μόνο.

«Το Κοινωνικό Ιατρείο ξεκίνησε να λειτουργεί το 2012. Υπήρξαν άνθρωποι που ψυχανεμίσθηκαν ότι αυτή η κρίση ήλθε δυστυχώς για να…μείνει και θα γίνει πιο βαθιά και έτσι στήθηκε το αρχικά το κοινωνικό φαρμακείο στο χώρο του Εργατικού Κέντρου και ένα χρόνο μετά το Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο σε χώρο που μας παραχωρήθηκε από την Μονή Γουβερνέτου στην πλατεία Κολοκοτρώνη 10» μας λέει ο γιατρός και πρόεδρος του “Κοινωνικού Ιατρείου” κ. Μανώλης Φραγκάκης. Ένας από τους πολλούς γιατρούς που αφιλοκερδώς προσφέρουν στον συνάνθρωπο μέσα από το “Κοινωνικό Ιατρείο”.
Στον 1ο όροφο του κτηρίου της Κολοκοτρώνη συναντάμε 5 άριστα οργανωμένα ιατρεία, εξυπηρετικότατους ανθρώπους που θέλουν όλα να είναι στην εντέλεια, ένα εξαιρετικό φαρμακείο και μια καλά οργανωμένη δομή πρωτοβάθμιας υγείας.

Αυτή τη στιγμή στο Ιατρείο υπάρχουν ενεργοί φάκελοι για 450 ασθενείς, ενώ συνολικά από την ίδρυση του έχουν δημιουργηθεί 1400 φάκελοι ασθενών (ορισμένοι φάκελοι αφορούν οικογένειες) κάτι που δείχνει πόσο σπουδαίος είναι ο ρόλος του.

«Ο αριθμός των ασθενών που εξυπηρετούμε είναι τεράστιος για μια πόλη όπως τα Χανιά , αν αναλογιστούμε ότι υπάρχουν και οι Γιατροί του Κόσμου με το δικό τους ιατρείο. Έχουμε σοβαρά ζητήματα στην κοινωνία των Χανίων. Έχουμε Έλληνες και ξένους ασθενείς – για μας δεν έχει καμία σημασία από που είναι ο κάθε ασθενής- έχουμε πρόσφυγες, μετανάστες συνεργαζόμαστε με τη “Σύμπραξη Χανίων”, έχουμε άστεγους που τους παρακολουθούμε ιατρικά, έχουμε οικογένειες με πολύ σημαντικά ιατρικά αλλά και κοινωνικά προβλήματα στις οποίες προσπαθούμε να προσφέρουμε πολύπλευρη βοήθεια» εξηγεί ο κ. Φραγκάκης. Πέρα από τα 5 ιατρεία (παθολογικό, γενικής ιατρικής, ΩΡΛ, ψυχολογική στήριξης, παιδιατρικό) τη δομή στηρίζουν και και πολλοί γυναικολόγοι και εμβρυολόγος που δέχονται τα περιστατικά του Κοινωνικού Ιατρείου στους δικούς τους χώρους.

Πίσω από τη λειτουργία του “Κοινωνικού Ιατρείου” βρίσκεται μια ολόκληρη φιλοσοφία που βάζει τον άνθρωπο πάνω από όλα. «Πιστεύω ότι όταν έρχεται εδώ ένας ασθενής, τον βλέπουμε δωρεάν, τον κάνουμε καλά, του δίνουμε τα φάρμακα του και απλά του κτυπάμε τον ώμο λέγοντας του να πάει σπίτι του, αυτό δεν είναι επιτυχία για το κοινωνικό μας ιατρείο. Αντίθετα είναι αποτυχία.

Επιτυχία θα είναι να δώσουμε στον ασθενή να αντιληφθεί τι πραγματικά κάνουμε, να καταλάβει ότι η αλληλεγγύη είναι ένας τρόπος ζωής, είναι μια πρόταση δική μας. Θέλουμε τους ανθρώπους χωρίς κομματικές σημαίες αλλά μόνο με μια σημαία αυτή της αλληλεγγύης. Αν δεν πετύχουμε να τους δώσουμε να το καταλάβουν αυτό τότε δεν έχουμε πετύχει το σκοπό μας και πιστεύω πως οι περισσότεροι εθελοντές μας κινούνται σε αυτήν την κατεύθυνση» τονίζει ο κ. Φραγκάκης.

Για τους εθελοντές η μεγαλύτερη χαρά θα είναι την ημέρα που θα κλείσει το “Κοινωνικό Ιατρείο” καθώς δεν θα υπάρχει λόγος ύπαρξης του. «Υπήρξε ένας ευεργετικός νόμος το 2015-2016 με βάση τον οποίο κανείς δεν αποκλείεται από τη δημόσια υγεία. Όμως δυστυχώς δεν εξαλείφθηκαν οι λόγοι ύπαρξης των Κοινωνικών Ιατρείων. πχ. υπάρχουν άτομα και οικογένειες που έχουν ΑΜΚΑ αλλά δεν μπορούν να πάρουν τα φάρμακα του μήνα, γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε τη συμμετοχή τους» λέει ο πρόεδρος του Ιατρείου και μας περιγράφει μια τέτοια περίπτωση. Μια ολιγομελή οικογένεια, με δύο μέλη της με καρκίνο και με εισόδημα 400 ευρώ που όπως είναι φυσικό δεν είναι σε θέση να δαπανήσει τα χρήματα της συμμετοχή της για την αγορά των φαρμάκων της που φτάνουν στο 1/4 του εισοδήματος της!

Στα τελευταία χρόνια πέρα από τις πολλές ενημερωτικές εκδηλώσεις το “Κοινωνικό Ιατρείο” βρέθηκε δίπλα στους πρόσφυγες στη Μυτιλίνη , στον Πειραιά αλλά και σε όσες “καραβιές” έφτασαν στα Χανιά, οργάνωσε αποστολές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, βρέθηκε δίπλα σε ιδρύματα, συνεργάστηκε με ιατρικές, κοινωνικές υπηρεσίες σε όλο το Νομό και πέρα από αυτόν και συνεχίζει…στους δρόμους της αλληλεγγύης!