Σχεδιασμός για γέλια και για κλάματα…

Ο Νίκος Μαρκάκης μπαίνει στην οικογένεια του athleticradio.gr και ντεμπουτάρει με το πρώτο άρθρο του σχολιάζοντας όλα όσα συμβαίνουν γύρω από τον μεταγραφικό σχεδιασμό του ΟΦΗ.

Το ημερολόγιο δείχνει 2 Σεπτεμβρίου 2022, το πρωτάθλημα της Σούπερ Λιγκ οδεύει προς την 3η αγωνιστική, οι ομάδες κλείνουν τις «τρύπες» τους με τις τελευταίες μεταγραφικές πινελιές και ο ΟΦΗ προσπαθεί ακόμα να βρει τον βασικό του φορ και τον βασικό του εξτρέμ. Την ίδια ώρα ο Νιόπλιας έχει μείνει να κοιτάζει τους παίκτες που έχει δίπλα του και να συμπληρώνει με το ζόρι 20άδα για τον Βόλο, έχοντας μεταξύ αυτών τέσσερις τερματοφύλακες και δυο 18χρονους, τον ένα από τους οποίους δεν είχε καν μαζί του στην προετοιμασία.

Αυτό που συμβαίνει φέτος στον ΟΦΗ, με τις μεταγραφές είναι αδιανόητο. Μια ομάδα που από τις αρχές Μαρτίου είχε άπλετο χρόνο να οργανώσει, να ψάξει, να βρει και να δημιουργήσει έχει φτάσει στο σημείο έξι μήνες μετά(!!!!) να μην διαθέτει ούτε καν τα βασικά «εργαλεία» για την συγκρότηση της ενδεκάδας και εκτός αυτού να μαστίζεται από την επιδημία των θλάσεων-μοναδική ομάδα με τόσες πολλές στην αφετηρία του πρωταθλήματος. Καθυστέρηση υπήρχε και τα προηγούμενα χρόνια στην υλοποίηση του μεταγραφικού σχεδιασμού αλλά ας πούμε ότι πάντα υπήρχε και μια δικαιολογία. Την χρονιά του μπαράζ με τον Πλατανιά κανείς δεν ήξερε που θα παίζει η ομάδα. Στην συνέχεια ήρθε ο covid να επηρεάσει γενικώς το μεταγραφικό γίγνεσθαι. Φέτος δεν υπάρχει δικαιολογία. Χρόνος υπήρχε, οικονομικό πρόβλημα(όπως μας είπαν οι Σαμαράδες στην πρόσφατη συνάντηση μας) δεν υπήρχε, παίκτες-επιλογές υπήρχαν.

Πριν φύγει η ομάδα για την Ολλανδία ήρθε η πρώτη μεταγραφή, στην Ολλανδία ήρθε η 2η και μετά την επιστροφή και λίγο πριν την πρεμιέρα ήρθαν και οι υπόλοιπες. Όταν ο κόσμος ή τα ΜΜΕ «φώναζαν» για την καθυστέρηση η μόνιμη επωδός από την πλευρά της ΠΑΕ ήταν ότι αυτό γίνεται για να έρθουν καλοί και έτοιμοι παίκτες και να περιοριστεί το ρίσκο. Στην πράξη οι παίκτες που ήρθαν ανεξάρτητα αν είναι καλοί ή όχι(αυτό θα φανεί στην πορεία) αποδείχθηκαν ανέτοιμοι. Μόνο ο Λάρσον ήρθε απευθείας από το πρωτάθλημα της Σουηδίας για να παίξει αμέσως. Οι υπόλοιποι χρειάζονται χρόνο αλλά χρόνος δεν υπήρχε διότι ήρθαν(όχι με δική τους ευθύνη) την τελευταία στιγμή και έπρεπε να παίξουν. Κι όχι μόνο αυτό αλλά λόγω των απουσιών από τους τραυματισμούς να αγωνιστούν και σε θέσεις άλλες από εκείνες που έπαιζαν πριν έρθουν στο Ηράκλειο. Από την μια λοιπόν, λόγω της καθυστέρησης να ελλοχεύει ο κίνδυνος να «καούν» οι παίκτες οι οποίοι παίζουν χωρίς να είναι έτοιμοι και από την άλλη να έχει μείνει η ομάδα γυμνή στην επιθετική της γραμμή. Εδώ κι αν έγιναν τα τεράστια ΛΑΘΗ.

Με ερασιτεχνικούς χειρισμούς οι υπεύθυνοι άφησαν την ομάδα χωρίς επιθετικούς στις δυο πρώτες αγωνιστικές και όπως φαίνεται και για το παιχνίδι με τον Βόλο. Είχαν βρει επιθετικό( με 1,5 χρονιά όλη κι όλη στην Α΄ Σουηδίας, ο οποίος κατέληξε τελικά στην β΄ Τουρκίας αλλά αυτό το προσπερνάμε…) και καλώς έκαναν και δεν τον πήραν αφού αθέτησε την συμφωνία τους. Αλλά από τότε μέχρι σήμερα έχουν περάσει πάνω από δυο εβδομάδες και ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Ούτε ο φορ έχει έρθει ούτε και ο εξτρέμ που ψάχνει τόσο καιρό η κρητική ομάδα αλλά δεν μπορεί να βρει. Στην Ελλάδα μας είπαν ότι δεν υπήρχαν παίκτες(ο Μπέος προφανώς είναι άσχετος που πήρε Ντέλετιτς, ενώ στη Τρίπολη δεν ξέρουν μπάλα που πήραν Μπαρτόλο και Μπερτόλιο, ούτε στον Ιωνικό που πήραν τον περσινό MVP του Παναιτωλικού Μεντόσα). Δεν υπήρχαν ούτε και στην Ευρώπη ή στον υπόλοιπο κόσμο; Και επιτέλους τι σόι παίκτες είναι αυτοί που πρέπει ο ΟΦΗ να τους περιμένει μέχρι το τέλος της μεταγραφικής περιόδου;

Ο μεταγραφικός σχεδιασμός του ΟΦΗ το φετινό καλοκαίρι μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί. Κανένας προγραμματισμός, κανένας σεβασμός στην ποδοσφαιρική λογική. Ακόμα και τώρα που το πρωτάθλημα έχει αρχίσει και που τα κενά βγάζουν μάτι αντίδραση δεν βγαίνει(ή τουλάχιστον δεν φαίνεται). Ακόμα και το ταξίδι στο εξωτερικό στις αρχές της εβδομάδας για την ώρα δεν έχει φέρει αποτέλεσμα. Όλα αυτά δημιουργούν ένα νοσηρό κλίμα και κάνουν την χρονιά να προμηνύεται δύσκολη και τον κίνδυνο να χαθεί από νωρίς ο στόχος να είναι κάτι παραπάνω από ορατός.

Υ.Γ: Μήπως θα ήταν καλύτερα για τον Γιώργο και τον Γιάννη Σαμαρά να ζητούσαν από μόνοι τους να πάνε σε κάποιο άλλο πόστο αφήνοντας τον μεταγραφικό σχεδιασμό σε ανθρώπους που έχουν πιο άμεση σχέση με το αντικείμενο; Εκτός των άλλων είναι και άδικο να υβρίζονται με αυτό τον τρόπο, δυο έντιμοι και ηθικοί άνθρωποι που αγαπούν την ομάδα.

Υ,Γ2: Ο κ. Λυσσάνδρου τι λέει για όλα αυτά; Όλα καλώς καμωμένα; Με τις μεταγραφές, τους τραυματισμούς;

ΥΓ3: Ο Νίκος Νιόπλιας λέει την μια ότι «αν δεν γίνουν μεταγραφές θα κλάψουν μανούλες» και σήμερα «τα προβλήματα μεγάλωσαν αλλά δεν πρέπει να κλαιγόμαστε». Μας έχει μπερδέψει ο κόουτς, αν και η αλήθεια είναι ότι όλο αυτό που συμβαίνει φέτος είναι για γέλια και για κλάματα. Ας ελπίσουμε στο τέλος τα δάκρυα να είναι μόνο από τα γέλια…