Το Τίμημα της ΑυτΑπάτης, του Λαϊκισμού και της Αναξιοπιστίας, ήταν πολύ βαρύ για να ξεχαστεί τόσο γρήγορα

Χρονικά δεν απέχει πολύ το 2015 από το σήμερα. Γι΄ αυτό δεν έχουν καμιά δικαιολογία όσοι παριστάνουν τα χρυσόψαρα με την κοντή ή ανύπαρκτη μνήμη.
Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών θυμάται. Ακόμη και να το ήθελαν, τους είναι αδύνατο να ξεχάσουν όλα όσα συνέβησαν τότε, τον εφιαλτικό Ιούνιο του 2015, στην Ελλάδα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, του Τσίπρα, του Καμμένου και του Βαρουφάκη.
Διατηρούνται ανέπαφες σήμερα, οι εικόνες ντροπής με τις τεράστιες ουρές των εμβρόντητων πολιτών, που συνωστίζονταν μπροστά στα ΑΤΜ των κλειστών Τραπεζών για να κάνουν ανάληψη 60 ευρώ, όσων χρημάτων τους επέτρεπαν δηλαδή τα φοβερά Capital Controls που προκάλεσε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με τα νταούλια και τους ζουρνάδες που δήθεν θα έκαναν τις αγορές να χορεύουν.
Ο μαέστρος Αλέξης Τσίπρας δεν είχε απλώς χάσει τον μπούσουλα. Αλλά συνειδητά οδηγούσε την Ελλάδα στα βράχια. Κι όταν στις 27 Ιουνίου εμφανίστηκε μπροστά στον Ελληνικό λαό για να εξαγγείλει την διενέργεια ενός γελοίου δημοψηφίσματος, όλοι είδαμε μπροστά μας ένα πρωθυπουργό τρομοκρατημένο και σε πλήρη σύγχυση ευρισκόμενο…

Η χώρα μας, που είχε γίνει το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης, άρχισε να κουνά το μαντήλι αποχαιρετισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παράδειγμα προς αποφυγή ακόμη και για χώρες με σοσιαλιστικές κυβερνήσεις. Και όλα κρέμονταν τότε από μια λεπτή κλωστή…
Δεν χρειάζεται να ανασκαλέψουμε άλλο τις θλιβερές αυτές αναμνήσεις. Εκείνο στο οποίο όλοι συμφωνούν, είναι πως, αν σε εκείνη την κρίσιμη στιγμή, δεν έβαζε πλάτη η Νέα Δημοκρατία, οι συνέπειες θα ήταν τραγικές για τη χώρα και τον Ελληνικό λαό.
Από το δραματικό καλοκαίρι του 2015 μέχρι το 2019 που ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέλαβε στα σταθερά χέρια του το πηδάλιο για τη διακυβέρνηση της χώρας, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πρόλαβαν και ρήμαξαν, όχι μόνο τη μεσαία τάξη όπως οι ίδιοι εκ των υστέρων ομολογούν, αλλά υπέσκαψαν βαθιά τα θεμέλια της Ελληνικής Οικονομίας. Οδήγησαν στο τρίτο και τέταρτο αχρείαστα και πλέον δυσβάστακτα μνημόνια και την υποθήκευση για 100 χρόνια της Δημόσιας περιουσίας. ΄Όπως δε όλοι οι σοβαροί οικονομολόγοι επισημαίνουν, από το 2015 μέχρι τα μέσα του 2019 υπήρξε διαρκής και συνεχής αρνητικός ρυθμός πιστωτικής επέκτασης, που είχε ως επακόλουθο την εξαιρετικά περιορισμένη χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας, με κατακόρυφη αύξηση των “κόκκινων” δανείων, των λουκέτων και της ανεργίας.
Το οδυνηρότερο όμως πλήγμα που δέχθηκε η Ελλάδα από την αλήστου μνήμης εκείνη περίοδο, ήταν ο καταποντισμός του διεθνούς κύρους της χώρας από την τότε κυβέρνηση. Μετέφερε στο διεθνές περιβάλλον την προχειρότητα και την ανακολουθία ίδιου συνδυασμού ανικανότητας και ιδεοληψίας της, που επιδείκνυε και στα εσωτερικά ζητήματα, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τα εθνικά μας συμφέροντα.
Θα περίμενε κανείς, πως ακόμα και στους πιο φανατικούς συριζαίους, η περίοδος κατά την οποία είχαν την ευθύνη διακυβέρνησης, θα εθεωρείτο σήμερα παράδειγμα προς αποφυγήν. Δυστυχώς όμως, μάλλον το αντίθετο συμβαίνει.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι αμετανόητοι. Κι αν μπορούσαν κάποτε με όχημα πάλι τον γνώριμο σε αυτούς λαϊκισμό, να επανακάμψουν στην εξουσία, το μόνο που θα επεδίωκαν θα ήταν η ολοκλήρωση της καταστροφής που επέφεραν στη χώρα. Ακόμα και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, σε προχθεσινές δηλώσεις του, δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να συνεργαστεί ξανά στο μέλλον σε ένα κυβερνητικό σχήμα, ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Γιάνη Βαρουφάκη!
Τελικά και να θέλουμε να ξεχάσουμε τη φοροεπέλαση και τα εγκληματικά ιδεοληπτικά πειράματα της πρώτης φοράς αριστερά, δεν μας αφήνουν!!

*Ο Βαγγέλης Καρκανάκης είναι
Πρόεδρος Δ.Ε.Ε.Π Ν.Δ. Ηρακλείου