Ένωση Γονέων Δ. Ηρακλείου: Καταγγελίες για βία, παρενοχλήσεις και όπλα στα σχολεία
“Τις τελευταίες μέρες πληθαίνουν οι καταγγελίες για περιστατικά σχολικής βίας στα σχολεία του Ηρακλείου, από σχολικό εκφοβισμό, παρενοχλήσεις σεξουαλικού περιεχομένου μέχρι και όπλα. Δεν είναι η πρώτη φορά που γνωστοποιούνται παρόμοια περιστατικά ή που χρειάζεται να σχολιάζουμε αλλά μας ανησυχεί έντονα το γεγονός ότι αυξάνονται, ένα σημάδι ότι «κάτι τρέχει» στο σχολείο και, κυρίως, έξω από το σχολείο, στην κοινωνία” αναφέρει η Ένωση Γονέων Μαθητών Δήμου Ηρακλείου.
Όπως τονίζεται στην ανακοίνωση:
Τα παιδιά μας μεγαλώνουν σε ένα ιδιαίτερα απαιτητικό και περίπλοκο περιβάλλον, τόσο στην κοινωνία όσο και στο σχολείο, το οποίο αποτελεί μικρογραφία της. Πρόκειται για ένα
περιβάλλον εχθρικό προς τα παιδιά, δομημένο με τέτοιο τρόπο ώστε να ευνοεί την ανταγωνιστικότητα και όχι την παιδεία, δεν προάγεται πουθενά ως στόχος του εκπαιδευτικού προγράμματος η ολοκλήρωση της προσωπικότητας του μαθητή, μαθήματα καλλιτεχνικής και αισθητικής αγωγής δεν βρίσκουν χώρο. Πρόκειται για ένα σχολείο με μεγάλο αριθμό συμβασιούχων εκπαιδευτικών, που δεν μένουν στο ίδιο σχολείο πάνω από έναν χρόνο, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται να αναπτύξουν σχέσεις εμπιστοσύνης με τα παιδιά ενώ το ίδιο το σχολείο ως κτιριακή υπόσταση χαρακτηρίζεται επιεικώς άσχημο. Επιπροσθέτως η σύγχρονη οικογένεια, πιεσμένη όσο ποτέ στο κυνήγι της οικονομικής επιβίωσης βλέπει το ρόλο της να μειώνεται ή πολλές φορές να είναι μέχρι και απούσα από
την ανατροφή των παιδιών δουλεύοντας πολλές ώρες οι γονείς για να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις. Αν σε όλα τα παραπάνω προσθέσουμε τα τρία χρόνια πανδημίας με την
επιδείνωση της οικονομικής κρίσης το μείγμα γίνεται εκρηκτικό .
Ως Ένωση Γονέων Μαθητών Δήμου Ηρακλείου θεωρούμε ότι το σχολείο θα πρέπει να προωθεί τις αξίες της ομαδικότητας, της αλληλοβοήθειας, της συνεργασίας, της αλληλεγγύης σε αντίθεση με τον ανταγωνισμό και την ατομική στάση που αποτελούν θερμοκήπιο για τη δημιουργία κλίματος απειλής, στοχοποίησης του αδύνατου, του μικρού, του διαφορετικού, αυτοπροβολής και επιβολής.
Για την αντιμετώπιση όλων αυτών των φαινομένων είναι απαραίτητη η στελέχωση όλων των σχολείων με όλο το απαραίτητο επιστημονικό δυναμικό, με μόνιμους ειδικούς ψυχικής υγείας, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, όχι σε περιστασιακή βάση αλλά σε καθημερινό πρόγραμμα, που δεν θα αντικαθίστανται κάθε χρόνο με καινούργιους, ώστε να γνωρίζουν πλήρως το σχολικό περιβάλλον, να μπορούν να προλαμβάνουν, να βοηθήσουν αλλά και να αντιμετωπίσουν τα περιστατικά βίας που δυστυχώς παρατηρούνται σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης. Με αυτό τον τρόπο και οι εκπαιδευτικοί θα βοηθηθούν στο δύσκολο έργο τους από την στιγμή που βρίσκονται χωρίς μέριμνα από την πολιτεία, χωρίς επιμόρφωση και στήριξη στη διαχείριση τέτοιων ζητημάτων, με πολλούς μαθητές ανά τμήμα, με ολοένα και περισσότερη γραφειοκρατία, άσχετη με το πραγματικό τους έργο που είναι η εκπαίδευση και η ανάπτυξη της πολύπλοκης σχέσης παιδαγωγού/μαθητή.
Αντίστοιχες ελλείψεις, κενά και υποστελέχωση παρατηρείται και στις απαραίτητες δομές υποστήριξης μαθητών και οικογενειών έξω από το σχολείο. Σήμερα, δεν υπάρχει εύκολη πρόσβαση σε δωρεάν κρατικές δομές ψυχικής υγείας, κρίσιμης σημασίας, ώστε να μπορούν να υποστηρίξουν και να βοηθήσουν τα παιδιά μας αλλά και τις οικογένειες να ανταπεξέλθουν στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Το αντίθετο, ολοένα και συρρικνώνονται τέτοιες δομές δείχνοντας πως οι κυβερνήσεις διαχρονικά αντιμετωπίζουν το θέμα. Ενδεικτικά να αναφέρουμε την υποστελέχωση όλων των κρατικών δομών, με τελευταία καταγγελία στην Παιδοψυχιατρική Κλινική του ΠΑΓΝΗ που έχει οδηγήσει στα πρόθυρα του κλεισίματος το εν λόγω τμήμα και η οποία καλύπτει όλη την Κρήτη αλλά και τα Δωδεκάνησα, οδηγώντας έτσι τις οικογένειες με προβλήματα στον ιδιωτικό τομέα, με υψηλότατο κόστος και για όσες βεβαίως μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά.
Το πρόβλημα δεν λύνεται με καταστολή, αλλά με πρόληψη, καλούμε λοιπόν τους Συλλόγους Γονέων, να κινηθούν διεκδικώντας τις λύσεις αξίζουν σε εμάς και τα παιδιά μας,
εξασφαλίζοντας σύγχρονους και ασφαλείς όρους ζωής, μόρφωσης, εργασίας, μετακίνησης.
Για όλα τα παραπάνω, απαιτούμε:
Μαζικούς μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών, ώστε να χτίζεται σταθερή παιδαγωγική σχέση μαθητή- εκπαιδευτικού.
Σύγχρονα ασφαλή σχολικά κτίρια.
Ενίσχυση των "συλλογικών δραστηριοτήτων" σε κάθε σχολείο με ομάδες θεατρικές, αθλητικές, μουσικές, περιβαλλοντικές, που θα ενισχύουν τις σχέσεις μέσα στη
σχολική κοινότητα.
Αναβάθμιση στο σχολικό πρόγραμμα όλων των καλλιτεχνικών μαθημάτων και της φυσικής αγωγής σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης.
Πρόληψη αποκλειστικά από κοινωνικούς επιστήμονες των Κέντρων Πρόληψης και των Δήμων. Καμία εμπλοκή ΜΚΟ και ιδιωτών σε προγράμματα πρόληψης στασχολεία.
Μαζικούς μόνιμους διορισμούς κοινωνικών επιστημόνων για να στηρίζουν τη σχολική ζωή.
Άμεση και πλήρης στελέχωση της Παιδοψυχιατρικής του ΠΑΓΝΗ και του Ιατροπαιδαγωγικού Κέντρου του Βενιζελείου (ΚΟΙ.ΚΕ.Ψ.Υ.Π.Ε.) με όλο το απαραίτητομόνιμο προσωπικό.