Politica 89.8
ΕΛ.Ι.Κ.Α: «O νέος νόμος για τη συνεπιμέλεια είναι σημαντικό βήμα αλλά θα κριθεί στην πράξη με την εφαρμογή του»
Την πεποίθηση πως το Νομοσχέδιο της συνεπιμέλειας, αποτελεί παρά τις όποιες του αδυναμίες την απαρχή κι νομική δικαίωση ενός τεράστιου αγώνα ανθρώπων που πολέμησαν με σκοπό να δείξουν πως δεν υπάρχουν μαμά μπαμπάς αλλά γονείς που μάχονται για τα παιδιά τους, εξέφρασε μιλώντας στον Politica 89.8 και τον Χρήστο Κώνστα, το μέλος του Ελληνικού Ινστιτούτου Κοινής Ανατροφής Λευτέρης Διγενάκης.
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο κ. Διγενάκης, Ο νέος νόμος για τη συνεπιμέλεια είναι σημαντικό βήμα αλλά θα κριθεί στην πράξη με την εφαρμογή του.
Ο κ. Διγενάκης, αναφέρθηκε στις πολιτικές και κομματικές αντιπαραθέσεις που ξέσπασαν στη βουλή κατά την χθεσινή ολομέλεια στην οποία και υπερψηφίστηκε το Νομοσχέδιο. Όπως εξηγεί : «Δυστυχώς, χθες παρόλο που ορθώς υπήρξαν διαφορετικές απόψεις, ο όποιος αντίλογος προήλθε είτε από ανθρώπους που το είδαν κομματικά είτε από ανθρώπους που στερούνται κοινωνικού κι επιστημονικού υποβάθρου. Υπερψήφιστηκε ένα νομοσχέδιο το οποίο είναι επιθυμητό, αλλά το οποίο θα πρέπει να βγει κάποια στιγμή αποκλειστικά από τις δικαστικές αίθουσες , ώστε να υπάρχουν σύλλογοι κι ειδικοί διαμεσολαβητές που να φροντίζουν για το δίκαιο και να εξετάζουν το συμφέρον του παιδιού. Χρειάζεται δηλαδή, μια νομική εξίσωση των γονέων για να τεθεί επί τάπητος το συμφέρον των παιδιών μας. Δεν μπορούμε όταν δεν έχουμε εξισώσει το ρόλο του πατέρα και της μάνας να μιλήσουμε για το συμφέρον των παιδιών μας. Η κάθε περίπτωση ενδεχομένως θα μπορούσε να λαμβάνεται υπόψιν διαφορετικά, γι αυτό λέμε πως ίσως να χρειάζονται πέραν του νόμου κι ειδικοί σύμβουλοι και διαμεσολαβητές. »
Τι προβλέπει
Το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης εδράζεται στην αρχή της μη διάκρισης μεταξύ των γονέων, καθώς καθιερώνεται η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας και από τους δύο γονείς μετά το διαζύγιο. Για πρώτη φορά εισάγεται το μαχητό τεκμήριο του 1/3 για την επικοινωνία του παιδιού με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, ενώ – επίσης για πρώτη φορά – εισάγονται εναλλακτικές μέθοδοι επίλυσης των οικογενειακών διαφορών, με τον θεσμό του οικογενειακού διαμεσολαβητή.
Καθιερώνεται, επίσης, η κακή άσκηση της γονικής μέριμνας, που λαμβάνεται υπόψη από το δικαστήριο στη ρύθμιση των ζητημάτων γονικής μέριμνας και επιμέλειας των τέκνων. Ως τέτοια θεωρείται ότι είναι η μη καταβολή της διατροφής, ο μη σεβασμός στις δικαστικές αποφάσεις και στις συμφωνίες των διαζευγμένων γονέων και η διάρρηξη των σχέσεων του παιδιού με τον άλλον γονέα.
Στο πλέγμα των διατάξεων περιλαμβάνονται ακόμη οι αναγκαίες δικονομικές εγγυήσεις για την προστασία των γυναικών και των παιδιών από κακοποιητικές συμπεριφορές, σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις και ιδίως με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης.
Τέλος, προβλέπεται η κατάρτιση ειδικών προγραμμάτων της Εθνικής Σχολής Δικαστών για την επιμόρφωση των δικαστικών λειτουργών που θα δικάζουν τις οικογενειακές διαφορές, από ψυχολόγους, κοινωνιολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς, καθηγητές ΑΕΙ και δικαστικούς λειτουργούς.
Τρεις αλλαγές σε σχέση με το σχέδιο που ήρθε σε διαβούλευση πριν από μερικούς μήνες:
- Αρθρο 1: Ο σκοπός του νόμου: «Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του βέλτιστου συμφέροντος του τέκνου διά της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού. Οι διατάξεις του ερμηνεύονται και εφαρμόζονται σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις, που δεσμεύουν τη Χώρα, ιδίως με τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (Σύμβαση Κωνσταντινούπολης) που κυρώθηκε με τον ν. 4531/2018 (Α’ 62), και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι δικαιολογούν τη μη τήρηση των υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτές».
Σε αυτό προστίθεται και η δέσμευση της χώρας με βάση τις διατάξεις της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού.
- Αρθρο 3: Κατοικία Ανηλίκου: «Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει».
Στο άρθρο αυτό απαλείφεται η λέξη «συνήθως».
- Αρθρο 6: Διαμεσολάβηση σε περίπτωση διαφωνίας: «Κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας οι γονείς καταβάλλουν προσπάθεια για την εξεύρεση κοινά αποδεκτών λύσεων, προσφεύγοντας, εάν είναι απαραίτητο, σε διαμεσολάβηση. Αν διαφωνούν, αποφασίζει το δικαστήριο».
Απαλείφεται η φράση, «προσφεύγοντας, εάν είναι απαραίτητο, σε διαμεσολάβηση».
Ακούστε τον κ. Διγενάκη:
