Μοναδική ευκαιρία

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει τώρα μια μοναδική ευκαιρία, την οποία δεν πρέπει να αφήσει να πάει χαμένη: θα θεωρηθεί επαρκής και πετυχημένος εάν απλώς κάνει πράξη εκείνα —τα λιγοστά και συγκεκριμένα— για τα οποία έχει δεσμευτεί. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Γράφει ο Βαγγέλης Στεργιόπουλος στο in.gr.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έδωσε κατά την προεκλογική περίοδο εξωπραγματικές υποσχέσεις, ως είθισται από τον επικεφαλής της εκάστοτε αξιωματικής αντιπολίτευσης εδώ και πολλές δεκαετίες.

Αυτό ήταν ασφαλώς ένα ρίσκο —δεδομένων των πολιτικών παραδόσεων της χώρας μας—, αλλά ταυτόχρονα και μια σαφής ένδειξη μιας άλλης αντίληψης για τα πολιτικά πράγματα και το δημόσιο βίο.

Ο άρτι εκλεγείς πρωθυπουργός ήταν σαφής, συγκεκριμένος, πραγματιστής, τόσο στις στοχεύσεις του όσο και στα μέσα με τα οποία θα επιχειρήσει να υλοποιήσει τις εξαγγελίες του.

Δεν έταξε λαγούς με πετραχήλια, τουναντίον υποσχέθηκε λιγότερα από την απερχόμενη κυβέρνηση, εμμένοντας στη μετριοπαθή γραμμή και το συγκαταβατικό ύφος που τον χαρακτηρίζουν εδώ και τριάμισι χρόνια, από τη στιγμή της ανάληψης των ηνίων της ΝΔ, τον Ιανουάριο του 2016.

Ως εκ τούτου, του δίδεται τώρα μια μοναδική ευκαιρία, την οποία δεν πρέπει να αφήσει να πάει χαμένη: θα θεωρηθεί επαρκής και πετυχημένος εάν απλώς κάνει πράξη εκείνα —τα λιγοστά και συγκεκριμένα— για τα οποία έχει δεσμευτεί. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.

Φυσικά, όπως έχουμε γράψει επανειλημμένα, η ταχύτητα, η αποφασιστικότητα και η επιλογή των κατάλληλων συνεργατών θα διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο όσον αφορά την επιτυχή έκβαση του όλου εγχειρήματος.

Πάντως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι υποχρεωμένος, όπως όλοι σχεδόν οι προκάτοχοί του, να προσπαθήσει να τετραγωνίσει τον κύκλο και να κυνηγήσει χίμαιρες. Αυτό είναι ένα τεράστιο πλεονέκτημα, που πρέπει να αξιοποιηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο από τον ίδιον επ’ ωφελεία του ταλαιπωρημένου κοινωνικού συνόλου.