Δ/νων Σύμβουλος ΟΑΚ: «Aλλάζουμε όλο το σχέδιο διαχείρισης του νερού στο φράγμα Αποσελέμη – Μόνο 1 εκ. κυβικά απολήψιμου νερού έχoυν απομείνει»
Μόλις ένα εκ κυβικά νερού έχει απομείνει για κατανάλωση, αν δεν υπάρξει εισροή υδάτων μέσω βροχοπτώσεων στο Φράγμα του Αποσελέμη, σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο του Οργανισμού Ανάπτυξης Κρήτης, Άρη Παπαδογιάννη που μίλησε στον Politica 89.8 και τον Χρήστο Κώνστα, υποστηρίζοντας πως όλο το σχέδιο διαχείρισης του νερού στο φράγμα Αποσελέμη αλλάζει.
Για το πόσο οριακά είναι φέτος τα πράγματα για το φράγμα Αποσελέμη, ο κ. Παπαδογιάννης σημειώνει πως: «Είναι οριακά δεδομένο αυτή τη στιγμή, δεδομένου, ότι αυτή τη στιγμή η στάθμη του φράγματος είναι στα 2.000.900 περίπου χιλιάδες κυβικά νερό. Αντιλαμβάνεστε για ένα φράγμα, που ουσιαστικά η δυναμική του, η δυνατότητά του είναι 25,3 εκατομμύρια κυβικά και που είχαμε τόσο το 22, όπου είχε υπερχειλίσει, πόσο άσχημο είναι να βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή στο σημείο αυτό, να έχουμε δηλαδή, περίπου ούτε καν 3 εκατομμύρια κυβικά. Παρόλο που με τις τελευταίες να το πούμε έτσι βροχές υπήρξε κάποια εισροή υδάτων στο φράγμα περίπου στα 51.000 κυβικά. Αλλά οι ημερήσιες καταναλώσεις κάνουν περίπου 14.000 – 15.000 κυβικά. Είναι ένα θέμα που μας απασχολεί, όλους και απασχολεί και τις ΔΕΥΑ του νησιού της Ανατολικής Κρήτης, Ηράκλειο, Χερσίνησο κι Άγιο Νικόλαο που από εκεί προμηθεύονται πόσιμο νερό. Πλέον, είμαστε υποχρεωμένοι να εκπονήσουμε σενάρια και να κάνουμε σχεδιασμό μειωμένων να το πω έτσι παροχών και καταναλώσεων, ώστε να μην φτάσουμε στο σημείο να διψάσουμε κυριολεκτικά. Είχαμε μια πολύ άσχημη υδρολογική χρονιά πέρυσι και που συνεχίζεται φέτος το ίδιο, με τη συνεργασία που είχαμε με τις 3 ΔΕΥΑ μπορέσαμε να αντιμετωπίσουμε το θέμα παρά τις υψηλές θερμοκρασίες του Καλοκαιριού και του τεράστιου τουριστικού κύματος που δέχθηκε η Ανατολική Κρήτη, ΄χάρη στα σενάρια που είχαμε εκπονήσει. Θέλω να πιστεύω όμως ότι και τα καιρικά φαινόμενα που θα ακολουθήσουν γιατί είμαστε σε οριακό σημείο δεν θα είναι τέτοια να μας βάλουν σε ακραίο σενάριο και σχέδιο δηλαδή να περιορίσουμε πολύ, πολύ περισσότερο την προμήθεια των νερών από το φράγμα.»
Για την βιωσιμότητα του οργανισμού αλλά και την έλλειψη νερού ο κ. Παπαδογιάννης σημείωσε πως: «Οι καταναλώσεις του νερού, η πληρότητα του φράγματος έχει και οικονομικά να το πούμε έτσι αποτελέσματα για τον ίδιο τον οργανισμό και συντελεί πάρα πολύ σημαντικά στην βιωσιμότητα του. Θέλουμε να προμηθεύσουμε, νερό, όμως όσο μειώνεται το νερό των αποθεμάτων τόσο αυξάνεται και το κόστος για την επεξεργασία του νερού. Το όφελος όλων είναι να έχουμε τα νερά να μπορούμε να διαθέσουμε νερά, να ικανοποιήσουμε να το πούμε έτσι τους καταναλωτές και να μπορέσει ο Οργανισμός να ασκήσει και να βάλει βάσεις για την βιωσιμότητά του. Ακόμη δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μέσα στο φράγμα θα πρέπει να μείνει 1,9 εκατομμύρια κυβικά νερό για την ασφάλεια του φράγματος.»
Για τα αποθέματα νερού και πόσο αυτά διαρκούν με βάση τα σημερινά δεδομένα αλλά και για τις υποδομές που έχουν στόχο να βελτιώσουν την κατάσταση ο κ. Παπαδογιάννης απαντά πως: «Υπολογίζουμε ότι φτάνει για ένα περίπου δίμηνο, το 1 εκ κυβικά νερό. Έχουμε ζήσει σενάρια μειωμένων βροχοπτώσεων και πτώσης του φράγματος, αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό. Το φράγμα δεν έχει εναλλακτικούς τρόπους πλήρωσης, δεν είναι όπως το Φράγμα Ποταμών στο Αμάρι που έχει την δυνατότητα να τροφοδοτείται από υπόγειες πηγές. Είναι απαραίτητο για να μπορέσει να λειτουργήσει το φράγμα και να τροφοδοτήσει με νερό τις ΔΕΥΑ είναι να έχουμε πλημμυρικά φαινόμενα, να έχουμε βροχές για να μπορεί να εισαχθούν στον ταμιευτήρα ποσότητες νερό που θα μπορέσουμε να διαχειριστούμε. Μεγάλη πρόκληση είναι οτι θα πρέπει να βρούμε τρόπους να δημιουργήσουμε τις υποδομές, τα υδραυλικά εκείνα έργα, ούτως ώστε να μη χάνονται τα νερά που πάνε στη θάλασσα, να τηρήσουμε από τη μια μεριά, το περιβαλλοντικό ισοζύγιο, δηλαδή κάποια νερά που πρέπει να πάνε στη θάλασσα να πάνε, αλλά να μπορέσουμε να συλλέξουμε τα επίγεια νερά τις βροχές, δηλαδή σε μικρότερα ή μεγαλύτερα φράγματα, τα οποία όταν υπάρχει ανάγκη να χρησιμοποιούμε. Αυτός είναι ο στόχος. Γιατί από τη μια είναι αυτό, από την άλλη είναι τα αντιπλημμυρικά έργα που απουσιάζουν από το νησί μας και είμαστε υποχρεωμένοι να προωθήσουμε και να υλοποιήσουμε εμείς. Ξέρετε, έχουμε εκπονήσει μία μελέτη σαν οργανισμός, με χρηματοδοτήσεις από το Υπουργείο Υποδομών, ένα Master Plan το οποίο προβλέπει κάνει μια αναλυτική να το πούμε έτσι έρευνα, και μια σειρά από πολλές προτάσεις και για υδραυλικά μεγάλα έργα σαν αυτά που σας είπα και αντιπλημμυρικά αντίστοιχα έργα τα οποία θα βοηθήσουν ώστε να μην αντιμετωπίσουμε και ένα φαινόμενο παρόμοιο αυτό με το θεσσαλικό κάμπο. Γι αυτό και συνεργάζομαστε με την Ομάδα των Ολλανδών που έχει αναλάβει το διαχειριστικό σχέδιο στη Θεσσαλία και θέσαμε υπόψη των Ολλανδών να τα εντάξουν να τους βοηθήσουν για να γίνει αυτή η πολύ μεγάλη μελέτη που έχουμε ανάγκη στην Κρήτη μας.»
Για το αν με βάση τη σημερινή υδρολογική κατάσταση θα επέμενε στον ίδιο σχεδιασμό που τελικά υιοθετήθηκε για την διαχείριση των υδάτων, ο κ. Παπαδογιάννης απαντά πως: «Τα σενάρια αλλάζουν και αλλάζουν μέσα από τη διαβούλευση και τη συνεργασία που έχουμε και με τις ΔΕΥΑ. Περιμένουμε βροχές και χιόνια, αλλά αν φτάσουμε στο σενάριο, το πιο δύσκολο εφόσον δεν προκύψουν αυτά πως θα αντιμετωπίσουμε αυτό το φαινόμενο όταν δεν έχουμε νερό πάντα σε συνεργασία με τις ΔΕΥΑ. Περιμένουμε λοιπόν να δούμε την εξέλιξη του καιρού, περιμένουμε να δούμε τι σενάριο θα εφαρμόσουμε ανάλογα με τις εξελίξεις, πάντα σε συνεργασία με τις ΔΕΥΑ. Φυσικά είμαστε υποχρεωμένοι να εφαρμόζουμε και τα σενάρια και την πολιτική μας και στο θέμα της διαχείρισης ανάλογα με τις εξελίξεις. Δεν σας κρύβω ότι όλο αυτό μας έχει κάνει σοφότερους μετά τα όσα έχουμε ζήσει. Το ζήτημα θα πρέπει να μπει σε μια καινούργια βάση και σε αυτό θα καλέσουμε, θα κοινωνήσουμε δηλαδή και στους καταναλωτές και στους πολίτες και σε όσους καταναλώνουν νερό να είναι πιο προσεκτικοί στην κατανάλωσή του να γίνεται με φειδώ, γιατί αυτό το υπέρτατο αγαθό που έχουμε στην Κρήτη σε μεγάλες ποσότητες, πρέπει να το διαχειριζόμαστε με τέτοιο τρόπο για να μη νιώσουμε ποτέ την έλλειψή του, κάτι που μέσα από την κλιματική αλλαγή δεν μπορεί να το εξοφλήσει κανείς.»