Εισηγήθηκε ο Μ. Σενετάκης στην Βουλή την κύρωση των συμβάσεων για τους υδρογονάνθρακες

“Μέσω της συμμετοχής εταιριών κολοσσών όπως η Total και η Exxon Mobile στο πρόγραμμα έρευνας και υδρογονανθράκων στη Νότια Κρήτη η διεθνής κοινότητα πιστώνει με περαιτέρω εμπιστοσύνη την Ελλάδα”, σημείωσε μεταξύ άλλων ο βουλευτής ΝΔ Μάξιμος Σενετάκης στην εισήγηση του στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου για την κύρωση τεσσάρων συμβάσεων που αφορούν στην Έρευνα και Εκμετάλλευση Υδρογονανθράκων στην Ελλάδα.

Ο κ. Σενετάκης, ως εισηγητής της πλειοψηφίας, δήλωσε ευτυχής γιατί η ΝΔ υποστηρίζει έμπρακτα τη θέση ότι το κράτος έχει συνέχεια και  το απέδειξε για άλλη μια φορά φέρνοντας προς κύρωση τέσσερις συμβάσεις που διαπραγματεύτηκε και υπέγραψε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να αλλάξει ούτε λέξη. Διαχωρίζοντας την πρακτική της ΝΔ από εκείνη του ΣΥΡΙΖΑ σημείωσε: “Έπρεπε να γίνετε κυβέρνηση για να συμφωνήσετε σε κάτι που διαχρονικά ήταν αντίθετος ο χώρος σας και καθυστερούσε την πρόοδο της χώρας” και συμπλήρωσε: “Αν κάποιος αναζητά την εθνική  συνεννόηση και συναίνεση θα την βρει σε αυτά τα κείμενα”. 

Ωστόσο, ο εισηγητής της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρώην αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Σωκράτης Φάμελος αντί να ψηφίσει τις συμβάσεις τις οποίες υπέγραψε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, έθεσε επιφυλάξεις και επανήλθε στην ρητορική του “ξεπουλήματος”, με το πρόσχημα ότι η κυβέρνηση  μεθοδεύει δήθεν την ιδιωτικοποίηση των ΕΛΠΕ και μέσω αυτής του ξεπουλήματος του ορυκτού πλούτου. Ζήτησε μάλιστα εξηγήσεις από τον νυν υπουργός Περιβάλλοντος κ. Κωστή Χατζηδάκη.

Ο κ. Σενετάκης τόνισε ότι με την υπογραφή και κύρωση αυτών των συμβάσεων, η Ελλάδα γυρίζει σελίδα, το επενδυτικό περιβάλλον βελτιώνεται, ενισχύεται η γεωπολιτική θέση και καθίσταται πιο σταθερή στην ευρύτερη περιοχή. “Όσο πιο σημαντική είναι η θέση της χώρας για τη διεθνή κοινότητα, τόσο μεγαλύτερα είναι τα εχέγγυα ασφαλείας έναντι παντός κινδύνου”.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της εισήγησης

“Αγαπητοί συνάδελφοι καλησπέρα

Βρισκόμαστε σήμερα για να ξεκινήσουμε τη διαδικασία κύρωσης τεσσάρων σημαντικών συμβάσεων που υπέγραψε η προηγούμενη κυβέρνηση τον περασμένο Απρίλιο για την έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στο Ιόνιο και Δυτικά της Κρήτης. Η πρώτη αφορά στην περιοχή 10 στο Ιόνιο Πέλαγος μεταξύ Δημοσίου και ΕΛΠΕ. Η δεύτερη στην περιοχή Ιονίου στη Δυτική Ελλάδα μεταξύ Δημοσίου και της Κοινοπραξίας Repsol Exploration ΕΛΠΕ. Η τρίτη σε θαλάσσια περιοχή νοτιοδυτικά της Κρήτης μεταξύ Δημοσίου και κοινοπραξίας Total, ExxonMobil ΕΛΠΕ. Η τέταρτη σε περιοχή δυτικά της Κρήτης μεταξύ Δημοσίου και κοινοπραξίας Total, ExxonMobil, ΕΛΠΕ

Για τη διαδικασία να αναφέρω ότι πρόκειται για τέσσερις πανομοιότυπες συμβάσεις για αυτό και τις συζητάμε ενιαία. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι

Είμαι ευτυχής να πω ότι επιτέλους το κράτος έχει συνέχεια! 

Αυτή είναι η βασική μας πολιτική πεποίθηση που φροντίζουμε να την κάνουμε πράξη με κάθε τρόπο και ευκαιρία. Το επισημαίνω για να τονίσω ότι το κόμμα που εκπροσωπώ ουδέποτε εναντιώθηκε, επί της αρχής, στην προοπτική συμμετοχής της χώρας στον τομέα της έρευνας και της εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων. Πιστεύαμε και πιστεύουμε ότι είναι ένας αναπτυσσόμενος τομέας που μπορεί να προσφέρει πολλά στην οικονομία και γενικά δεν προσεγγίζαμε ποτέ το θέμα με ταμπού, στερεότυπα και ιδεολοψίες.

Μάλιστα θυμάμαι την περίοδο της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ 2012-2015 είχαμε υπογράψει τρεις αντίστοιχες συμβάσεις. Ήρθε όμως η υπερήφανη διαπραγμάτευση του πρώτου εξαμήνου του 2015 που επιχείρησε να τα ανατρέψει όλα (εκεί είχαμε ασυνέχεια του κράτους), αλλά ευτυχώς επικράτησε η λογική και σήμερα καλούμαστε να κυρώσουμε τέσσερις παρεμφερείς συμφωνίες που διαπραγματεύτηκε και υπέγραψε η κυβέρνηση της Πρώτης Φορά Αριστερά.

Και είμαι ευτυχής να αναδείξω τη σημασία αυτής της διαδικασίας (κύρωσης) παρότι ο νόμος δεν υποχρεώνει μια κυβέρνηση να φέρει προς κύρωση στο Κοινοβούλιο τέτοιες συμβάσεις. Το κάνουμε όμως γιατί πιστεύουμε ότι πρέπει να διατηρήσουμε το κεκτημένο διαφάνειας που εμείς είχαμε εισάγει, ώστε η Εθνική Αντιπροσωπεία και ο ελληνικός λαός να γνωρίζει τι συμφωνεί η κυβέρνηση.  Έτσι ο ελληνικός λαός μπορεί να πληροφορηθεί ότι δεν υπάρχουν σκοτεινά σημεία. Και το κυριότερο ότι διαψεύδονται μυθεύματα και στερεότυπα που εντέχνως καλλιεργήθηκαν περί ξεπουλήματος του ορυκτού πλούτου ή υποβάθμισης του περιβάλλοντος στο βωμό του πλούτου που ακούγονταν κατά το παρελθόν.

Παράλληλα δε, τολμώ να πω ότι η συγκεκριμένη διαδικασία έχει και βαρύνουσα πολιτική σημασία, καθώς αναδεικνύει την ύπαρξης διακομματικής συμφωνίας ως προς την εθνική αναγκαιότητα, επιτέλους, να προχωρήσουμε την έρευνα υδρογονανθράκων. 

Τόσα χρόνια το παλεύουμε. 

Το 1960 που ξεκίνησε μια κάπως συστηματική προσπάθεια από το τότε υπουργείο Βιομηχανίας με τη συνδρομή του ΙΓΜΕ, και τότε μεγάλες εταιρίες είχαν ενδιαφερθεί. 

Το 1975 που ιδρύθηκε η ΔΕΠ ΑΕ και ψηφίστηκε εδώ στη Βουλή ο πρώτος νόμος. Το 1985 που ιδρύθηκε η ΔΕΠ ΕΚΥ θυγατρική της ΔΕΠ Α.Ε. 

Το 1995 που ψηφίστηκε νέος νόμος και αναμόρφωσε το αδειοδοτικό καθεστώς, σύμφωνα με τη σχετική κοινοτική οδηγία 22/94. Έτσι φτάσαμε στο κοίτασμα πετρελαίου στο Κατάκολο. Έτσι φτάσαμε στο κοίτασμα φυσικού αερίου στην Επανομή Θεσσαλονίκης. 

Το 1996 που πραγματοποιήθηκε ο πρώτος διεθνής γύρος παραχωρήσεων 6 περιοχών στη Δυτική Ελλάδα. Και που με βάση όλη την εμπειρία και την τεχνογνωσία που αποκτήθηκε φτάσαμε 11 χρόνια μετά, και συγκεκριμένα στις 28.7.2017 στην “Προκήρυξη Διεθνούς Διαγωνισμού για παραχώρηση δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στη Δυτική Ελλάδα”. 

Την περίοδο 2012-2015 που η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ υπέγραψε αντίστοιχες Συμβάσεις Μίσθωσης για τις περιοχές Κατάκολο, Ιωάννινα, Πατραϊκός Κόλπος, Άρτα-Πρέβεζα.

Έτσι οι σημερινές που συζητάμε σήμερα αποτελούν συνέχεια ενός ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ για τη συνολική αναβάθμιση της γεωπολιτικής θέσης της χώρας με άξονα την ενέργεια.

Στο πλαίσιο αυτού του Εθνικού Σχεδιασμού, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έπραξε το εθνικά αυτονόητο και επιβεβλημένο. Κατά τη διεθνή πρακτική, έκανε την προκήρυξη του διεθνούς διαγωνισμού και την αξιολόγηση των εταιριών που εκδήλωσαν ενδιαφέρον. Διαπραγματεύτηκε μαζί τους τα τιμήματα, τα μισθώματα, τις αποζημιώσεις, τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, όλο εν πάση περιπτώσει το πλέγμα που οφείλει να διέπει τόσο σημαντικές και πολύπλοκες συμβάσεις. 

Ήταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που υπέγραψε τελικά τις συμφωνίες.

Έπρεπε κύριες και κύριοι συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ να γίνετε κυβέρνηση για να συμφωνήσετε σε κάτι που διαχρονικά ήταν αντίθετος ο χώρος σας και καθυστερούσε την πρόοδο της χώρας.

Εν πάση περιπτώσει, εμείς προφανώς δεν έχουμε καμία διάθεση να καθυστερήσουμε την πρόοδο της χώρας. Εμείς δεν θα υποβάλουμε τη διεθνή κοινότητα σε επαναστατική γυμναστική, ούτε βεβαίως θα κάνουμε συμφωνίες εν κρυπτώ. Ερχόμαστε σήμερα να κυρώσουμε τις συμβάσεις αυτές γιατί πιστεύουμε ότι έτσι και το κεκτημένο διαφάνειας που εισαγάγαμε διατηρούμε και τον εθνικό σχεδιασμό τηρούμε. Και το κάνουμε αυτό γιατί πιστεύουμε ότι έτσι ενισχύεται η γεωπολιτική θέση της χώρας. Ενισχύεται ο ρόλος της Ελλάδας ως ενεργειακός κόμβος. Ενισχύεται η ασφάλεια της χώρας. Ενισχύεται η οικονομία. Ενισχύονται οι τοπικές κοινωνίες. 

Γενικά με την κύρωση και αυτών των συμβάσεων, όπως και άλλων που θα ακολουθήσουν η Ελλάδα δείχνει πως γυρίζει σελίδα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι

Η Ελλάδα είναι χώρα που παράγει σταθερότητα σε μια ασταθή περιοχή. Για αυτό και η γεωπολιτική της θέση είναι σημαντική για τη διεθνή κοινότητα. Μέσω της συμμετοχής εταιριών κολοσσών όπως η Total και η Exxon Mobile στο πρόγραμμα έρευνας και υδρογονανθράκων στη Νότια Κρήτη η διεθνής κοινότητα πιστώνει με περαιτέρω εμπιστοσύνη την Ελλάδα. Η εμπιστοσύνη αυτή ενισχύει την γεωπολιτική θέση της χώρας και την καθιστά ακόμα πιο σταθερή στην ευρύτερη περιοχή. Όσο πιο σημαντική είναι η θέση της χώρας για τη διεθνή κοινότητα, τόσο μεγαλύτερα είναι τα εχέγγυα ασφαλείας έναντι παντός κινδύνου. 

Το παράδειγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι χαρακτηριστικό. Οι αδελφοί Κύπριοι τόλμησαν να μπουν νωρίς στο ενεργειακό παιχνίδι και σήμερα μπορούν να αντιμετωπίζουν με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση έναν επιθετικό και προκλητικό γείτονα. Και είναι αυτή η αυτοπεποίθηση που τον καθιστά πιο νευρικό και αμήχανο. 

Με την περαιτέρω εμπλοκή της Ελλάδας στο ενεργειακό παιχνίδι, ο άξονας Αθήνας – Λευκωσίας ενισχύεται περαιτέρω. Ευρύτερα ενισχύεται και η άτυπη τετραμερής Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ και Αιγύπτου. Από κοινού οι τέσσερις χώρες μπορούν να διασφαλίσουν όρους και προϋποθέσεις ασφάλειας και σταθερότητας στην περιοχή, καλύπτοντας το κενό ασφαλείας μιας δυνητικά ασταθούς Τουρκίας. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, η διαπραγματευτική ισχύς της χώρας μας θα ενισχυθεί. Οι συντελεστές ισχύος της θα αναβαθμιστούν.

Είναι ευτύχημα που οι συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ κατανόησαν τη σημασία που έχει η μετατροπή της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο, παραμέρισαν τις γνωστές ιδεοληψίες τους και δεν ακύρωσαν πρωτοβουλίες για την κατασκευή αγωγών διέλευσης φυσικού αερίου (βλ. αγωγό ΤΑΡ), τερματικών σταθμών υγροποιημένου φυσικού αερίου (βλ. αναβάθμιση Ρεβυθούσας), αλλά και της υπογραφής αντίστοιχων Συμβάσεων Μίσθωσης για τις περιοχές Κατάκολο, Ιωάννινα, Πατραϊκός Κόλπος, Άρτα-Πρέβεζα, πλέον και αυτών που συζητάμε σήμερα και αποτελούν συνέχεια ενός ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ για τη συνολική αναβάθμιση της γεωπολιτικής θέσης της χώρας με άξονα την ενέργεια.

Θεωρώ πως αν κάποιοι αναζητούν κάπου την εθνική συναίνεση και συνεννόηση, θα τη βρουν σε αυτά εδώ τα κείμενα. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι

Δεν είναι μόνο η ασφάλεια, η σταθερότητα, που επιτυγχάνεται με την αναβάθμιση της γεωπολιτικής θέσης της χώρας και τη μετατροπή της σε ενεργειακό κόμβο. Με την συγκεκριμένη διαδικασία επιτυγχάνεται άμεσο και έμμεσο όφελος για την εθνική και τοπική οικονομία.

Το Δημόσιο εισπράττει έσοδα από τυχόν εξεύρεση και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων. Αυτά προέρχονται κυρίως από την φορολογία και το Μίσθωμα και δευτερευόντως από τις στρεμματικές αποζημιώσεις. Τα έσοδα από Φορολογία και μισθώματα εκτιμάται ότι θα ανέρχονται στο 40% του συνολικού οικονομικού οφέλους της επένδυσης. Με άλλα λόγια, ο μισθωτής που αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου το οικονομικό ρίσκο της επένδυσης (άρθρο 1) στην έρευνα αρχικά και στην εκμετάλλευση εν συνεχεία, επιστρέφει στο ελληνικό κράτος που του παραχωρεί το δικαίωμα αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου, το 40% του οικονομικού του οφέλους.

Ακόμα μάλιστα και στην περίπτωση που οι έρευνες αποβούν άκαρπες, τα έσοδα του Ελληνικού Δημοσίου είναι εξασφαλισμένα αφού προβλέπεται ελάχιστο πρόγραμμα εργασιών και οικονομική δέσμευση με έκδοση αντίστοιχης εγγυητικής επιστολής σε κάθε ερευνητική φάση. (άρθρα 2,3).

Εξασφαλισμένο μάλιστα είναι και το Μίσθωμα που ο Μισθωτής θα καταβάλει στο Δημόσιο ανεξάρτητα αν επιτυγχάνει κέρδος ή όχι. Και αυτό διότι το Μίσθωμα συμφωνήθηκε σε ποσοστό της αξίας των εξορυσσόμενων υδρογονανθράκων που διαμορφώνεται βάση του ύψους της παραγωγής, των γεωγραφικών, γεωλογικών και λοιπών χαρακτηριστικών της περιοχής, καθώς και του συντελεστή εσόδων και εξόδων.

Με την κύρωση καθιερώνεται αντάλλαγμα υπογραφής (signature bonus) καταβλητέο άμεσα μετά την ολοκλήρωση της κυρωτικής διαδικασίας (άρθρο 3.8(3)), ενώ οι στρεμματικές αποζημιώσεις θα εισπράττονται ήδη από το στάδιο των ερευνών. (3.8 (2)). Παράλληλα, προβλέπεται αντάλλαγμα πρώτης Παραγωγής (first oil bonus) (3.8.(4)), καθώς και πρόσθετο κλιμακούμενο αντάλλαγμα μετά την έναρξη της αθροιστικής παραγωγής ενός κοιτάσματος.

Αυτά είναι τα εισπρακτέα έσοδα, το άμεσο οικονομικό όφελος.

Υπάρχει όπως αντιλαμβάνεστε και το έμμεσο οικονομικό όφελος

Είναι λογικό να αναμένουμε ότι η κύρωση των συγκεκριμένων συμβάσεων θα συμβάλλουν στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, από τη δραστηριοποίηση επιχειρήσεων στο κλάδο έρευνας και παραγωγής υδρογονανθράκων, ινστιτούτα και εκπαιδευτικά ιδρύματα γεωλογίας και γεωφυσικής, επιχειρήσεις στον κλάδο των μεταφορών προμηθειών, εργολάβοι κατασκευαστικές εταιρείες, δικηγορικές εταιρείες και γραφεία.

Επίσης είναι λογικό να προσβλέπουμε στην ενίσχυση των τοπικών κοινωνιών (οι συμβάσεις προβλέπουν την επιβολή επιπλέον τοπικού φόρου 5%), στην ενίσχυση της εξωστρέφειας της χώρας στον αναπτυσσόμενο τομέα της έρευνας και εκμετάλλευσης, στην εισαγωγή πολύτιμης επιστημονικής και τεχνολογικής γνώσης μεγάλων πετρελαϊκών εταιριών, στην ενίσχυση του επενδυτικού περιβάλλοντος. 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι

Επί σειρά ετών ακούγαμε για δήθεν ξεπούλημα του ορυκτού πλούτου της χώρας στις πολυεθνικές του κακού και ανάλγητου κεφαλαίου. Με τον καιρό ωριμάσαμε. Μάθαμε να χρησιμοποιούμε άλλους όρους. Πιο πραγματικούς. Μιλάμε για παραχώρηση δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης. 

Περαιτέρω δε, το δικαίωμα όμως το παραχωρεί κάποιος που το κατέχει. Και στην προκειμένη περίπτωση αναγνωρίζεται αδιαμφισβήτητα πως είναι το ελληνικό κράτος που ασκεί εθνική κυριαρχία και τα εθνικά κυριαρχικά του δικαιώματα στο έδαφος το υπέδαφος, το θαλάσσιο και τον υποθαλάσσιο χώρος της επικράτειας.

Είναι προφανές ότι η παραχώρηση αυτού του δικαιώματος γίνεται με το αζημίωτο. Και το τίμημα αποφασίζεται και συμφωνείται κατά τρόπο αμοιβαία επωφελή και για αυτόν που παραχωρεί το δικαίωμα και για αυτόν που του παραχωρείται. Αλλιώς, συμφωνία δεν υπάρχει.

Η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κατέληξε σε μια συμφωνία και την υπέγραψε, αλλά η κυβέρνηση της ΝΔ την φέρνει προς κύρωση. Που σημαίνει ότι δεν αμφισβητούμε το αποτέλεσμα που πέτυχε η προηγούμενη κυβέρνηση, χωρίς να παραβλέπουμε τις καθυστερήσεις που προκάλεσαν διακινδυνεύοντας την εθνική στρατηγική. Πάντως σίγουρα εμείς δεν το χαρακτηρίζουμε. Πόσο μάλλον ως “ξεπούλημα”. Από κει και πέρα, διαβάζοντας ο καθένας από σας (αλλά και όποιος πολίτης ενδιαφέρεται) τα βασικά σημεία της σύμβασης είναι σε θέση να κρίνει υποκειμενικά περί τίνος πρόκειται. Και αυτό είναι το κεκτημένο διαφάνειας που διατηρούμε στο ακέραιο.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι

Κράτησα για το τέλος ένα δεύτερο στερεότυπο που φώλιασε στη συνείδηση των πολιτών η εσκεμμένη παραπληροφόρηση μιας μερίδας του πολιτικού συστήματος. Όλων αυτών που δήθεν είναι ευαίσθητοι με το περιβάλλον και κάποιοι άλλοι αδιάφοροι.

Θα σας πω λοιπόν ότι η συγκεκριμένη σύμβαση περιλαμβάνει ένα αυστηρό πλέγμα διατάξεων που διασφαλίζει ότι η έρευνα και η εκμετάλλευση θα εκτελεστεί με απολύτως συμβατό περιβαλλοντικό τρόπο, καθώς οι εταιρείες υποχρεώνονται να συμμορφώνονται πλήρως με το σύνολο της εκάστοτε περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Μια νομοθεσία που ενισχύεται περαιτέρω με την ειδική αναφορά που γίνεται στη νομοθεσία περί ασφάλειας των υπεράκτιων εγκαταστάσεων και οποία (Ν.4409/2016 ενσωμάτωσε στην ελληνική έννομη τάξη την οδηγία 2013/30).

Επιπλέον ισχύει Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) Έγκρισης της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων. Αυτή προβλέπει όρους, περιορισμούς, κατευθύνσεις που θα πρέπει να τηρούνται κατά την εξειδίκευση και υλοποίηση κάθε προγράμματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων. Αυτή είναι διαθέσιμη στην ηλεκτρονική σελίδα του ΥΠΕΝ και της ΕΔΕΥ Α.Ε. 

Το στοίχημα ωστόσο είναι να μη μείνουμε μόνο στη θέσπιση των όρων. Αλλά να επικεντρωθούμε στην εποπτεία κατά την εφαρμογή τους. Συνεπώς, νομίζω ότι η ενίσχυση της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων με εξειδικευμένο προσωπικό και στελέχη εγνωσμένης επιστημονικής κατάρτισης είναι κομβικής σημασίας όχι μόνο για διασκεδαστούν οι ανησυχίες ευαισθητοποιημένων περιβαλλοντικά πολιτών, αλλά και για να διασφαλίσουμε ότι οι περιβαλλοντικοί όροι προστασίας του περιβάλλοντος θα τηρηθούν απαρέγκλιτα από τις ανάδοχες εταιρίες.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι

Φτάσαμε αισίως στην κύρωση συμβάσεων που το ελληνικό κράτος θα έπρεπε να είχε συνυπογράψει νωρίτερα. Χάσαμε χρόνο και ευκαιρίες λόγω των ιδεοληψιών και των στερεοτύπων μιας μερίδας του πολιτικού συστήματος και της αδυναμίας ή απροθυμίας της άλλης μερίδας να τα αντιμετωπίσει. Μέχρι που τελικά ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, βοηθούσης και της τεχνολογίας. Το εθνικό συμφέρον επέβαλε να είμαστε πιο αποφασιστικοί και πιο αποφασισμένοι. Και τότε διαπιστώσαμε ότι και ειλικρινής πολιτική διαβούλευση μπορεί να γίνει και συνεννόηση να υπάρξει και συναίνεση να επιτευχθεί και λύσεις συμφέρουσες για το δημόσιο να υπάρξουν.

Οι τέσσερις συμβάσεις που καλούμαστε να κυρώσουμε σήμερα αποτελούν απτή απόδειξη της εμπιστοσύνης σημαντικών επενδυτών στην ελληνική οικονομία. Κάτι που εμπεδώνει ακόμα περισσότερο την πεποίθηση ότι η Ελλάδα γυρίζει σελίδα. Παύει να είναι περίκλειστη και αποξενωμένη από το διεθνές γίγνεσθαι. Παύει να είναι φοβική με τις τεχνολογικές εξελίξεις και τις προκλήσεις του μέλλοντας. Μια χώρα παραγωγός σταθερότητας σε μια ασταθή περιοχή. Μια χώρα με αναβαθμισμένη γεωπολιτική θέση και ύψιστη στρατηγική σημασία. 

Σας ευχαριστώ!”

 

---