Δημογραφικό: Τα όρια ηλικίας αυξάνονται και η χώρα συρρικνώνεται

Για το δημογραφικό πρόβλημα και τις επιπτώσεις που έχει στο ασφαλιστικό, μίλησε στον Politica 89.8 και στον Χρήστο Κώνστα, ο ομότιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Σάββας Ρομπόλης.

«Η διάταξη που ψηφίστηκε το 2010, κατά τη διάρκεια του πρώτου μνημονίου, διάταξη που ισχύει ακόμη και σήμερα, σύμφωνα με την οποία το γενικό όριο συνταξιοδότησης θα προσαρμόζεται ανάλογα με την πορεία του προσδόκιμου ζωής. Η πρώτη εξέταση θα γίνει το 2021 και θα ληφθεί υπόψη η εξέλιξη του προσδόκιμου ζωής τη δεκαετία 2010-2020. Από το έτος 2021 και μετά, η αναπροσαρμογή του ορίου ηλικίας θα εξετάζεται κάθε τρία χρόνια. Επομένως το δικό μας συμπέρασμα από την έρευνα που κάναμε είναι ότι στην δεκαετία αυτή, θα αυξηθεί το προσδόκιμο ζωής κατά ένα χρόνο και ένα μήνα» δήλωσε στον Politica 89.8  ο κ. Ρομπόλης, ενώ συνέχισε: «Αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι ότι εμείς κάνοντας μια προβολή μέχρι το 2060, θέλαμε να δούμε πόσο θα αυξηθεί το προσδόκιμο ζωής και θα αυξηθεί κατά 5 χρόνια. Άρα το 2060 το όριο συνταξιοδότησης θα είναι 70 ετών; Όπως αντιλαμβάνεται κανείς αυτό δεν μπορεί να συμβεί. Από πλευρά αριθμητικής αυτό πρέπει να εξεταστεί και μάλιστα, πολύ σοβαρά γιατί δεν γίνεται να έχουμε στην αγορά εργασίας έναν άνθρωπο 70 ετών».

Σύμφωνα με τον κ. Ρομπόλη: «Αν δούμε το υλικό που έχουμε κάνει για την ανάλυση της εθνικής οικονομίας θα δούμε ότι αν π.χ. σήμερα δουλεύουν 3 εκ. άτομα το 19% είναι πάνω από 60 ετών. Το 2060 πάνω από 60 ετών θα είναι το 25%. Ένα στα τέσσερα άτομα θα είναι πάνω από 65 ετών. Μειώνει δηλαδή και την παραγωγικότητα, μετράμε και τις επιπτώσεις στην παραγωγή πλούτου της χώρας. Θα κρατάει η κάθε επιχείρηση, τον εργαζόμενο αλλά το θέμα είναι να δούμε αν συμφέρει την οικονομία της επιχείρησης».

Για το αν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, θα επηρεάσουν τα παραπάνω δεδομένα ο κ. Ρομπόλης σχολίασε: «Μετά από μια έρευνα που κάναμε, σε όλες τις χώρες η μετανάστευση στους τελευταίους αιώνες είχε θετικό αποτέλεσμα στην παραγωγή του πλούτου. Εξαρτάται από τις χώρες υποδοχής πόσο οργανωμένα τους δέχονται και πόσο οργανωμένα τους εντάσσουν μέσα στην οικονομία. Το δεύτερο θέμα, είναι ότι η μετανάστευση, δεν λύνει το δημοκρατικό πρόβλημα της κάθε χώρας απλά αμβλύνει την οξύτητα του σε μια συγκεκριμένη περίοδο».

«Το δημογραφικό πρόβλημα λύνεται μόνο με μια συγκροτημένη μεσομακροπρόθεσμη δημογραφική πολιτική. Αν θέλουμε και το 2060 να παραμείνουμε στα 11 εκ. η πολιτεία πρέπει να έχει μια συγκροτημένη πολιτική ενίσχυση της οικογενειακής ζωής, επιδόματα και στήριξη της οικογενειακής και επαγγελματικής  ζωής των γυναικών. Στη Γαλλία έχει επιτευχθεί η συγκρότηση δομών διευκόλυνσης της επαγγελματικής ζωής των γυναικών κι εκεί όμως έχουμε δημογραφικό πρόβλημα. Γιατί πλέον δεν αρκεί μόνο η ύπαρξη κοινωνικών υποδομών» δήλωσε ο κ. Ρομπόλης ενώ συμπλήρωσε: «Εκείνο που πρέπει να ξέρουμε είναι ότι το 2009, μία γυναίκα γεννούσε 1,5 παιδιά ενώ τώρα γεννάει 1,1. Όλα αυτά είναι πολύ σύνθετα και πολύπλοκα προβλήματα που όλη η Ευρώπη δεν είναι ετοιμασμένη γι’ αυτά. Δεν ξέρω αν μπαίνει στον προβληματισμό ώστε να λυθούν τα προβλήματα αυτά. Επομένως πρέπει να κατανοήσουμε ότι πλέον μιλάμε για έναν άλλο τρόπο ζωής».

Ακούστε εδώ όλη τη συνέντευξη του κ. Ρομπόλη: