Α.Γραβάνης: «Για να καταργηθούν οι Πανελλαδικές πρέπει πρώτα να αναδομηθεί η Β΄βάθμια εκπαίδευση-Διαβλητές οι διαδικτυακές εξετάσεις γι αυτό να επεκταθεί το εξάμηνο και να γίνουν μόνο δια ζώσης μετά τις καταλήψεις»
Την αναδόμηση της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ώστε να καταργηθούν οι Πανελλαδικές εξετάσεις, αλλά και την επέκταση του εξαμήνου ώστε να δοθεί η εξεταστική των φοιτητών με φυσική παρουσία με τη λήξη των καταλήψεων προτείνει στον Politica 89.8 και τον Χρήστο Κώνστα, ο καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης Αχιλλέας Γραβάνης.
Σε ότι αφορά το νομοσχέδιο για τα μη κρατικά πανεπιστήμια ο κ. Γραβάνης σημείωσε πως: «Το νομοσχέδιο δεν κάνει τίποτα άλλο από το να φέρει την κατάσταση που υπάρχει διεθνώς και στη χώρα μας. Η άποψή μου είναι ότι ένα πανεπιστήμιο δημόσιο με εμπειρία χρόνων με διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό, καταξιωμένο μέσα από την, διεθνή του παρουσία για την χρηματοδότηση της έρευνας, με την χρηματοδότηση υποδομών από διεθνή ερευνητικά προγράμματα ανταγωνιστικά δεν έχει να φοβηθεί απολύτως τίποτα από ένα μη κρατικό πανεπιστήμιο, το οποίο κατά την εκτίμησή μου δεν πρόκειται να είναι μεγάλο σε αριθμό ούτε σε μέγεθος. Πιστεύω ότι γίνεται πολλή φασαρία για ένα γεγονός το οποίο σε άλλες χώρες θα ήταν μια κανονικότητα και γίνεται από συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους και αναφέρομαι σε ορισμένα κόμματα της Αριστεράς τα οποία έχουν από χρόνια, χρησιμοποιήσει την ανώτατη εκπαίδευση και τα πανεπιστήμια για να κάνουν αντιπολίτευση στην υπάρχουσα κυβέρνηση και να στρατολογούν ανθρώπους μέσα στο πανεπιστήμιο. Δυστυχώς, το πανεπιστήμιο παρά το γεγονός πως αποτελεί τον χώρο, τον κατεξοχήν χώρο της ελεύθερης έκφρασης όλων και της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας, κάποιοι αυτό το περιορίζουν. Τα πανεπιστήμιά μας πάσχουν από την ελεύθερη έκφραση των μελών τους, υπάρχουν συγκεκριμένες μειοψηφίες από συγκεκριμένες πολιτικές κατευθύνσεις, οι οποίες πραγματικά ποδηγετούν με τη βία, πολλές φορές με προπηλακισμούς με απειλές, την ελεύθερη έκφραση και διακίνηση ιδεών και ανθρώπων μέσα στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Και κάποια στιγμή αυτό πρέπει να σταματήσει γιατί κρατάει δέσμια και απαξιώνει τα πολύ σημαντικά δημόσια πανεπιστήμια. Θεωρώ ότι γίνεται πολύ μεγάλη συζήτηση από πολύ συγκεκριμένους κύκλους μέσα στο δημόσιο ελληνικό πανεπιστήμιο, το οποίο εκμεταλλεύονται πολιτικά την παρουσία τους στο πανεπιστήμιο.»
Για την κατάληψη στο Πανεπιστήμιο Κρήτης ο κ. Γραβάνης ανέφερε πως: «Να πω εδώ για τις καταλήψεις πως η ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης, έχει 1000 τόσους φοιτητές, από αυτούς, θέλετε να μάθετε πόσοι ψήφισαν ; Πόσοι συμμετείχαν στην Συνέλευση και πόσοι ψήφισαν την κατάληψη ; Πρόκειται για μειοψηφίες που μπορούν να είναι 15, 20% 30% των εγγεγραμμένων παρόντων στην συνέλευση φοιτητών. Αυτοί δηλαδή, αποφασίζουν για όλους τους υπόλοιπους, θα μου πείτε, ότι αυτό έχει να κάνει και με την απουσία των υπολοίπων, διότι οι φοιτητές μας στη συντριπτική πλειοψηφία θέλουν να έχουν κανονικές σπουδές να μην έχουν διακοπές από τις σπουδές τους, να δίνουν τις εξετάσεις τους , χωρίς να χρειάζεται να συμμετέχουν σε γενικές συνελεύσεις. Πολλοί πιθανόν να φοβούνται να συμμετέχουν και στις συνελεύσεις ή γενικότερα δείχνουν μια αδιαφορία σε αυτό. Ναι θα πρέπει να μας προβληματίζει αυτή η αδιαφορία που είναι γενικευμένη και στην κοινωνία, ωστόσο τα πανεπιστήμια θα πρέπει να λειτουργούν σωστά χωρίς διακοπές και καταλήψεις.»
Για τους φόβους που υπάρχουν για την βάση εισαγωγής στα μη κρατικά πανεπιστήμια ο κ. Γραβάνης ανέφερε πως: «Όταν δίνουν εξετάσεις οι μαθητές μας, ας πάρουμε τη δική μου σχολή, την Ιατρική Σχολή για παράδειγμα, θα πρέπει ένας μαθητής για να εισαχθεί στην Ιατρική Σχολή της Κρήτης, να γράψει 18, 18 και μισό. Ωστόσο, δεν θα έπρεπε στα μη κρατικά να μπαίνουν κι αυτοί που γράφουν 18 και κάτω έως 17 μισή 17; Γιατί κι αυτοί δεν είναι κακοί μαθητές, είναι εξαιρετικοί και επίσης κορυφαίοι. Φυσικά και πρέπει να συζητηθεί, το ελάχιστο κριτήριο για να μπορεί να μπει κάποιος σε μια σχολή ακόμα και μη κρατική, ώστε να μην εισέρχεται στην Ιατρική για παράδειγμα σε μη κρατικό πανεπιστήμιο φοιτητής που γράφει 10 ή 9. Γι αυτό και λέω πως τέτοιου είδους ζητήματα θα πρέπει να συζητηθούν κι όχι αν θα γίνουν τα μη κρατικά πανεπιστήμια. Σκεφτείτε ακόμα πως ένας που έγραψε μια χαμηλότερη βαθμολογία από αυτή που χρειαζόταν για να περάσει στη σχολή που επιθυμεί. Αυτός έχει 3 εναλλακτικές λύσεις, η μία να αλλάξει προσανατολισμό και να μην πας στη σχολή της πρώτης προτίμησής του. Δεύτερη εναλλακτική είναι να ξαναδώσει εξετάσεις περνώντας από τη βάσανο της διαδικασίας των πανελλήνιων εξετάσεων και μια Τρίτη εναλλακτική που έχει είναι να στείλουν οι γονείς τα παιδιά τους στο εξωτερικό σε άλλη σχολή. Επομένως για ποιο λόγο τα παιδιά τα οποία στις πανελλήνιες εξετάσεις γράφουν πολύ καλά, αλλά δεν έχουν, ας πούμε την βαθμολογία για να μπουν στο ελληνικό πανεπιστήμιο, στην ιατρική Σχολή, να μην έχουν τη δυνατότητα να σπουδάσουν στο δίπλα στο σπίτι τους και να αναγκάζονται να μεταναστεύσουν και να συμβάλλουν και σε αυτό που ονομάζουμε brain drain ; Επιπλέον θα ήθελα να επισημάνω πως για να πάρουν αδειοδότηση τα μη κρατικά πανεπιστήμια, ανά τακτά χρονικά διαστήματα θα γίνεται αξιολόγηση ώστε να ελέγχεται η ικανότητα αν το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο έχει τη δυνατότητα να συνεχίσει τη λειτουργία του. Αυτά εφόσον θα θέλουν να εξασφαλίσουν πόρους, για να μην κινδυνεύσει η επένδυσή τους και για να μην χάσουν την αδειοδότηση θα συνεχίσουν να επενδύουν χρήματα.»
Για την κατάργηση των Πανελλαδικών εξετάσεων ο κ. Γραβάνης σημείωσε πως: «Χρειάζεται πολύ μεγάλη οργάνωση και με περισσότερη προσοχή, όχι στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Θα πρέπει τα σχολεία μας, να δίδουν σημασία όχι μόνο στην προετοιμασία των Πανελλαδικών εξετάσεων αλλά και σε άλλα σημαντικά μαθήματα. Αλλά για να γίνει αυτό πραγματικότητα και να είναι αποτελεσματική αυτή η αλλαγή, η κατάργηση δηλαδή των πανελληνίων πρέπει να δοθεί πολύ μεγάλη σημασία στην αναδιοργάνωση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Η δευτεροβάθμια εκπαίδευση και η πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι εξίσου σημαντικές ίσως και σημαντικότερες από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, διότι βοηθούν στο να διαμορφώνονται οι προσωπικότητες των νέων ανθρώπων μας. Δεν έχουν μοναδικό σκοπό την απόκτηση γνώσης, αφορούν και στην ωρίμανση νέων πολιτών και υπεύθυνων πολιτών που να μπορούν να έχουν ορθολογική άποψη για τα τεκταινόμενα στη ζωή τους. Επομένως για να καταργήσουμε τις πανελλήνιες εξετάσεις με ασφαλή και αξιοκρατικό τρόπο πρέπει πρώτα και κύρια να οργανώσουμε διαφορετικά τις δευτεροβάθμιες σπουδές μας δηλαδή τις σπουδές στο γυμνάσιο και στο λύκειο. Χρειάζεται να αλλάξουν νοοτροπία οι εκπαιδευτικοί της Δευτεροβάθμιας αλλά για να γίνει αυτό, δεν μπορεί να γίνει μόνο με δική τους πρωτοβουλία, είναι ευθύνη της πολιτείας στο πως θα το οργανώσει ώστε κι εκείνοι με τη σειρά τους να αλλάξουν νοοτροπία και τρόπο παρέμβασή τους μέσα στο σχολείο. Επομένως πρώτα θα πρέπει να ξεκινήσουμε να κάνουμε αλλαγές και να δούμε σε μια διετία τριετία τις αλλαγές και πως αυτές ενσωματώνονται στο εκπαιδευτικό σύστημα και στους νέους μας ανθρώπους. Αν αυτά πάνε καλά τότε θα πρέπει να καταργηθούν κι οι Πανελλαδικές εξετάσεις και να έχουμε εισαγωγή στην τριτοβάθμια με το εθνικό απολυτήριο.»
Για την εξεταστική περιόδο και για τις καταλήψεις που βρίσκονται σε εξέλιξη ο κ. Γραβάνης ανέφερε πως: « Η εξεταστική περίοδος κατά την εκτίμησή μου είναι κάτι το οποίο πρέπει με πολύ μεγάλη προσοχή να το αντιμετωπίσουμε, γιατί ειδικά στην ιατρική αξιολογούμε μελλοντικούς γιατρούς. Έχω σοβαρές αμφιβολίες για την αξιοκρατική λειτουργία της ηλεκτρονικής διαδικτυακής εξέτασης. Θα μπορούσα να κάνω ένα συμβιβασμό , ως προς την Ηλεκτρονική εξέταση, ώστε να βλέπω μέσα από το zoom τον φοιτητή μου και σε πραγματικό χρόνο να συζητάω μαζί του και να τον αξιολογώ . Να μοιάζει δηλαδή η διαδικασία αρκετά με την προφορική δια ζώσης εκπαίδευση. Όμως δεν είμαι βέβαιος αν με τον γραπτό τρόπο ή με πολλαπλές επιλογές και κείμενο στην ηλεκτρονική εξέταση, θα έχουμε τα κατάλληλα αποτελέσματα. Κατά τη δική μου εκτίμηση θα έπρεπε κανονικά οι εξετάσεις να μετατεθούν μέσα στο ίδιο το εξάμηνο μετά το τέλος των καταλήψεων, τις οποίες θεωρώ πραγματικά βαθύτατα αντιδημοκρατικές και εξαιρετικά προβληματικές για την λειτουργία του ελληνικού πανεπιστημίου. Νομίζω ότι οι εξετάσεις πρέπει να γίνουν μέσα στο χρόνο του εξαμήνου κι αυτό να επεκταθεί λίγο χρονικά, αφού τελειώσουν οι καταλήψεις. Έτσι δεν θα δίνουμε μήνυμα και στους καταληψίες ότι αυτοί θα καθορίζουν τον τρόπο αξιολόγησης των φοιτητών μας. Κατά συνέπεια, αν ήταν στο χέρι μου, θα προέκτεινα το εξάμηνο για όσο χρόνο χρειαζόταν να τελειώσουν οι καταλήψεις και με ηρεμία οι φοιτητές μου να έρθουν να εξεταστούν με φυσική παρουσία γραπτά.»