Politica 89.8
Ελ.Βατσινά: “Κόπηκαν 100 βουλευτές – οι 60 της αντιπολίτευσης – Η ομιλία επί της πρότασης δυσπιστίας
Σε υποθέσεις σαν κι αυτή των Τεμπών νιώθει κανείς ότι είναι ανεξάντλητα τα δεδομένα που δεν έχουν ακουστεί.
Όσο και να τη μελετάμε, θα έχουμε πάντα κάτι νέο να μας σοκάρει,
πάντα κάτι νέο να προστεθεί σε όσα απροκάλυπτα έκανε η Κυβέρνησή σας, για να ελέγξει και να συγκαλύψει την έκβαση της υπόθεσης αυτής.
Ρωτάτε, ζητάτε, να απαντήσουμε εμείς,
εμείς που φέραμε στην αίθουσα αυτή την προανακριτική δυο φορές,
σε εσάς που σας πήρε δυο χρόνια να δεχθείτε το βάρος της ευθύνης σας,
να σας απαντήσουμε τι;
Να σας πούμε, τι θέλετε να συγκαλύψετε.
Αναρωτιέμαι.
Έχετε αντιληφθεί αυτούς τους 24 μήνες για ποιο λόγο λέμε όσα λέμε, για ποιο λόγο η Κοινωνία αντιδρά;
Νιώθω ότι δεν έχετε αντιληφθεί για ποιο λόγο αυτό το δυστύχημα άγγιξε και αγγίζει ΤΟΣΟ τις ψυχές του κόσμου.
Μέχρι πέρυσι τέτοια εποχή, ευχόσασταν να ξεφουσκώσει.
Σήμερα είστε εκτός πραγματικότητας,
με ορισμένους από Εσάς να έχετε τη χυδαία συμπεριφορά, να επιτίθεστε στους συγγενείς αυτών των θυμάτων,
άλλοι λέγοντας ότι η οργή τους ευθύνεται στην ανάγκη αποζημίωζης,
άλλοι λέγοντας ότι τα τρένα είναι μια χαρά και τα είδατε κάνοντας ταξιδια αναψυχής στην Ιταλία.
Δυστυχώς, την ώρα που εσείς μετράτε το κόστος και διαφημίζετε την αναψυχή σας,
οι γονείς, οι συγγενείς, οι φίλοι των ανθρώπων που χάθηκαν στις ράγες του τρένου,
αλλά και ο μέσος άνθρωπος, η μέση Ελληνίδα και ο μέσος Έλληνας,
πονάει
γιατί θεωρούσε το τρένο αυτό το πιο αξιόπιστο, σύγχρονο και ασφαλές μέσο μετακίνησης.
Γιατί, όταν σε κοντινό σημείο πριν 22 χρόνια
θρήνησε η χώρα στην άσφαλτο
τους μαθητές του Λυκείου Μακροχωρίου
σε ένα φρικτό τροχαίο δυστύχημα,
όλοι λέγαμε «πήγαινε καλύτερα με το τρένο να πας με ασφάλεια».
Γιατί όταν οι άνθρωποι που ξέρουν καλύτερα από όλους μας, οι εργοδηγοί των τρένων,
διαμαρτυρήθηκαν για τις συνθήκες ασφαλείας,
πρώτα τους αγνοήσατε
και έπειτα τους επιτεθήκατε που αμφισβήτησαν την ασφάλεια των μεταφορών.
Γιατί αφορούσε το μέσο που χιλιάδες σπουδαστές και εργαζόμενοι χρησιμοποιούσαν κάθε μέρα, χωρίς τελικά να ξέρουν ότι είναι αβέβαιο ότι θα γυρίσουν σπίτι τους το βράδυ.
Αλλά πιο πολύ τραγικό, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης,
είναι γιατί το δυστύχημα αυτό
δεν οφείλετε σε ένα μηχάνημα που χάλασε,
σε ένα βαγόνι που εκτροχιάστηκε,
σε μια μηχανική ή υλική αστοχία.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ είναι τραγικό γιατί σας ξεσκέπασε.
Και γιατί μας απέδειξε ότι στην Ελλάδα
που όλα μπορούν να γίνουν πια τηλεματικά και ηλεκτρονικά,
στην Ελλάδα της Ανάπτυξης και στην Ελλάδα του 2.0
κάθε τρένο
μόλις ξεκινά από το σταθμό
είναι εν δυνάμει ο ένας πόλος μιας μετωπικής σύγκρουσης.
Και γιατί μας απέδειξε ότι στην Ελλάδα
που όλοι ζητάμε απαντήσεις από τη Δικαιοσύνη,
μπορεί να υπάρξει το οποιοδήποτε αόρατο χέρι που παρεμβαίνει κατοπιν εντολών
και να αλλοιώνει το χώρο ενός εγκλήματος.
Γιατί μας απέδειξε ότι επί Νέας Δημοκρατίας
ούτε η πολιτική, ούτε η ηθική τάξη υπερίσχυσε.
Ούτε η νομιμότητα.
Υπερίσχυε η ανάγκη για 24 μηνες να πείσετε,
στα κοινοβουλευτικά έδρανα, στις επιτροπές
ότι τέτοια δυστυχήματα ….απλά συμβαίνουν.
Ότι δεν έχει σημασία να εξετάζονται όλοι οι μάρτυρες.
Ότι δεν έχει σημασία ο τόπος ενός δυστυχήματος να διαφυλαχθεί και να μη χαθούν στοιχεία για τις αρχές.
Υπερίσχυσε η ανάγκη, κυριε Μητσοτάκη, να επιβραβεύσετε μόλις δυο μήνες μετά το γεγονός,
τον Υπουργό Μεταφορών συμπεριλαμβάνοντας τον στα ψηφοδέλτιά σας.
Και υπερίσχυσε η ανάγκη οτιδήποτε βλέπει το φως της δημοσιότητας να το αξιολογείτε ως ασήμαντο.
Ασήμαντη η Ευρωπαϊκη Εισαγγελία,
ασήμαντη η αποκάλυψη για τη μονταζιέρα κοπτοραπτική στις συνομιλίες,
ασήμαντο το μπάζωμα,
ασήμαντη και η πρόταση δυσπιστίας.
Ποιον θεσμό σέβεστε εσείς, επιτέλους;
Να θυμίσουμε τι είπε δυο χρόνια πριν ο Πρωθυπουργός;
Τι είπε ο κος Μαρινάκης;
«κάποιοι κατηγορούν την Κυβέρνηση ότι προσπαθεί να φτιάξει μονταζιέρα»,
«γίνεται προσπάθεια χειραγώγησης ενός ΛΥΜΕΝΟΥ θέματος».
Είναι λυμένο σήμερα το θέμα, κυριε Μητσοτάκη και κυριε Μαρινάκη και κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης;
Είναι όλα τα στοιχεία στη Δικαιοσύνη;
Ή απεφάνθη ο ΕΟΔΑΣΑΑΜ ότι χάθηκαν στοιχεια, από το μπάζωμα που ο κος Μαρινάκης δεν ξέρει ποιος πλήρωσε;
Κλείνοντας κύριε Πρόεδρε,
24 μήνες μετά ζούμε στη σκιά ενός δυστυχήματος που όχι απλά μας έχει συγκλονίσει, μας έχει εξοργίσει,
αλλά μας έχει ταυτόχρονα διδάξει ότι
όταν η Κυβέρνηση θέλει κάτι πολύ,
όλο το σύμπαν της συνωμοτεί για να το αποκρύψει.
Είτε πατώντας πάνω σε περικοπές συνομιλιών που είδαν το φως της δημοσιότητας
για να προλάβει ο ίδιος ο πρωθυπουργός
να βγει και να μιλήσει για ανθρώπινο σφάλμα.
Είτε κάνοντας τα πάντα για να αποκλειστεί ποινική ευθύνη Υπουργών,
την οποία δεν την είδατε πουθενά, ούτε θέλατε να τη διερευνήσετε.
Είτε σπεύδοντας ελάχιστες ημέρες μετά,
να πείτε ψεκασμένους όσους διερευνούσαν παράνομο φορτίο στα τρένα.
Εδώ να σας θυμίσω
ότι όταν διαλέγετε στο λόγο σας να περιφρονείτε μια Δημοκρατική διαδικασία,
μια πρόταση δυσπιστίας που συνυπογράφεται από τις Ελληνίδες και τους Έλληνες Βουλευτές,
η αμφισβήτηση που εκφράζετε σε αυτή την κίνηση,
είναι ο καθρέπτης του πως αντιμετωπίζετε τους θεσμούς και τους πολίτες.
Στη Δημοκρατία δεν εκφράζει τους Έλληνες Πολίτες μόνο το 41%.
Όπως και η Νέα Δημοκρατία δεν εκφράζει πια το 41%.
Οι Βουλευτές εκφράζουμε τους Έλληνες Πολίτες.
Έχουμε λόγο που είμαστε εδώ,
και αυτόν τον λόγο θα τον ακούτε.
Είναι τιμή μας που βρισκόμαστε εδώ,
είναι βαριά ευθύνη, καθημερινός αγώνας
τα προβλήματα αυτού του τόπου να μη γίνουν κομφετί
για να παίζουν οι Ομάδες Ψέματος σας όλη μέρα το ότι ζούμε σε Κοινωνία Ονείρου.
Σε ότι αφορά εμένα,
συνυπέγραψα αυτήν την πρόταση δυσπιστίας
με τη βαθιά πεποίθηση ότι το ΠΑΣΟΚ και ο Πρόεδρος του,
επέδειξαν και πάλι τα σπουδαία αντανακλαστικά που ζητά η Χώρα,
για ένα ζήτημα που ο κόσμος, το βλέπετε, ζητά απαντήσεις.
Και ήταν χρέος μας
αυτή η παθογένεια,
αυτή η απόκρυψη και η αλλοίωση στοιχείων
να ακουστεί με τον ηχηρότερο τρόπο.
Εμείς κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, σκύβουμε το κεφάλι και αυτούς χειροκροτάμε,
αυτόν τον κόσμο που επιμένει να μάθει την αλήθεια.
Αφήστε λοιπόν να τα πούμε όλα εμείς.
Όχι εσείς,
που σηκωθήκατε όρθιοι και δώσατε το χειροκρότημα σας εδώ μέσα σε αυτούς που προσέβαλαν τα θύματα της τραγωδίας που οι ίδιοι δεν απέτρεψαν.
Σας ευχαριστώ.
