Politica 89.8
«Προβλήματα στη μεταφορά των μαθητών στην ΠΕ Ρεθύμνου: Η ανάγκη ασφαλούς μεταφοράς των μαθητών μένει ανεκπλήρωτη με ευθύνη της εκάστοτε κυβέρνησης και της περιφερειακής αρχής»
Του Νίκου Μανουσάκη *
Πολλές και δικαιολογημένες είναι οι αντιδράσεις γονιών, μαθητών και εκπαιδευτικών για το ζήτημα της μεταφοράς των μαθητών στο Ρέθυμνο, τους όρους κάτω από τους οποίους αυτή γίνεται, που μόνο ταλαιπωρία προκαλούν σε παιδιά και γονείς.
Μάλιστα, γονείς και μαθητές βρίσκονται αυτή τη στιγμή ανάμεσα σε «διασταυρούμενα πυρά» μεταξύ μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, με τεράστιες ευθύνες να βαραίνουν την περιφέρεια και την κυβέρνηση για την πλήρη παράδοση της μεταφοράς των μαθητών σε ιδιώτες.
Βέβαια, να υπενθυμίσουμε ότι τα προβλήματα στη μεταφορά των μαθητών στην ΠΕ Ρεθύμνου, όπως σε όλη την Κρήτη και πανελλαδικά, έχουν «προϊστορία», αφού η ανάγκη ασφαλούς μεταφοράς όλων των μαθητών μένει διαχρονικά ανεκπλήρωτη με ευθύνη της εκάστοτε κυβέρνησης και της περιφερειακής αρχής.
Το αγωνιστικό γονικό και εκπαιδευτικό κίνημα επανειλημμένως έχουν καταγγείλει αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση για τα ίδια τα παιδιά και τις οικογένειές τους και έχουν προβάλλει τα δίκαια αιτήματά τους, τα οποία το ΚΚΕ και η «Λαϊκή Συσπείρωση» έχουν στηρίξει και στηρίζουν πάντα.
Συγκεκριμένα, η περιφερειακή αρχή Κρήτης συναινεί και εφαρμόζει το σύστημα των εργολάβων, δηλαδή το υπάρχον σύστημα δημοσίων συμβάσεων και την παντελή έλλειψη υποδομών μεταφοράς από το ίδιο το κράτος, σε όλες του τις βαθμίδες (υπουργείο – Περιφέρειες – δήμοι).
Έτσι, η ικανοποίηση του δικαιώματος των παιδιών για ασφαλή μεταφορά είναι συνάρτηση του αν συμφέρει ή όχι την κάθε ιδιωτική επιχείρηση (ΚΤΕΛ ΑΕ, ταξιδιωτικό γραφείο, ταξί κλπ.) να συμμετέχει στην εκάστοτε διαγωνιστική διαδικασία και τελικά να αναλάβει ή όχι κάποιο δρομολόγιο. Συχνά υπάρχει απροθυμία των σχετικών φορέων να καταθέσουν προσφορές, για δρομολόγια που κρίνουν ότι δεν τους συμφέρει, με αποτέλεσμα την κήρυξη άγονων δρομολογίων, αλλά και τα προβλήματα στην ποιότητα των υπηρεσιών. Επίσης, παρατηρείται το φαινόμενο τα λεωφορεία να εξυπηρετούν ταυτόχρονα πολλές διαδρομές, με αποτέλεσμα την πολύωρη διάρκεια της μεταφοράς ή και την παραλαβή των παιδιών από ακατάλληλα σημεία.
Οι όροι μεταφοράς είναι αυτοί που εξυπηρετούν το κέρδος και οι συνθήκες μεταφοράς είναι στις περισσότερες περιπτώσεις απαράδεκτες, ειδικά για τα ειδικά σχολεία, με την έλλειψη ειδικά εκπαιδευμένων συνοδών για παιδιά με αναπηρία και την έλλειψη ειδικά διαμορφωμένων οχημάτων, εξαιτίας της πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση και σε αυτό τον τομέα, την πολιτική κόστους – οφέλους.
Αυτό το ιδιωτικοποιημένο σύστημα μεταφοράς της σημερινής κυβέρνησης αλλά και των προηγούμενων, που εφαρμόζει αδιαμαρτύρητα η περιφερειακή αρχή Κρήτης, παρά τις σοβαρές επιπτώσεις στα παιδιά και τις οικογένειες τους, επιβεβαιώνει ότι και αυτός ο τομέας χρησιμοποιείται από το κράτος για να στηριχτούν οι επιχειρηματίες στις μεταφορές και με όρους «κόστους- οφέλους».
Έτσι, εκτός των άλλων, το θεσμικό πλαίσιο που ισχύει την τελευταία δεκαετία έχει ως βασικό χαρακτηριστικό τους μεγάλους περιορισμούς στο δικαίωμα των παιδιών για δωρεάν μεταφορά προς και από το σχολείο τους, με χιλιομετρικούς κόφτες που περιορίζουν ένας μαθητής να δικαιούται, με βάση το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, δωρεάν μεταφορά.
Κατά συνέπεια, γονείς αναγκάζονται να καλύπτουν το ζήτημα της μεταφοράς με ίδια μέσα, να επιβαρύνονται και οικονομικά, σε συνθήκες ακρίβειας, μεγάλων ανατιμήσεων στις τιμές των καυσίμων, να ανατρέπουν τον οικογενειακό τους προγραμματισμό και μαθητές να περιμένουν με τις ώρες το λεωφορείο.
Ακόμη, το γονικό επίδομα μεταφοράς μαθητών παραμένει στο ίδιο ύψος τα τελευταία 15 χρόνια, τη στιγμή που το κόστος των καυσίμων έχει σχεδόν διπλασιαστεί, ενώ αίτημα του γονικού κινήματος είναι η αύξησή του, τουλάχιστον στο ύψος του 1 ευρώ/χλμ, για όλο το χρονικό διάστημα που απαιτείται μέχρι την ανάθεση των δρομολογίων μαθητών οι οποίοι είναι δικαιούχοι μεταφοράς με δημόσια σύμβαση.
Και η περίπτωση με τα προβλήματα στη μεταφορά των μαθητών επιβεβαιώνει πως αυτή η σημαντική πτυχή των λαϊκών οικογενειών, που αφορά την ασφαλή μεταφορά των μαθητών, δεν μπορεί να επαφίεται στις διαθέσεις των επιχειρηματιών.
Επιβεβαιώνει πως η θέση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Κρήτης, σύμφωνα με τα πάγια αιτήματα του γονικού κινήματος, για δημιουργία δημόσιου φορέα ανά Περιφέρεια, αγορά όλου του αναγκαίου στόλου οχημάτων και προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, οδηγού και συνοδών, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, κατάλληλα εκπαιδευμένων, ώστε έγκαιρα και ολοκληρωμένα να προγραμματίζονται και να πραγματοποιούνται όλα τα δρομολόγια που χρειάζονται για τη μεταφορά των μαθητών, χωρίς τον ασφυκτικό χιλιομετρικό περιορισμό, με ταυτόχρονη ένταξη και χρήση του στόλου αυτού σε υπόλοιπες ανάγκες και δράσεις μετακινήσεων (εκδρομές, επισκέψεις σε χώρους Πολιτισμού και Άθλησης, άλλα δρομολόγια κλπ.), αποτελεί τη μοναδική λύση.
Τη μοναδική λύση, για να πάψουν τα αδιέξοδα στη μεταφορά των μαθητών. Για να σταματήσουν κυβερνήσεις και περιφερειακές αρχές να μοιράζουν εκατομμύρια σε ΑΕ, αποτινάσσοντας την ευθύνη της μεταφοράς μαθητών από πάνω τους. Για να πάψει η μεταφορά των μαθητών να επαφίεται στις διαθέσεις των κάθε είδους ιδιοκτητών πούλμαν, λεωφορείων, ταξί κλπ..
Για να μην επιβαρύνονται έναν τεράστιο όγκο δουλειάς οι εργαζόμενοι στις υπηρεσίες της περιφέρειας, που πρέπει να σχεδιάζουν δρομολόγια για χιλιάδες μαθητές, χωρίς όμως να μπορούν να αντιμετωπίσουν τα ζητήματα που προκύπτουν, τα οποία οφείλονται στην επιλεκτική ανικανότητα του κράτους να λύσει ολοκληρωμένα το ζήτημα.
O N. Mανουσάκης είναι περιφερειακός σύμβουλος της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Κρήτης
