Γράφει για το Politica.gr o Κωστής Τζερμιάς
Λονδίνο
Οι πρόσφατες επιθέσεις χάκερς στις ιστοσελίδες του Ελληνικού κοινοβουλίου αλλά και στην ιστοσελίδα του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, όπως και στις ιστοσελίδες πρώτιστων υπουργείων του Ελληνικού Κράτους φαίνεται πως δεν είναι οι μοναδικές.
Το θέμα έχει αρχίσει να απασχολεί και τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Τουλάχιστον αυτό αναδεικνύει σε σχετικό άρθρο το πρακτορείο Reuters βασισμένο σε αποκλειστικές πληροφορίες. Το άρθρο υπογράφουν τρεις δημοσιογράφοι αναλυτές (Jack Stubbs, Christopher Bing, Joseph Menn) .
Ο κυβερνοχώρος αυτός που στοχεύει κυβερνήσεις και άλλους οργανισμούς στην Ευρώπη, την Αλβανία και τη Μέση Ανατολή θεωρείται ότι ενεργεί για τα συμφέροντα της Τουρκίας, αφήνοντας ξεκάθαρα να διαφανεί ότι Τούρκοι χάκερς βρίσκονται πίσω από τις πρόσφατες κυβερνο -επιθέσεις στην Ευρώπη, την Αλβανία και το Ιράκ.
Αυτό αναφέρουν αξιωματούχοι Κρατικών Υπηρεσιών Ασφάλειας ευρωπαϊκών χωρών, στο Reuters.
Οι τρεις δημοσιογράφοι που υπογράφουν το (“περίεργο”?) άρθρο αναφέρουν μεταξύ άλλων ότι οι χάκερς έχουν επιτεθεί σε τουλάχιστον 30 οργανώσεις, στην Ευρώπη και το Ιρακ, μεταξύ των οποίων κυβερνητικά γραφεία, υπουργεία, πρεσβείες και υπηρεσίες ασφαλείας, καθώς και εταιρείες και άλλα συγκροτήματα. Αυτό στοιχειοθετείται και με ανασκόπηση δημόσιων αρχείων μέσω Διαδικτύου.
Λευκωσία, Αθήνα, Βαγδάτη
Στα θύματα συμπεριλαμβάνονται υπηρεσίες ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της Κυπριακής και της Ελληνικής κυβέρνησης αλλά και τον σύμβουλο εθνικής ασφάλειας της ιρακινής κυβέρνησης. Οι επιθέσεις αυτές δίνουν την ευκαιρία στους “χάκερς” να αποκτήσουν πρόσβαση στα δίκτυα των κρατικών φορέων και άλλων οργανισμών.
Οι αξιωματούχοι δήλωσαν επίσης ότι το συμπέρασμα αυτό βασίστηκε σε τρία στοιχεία: πρώτον, την ταυτότητα και τις τοποθεσίες των θυμάτων, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται κυβερνήσεις χωρών με γεωπολιτική σημασία για την Τουρκία, δεύτερον, τις ομοιότητες με προηγούμενες επιθέσεις που λένε ότι χρησιμοποιούσαν υποδομές που είχαν καταχωρηθεί από την Τουρκία και τρίτον, πληροφορίες που περιέχονται σε εμπιστευτικές αλληλογραφίες επιμέρους πληροφοριών οι οποίες ωστόσο (γιατί;) δεν αναφέρονται λεπτομερώς.
Οι αξιωματούχοι αυτοί επισημαίνουν πάντως ότι δεν είναι σαφές ποια συγκεκριμένα άτομα ή οργανώσεις είναι υπεύθυνα, αλλά πιστεύουν ότι τα κύματα των επιθέσεων συνδέονταν επειδή χρησιμοποιούσαν όλοι τους κοινές υποδομές.
Το υπουργείο Εσωτερικών της Τουρκίας αρνείται να σχολιάσει. Ανώτερος αξιωματούχος της Τουρκίας, δεν απάντησε άμεσα σε ερωτήσεις σχετικά, αλλά δήλωσε ( με νόημα) ότι και η Τουρκία η ίδια υπήρξε συχνά θύμα κυβερνοεπιθέσεων.
Η Κυπριακή κυβέρνηση φαίνεται να δηλώνει ότι “οι αρμόδιες υπηρεσίες της είχαν άμεση γνώση των επιθέσεων “. “Δεν θα σχολιάσουμε τις λεπτομέρειες για λόγους εθνικής ασφάλειας”, πρόσθεσαν οι αξιωματούχοι της κυπριακής κυβέρνησης.
Αξιωματούχοι ωστόσο της Αθήνας, σύμφωνα πάντα με το άρθρο του Reuters δηλώνουν ότι δεν έχουν αποδείξεις ότι το ηλεκτρονικό σύστημα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας διακυβεύεται. Η δε Ιρακινή κυβέρνηση δεν απάντησε σε αιτήματα για σχολιασμό της υπόθεσης.
Αλβανία
Στα θύματα περιλαμβάνεται επίσης κρατικές υπηρεσίες της Αλβανίας. Η Αλβανική κρατική υπηρεσία πληροφοριών είχε εκατοντάδες ονόματα χρηστών και κωδικούς πρόσβασης των οποίων οι πληροφορίες διακυβεύονταν ως αποτέλεσμα των επιθέσεων, σύμφωνα με έναν από τους ιδιωτικούς ανακριτές στον κυβερνοχώρο, ο οποίος είναι ο ” ειδικός” της υπηρεσίας η οποία σχετίζεται με την παρεμπόδιση της διαδικτυακής επικοινωνίας..
Η Αλβανική Κρατική Υπηρεσία Πληροφοριών δήλωσε επίσης ότι οι επιθέσεις ήταν σε μη διαβαθμισμένη υποδομή, η οποία δεν αποθηκεύει ούτε επεξεργάζεται “οποιαδήποτε πληροφορία χαρακτηρίζεται ως «κρατικό μυστικό » οποιουδήποτε επιπέδου.
Άγκυρα
Οι μη στρατιωτικές αυτές οργανώσεις χάκερς, καθώς φαίνεται, έχουν επίσης επιτεθεί, σε τουρκικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, τα οποία συνδέονται με τον μουσουλμάνο κληρικό Fethullah Gulen που κατοικεί στις Η.Π.Α. και ο οποίος κατηγορείται από την Άγκυρα για την εκπόνηση της αποτυχημένης προσπάθειας του πραξικοπήματος εναντίον του Τούρκου προέδρου Ερντογάν το 2016.
Ευρώπη
Όπως παρατηρούμε υπάρχει μεν η βεβαιότητα ότι πίσω από όλες αυτές τις εισβολές “δουλεύει” τούρκικος δάκτυλος, αλλά… κανείς δεν επιθυμεί να το πει καθαρά και ξάστερα έτσι ώστε να υπάρξει μια κοινή δήλωση εναντίον των Τούρκων! Ετσι που κανείς δεν μπορεί βεβαίως πλέον να αμφισβητήσει τις διαθέσεις πίεσης της Τουρκίας σε όλα τα επίπεδα της εξωτερικής της πολιτικής. Εντός του 2020, στο σκαλοπάτι της τρίτης εκατονταετηρίδας από την αρχή του εθνο-απελευθερωτικού αγώνα της Ελλάδας, η Ευρώπη καλείται να αντιμετωπίσει μια ολομέτωπη επίθεση τόσο από τα εξωτερικά σύνορα της, (βλέπε Ελλάδα, Κύπρο) όσο και στα εσωτερικά, όσον αφορά την ολοένα αυξανόμενη, αλλά καθόλα αναμενόμενη εξάπλωση του τουρκικού στοιχείου σε χώρες όπως την Γερμανία, το Βέλγιο, την Γαλλία και την Αυστρία, αλλά και την Ολλανδία. Πρόκειται για πολίτες οι οποίοι αν και έχουν πολιτογραφηθεί αναλόγως τον τόπο διαμονής τους, δεν παύουν να δηλώνουν με κάθε ευκαιρία την τουρκική καταγωγή τους και την συσπείρωση τους, στρατιωτικού χαρακτήρα και πίστη στο πρόσωπο τού Ηγέτη Ερντογάν.
Εν κατακλείδι
και δίχως να υπάρχει ουδεμία διάθεση στοχοποίησης η ρατσισμού, είναι αδύνατον για όποιον ελάχιστα ενδιαφέρεται για τα ευρωπαϊκά κοινά, να αδιαφορήσει, για αυτήν την νεοοθωμανική παρουσία, σε όλα τα επίπεδα, η οποία παρ’ όλες τις αρνήσεις της επίσημης Ευρώπης των Βρυξελλών να την αποδεχθεί επισήμως, ολοένα και πιεστικά κερδίζει έδαφος OTTOMAN παρουσίας.
Βρυξέλλες Ιανουάριος 2020
*Ο Κωστής Τζερμιάς είναι δημοσιογράφος-συγγραφέας