Του Σωκράτη Βαρδάκη*
Η παρουσίαση του Νέου Εργασιακού Νομοσχεδίου, στη βάση των ανακοινώσεων του Υπουργού Εργασίας κ. Χατζηδάκη και του κειμένου που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση, στις 13/5/2021, αποτελεί έναν τραγέλαφο.
Την ίδια ώρα, αν και όλο το κυβερνητικό επιτελείο έχει ξεχυθεί σε τηλεοπτικά πάνελ και ενημερωτικές εκπομπές, για να υπεραμυνθούν των θετικών του επερχόμενου εργασιακού νομοσχεδίου, αυτά αυτόματα καταρρίπτονται από την πραγματικότητα.
Με την ευγενική χορηγία της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, ο εργαζόμενος θα φεύγει για την εργασία του, το πρωί, χωρίς να γνωρίζει τι ώρα θα επιστρέψει, χωρίς πρόσθετη αμοιβή, με αυξημένες υπερωρίες, αλλά μειωμένο κόστος. Το δικαίωμα για απεργία ποινικοποιείται και πιθανή διεκδίκηση εκ μέρους του κόσμου της εργασίας, για καλυτέρευση των εργασιακών όρων και συνθηκών, θα τον οδηγεί απευθείας στα δικαστήρια.
Πόσο πιο ξεκάθαρα μπορεί να κάνει την θέση της, η Κυβέρνηση της ΝΔ ότι ο εργαζόμενος οφείλει αν δουλεύει χωρίς δικαιώματα, παρά μόνο με υποχρεώσεις, να προσλαμβάνεται και να απολύεται με αποζημίωση, αν και εφόσον δύναται οικονομικά η εκάστοτε εργοδοσία να ανταπεξέλθει.
Το νομοσχέδιο βασίζεται σε ένα ψέμα. Κατάφωρο και καταφανές σε όλους. Ότι η σχέση εργαζόμενου εργοδότη είναι ισότιμη και σχέση εμπιστοσύνης. Βάσει λοιπόν αυτού του ψευδούς γεγονότος «χτίζονται» μεταρρυθμίσεις και αλλαγές, που σηματοδοτούν ελεύθερες απολύσεις, απλήρωτες υπερωρίες, μείωση μισθών και συμβολικές απεργίες.
Ειδικότερα, η ευελιξία της εργασίας θα καθορίζεται από τον εργοδότη, κάτι που σημαίνει διάλυση της προσωπικής και κοινωνικής ζωής του εργαζόμενου. Επιπλέον χρόνος εργασίας μη αμειβόμενος, θα καλύπτει τελικά την ανάγκη δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, αυξάνοντας παράλληλα, με αυτό τον τρόπο την ανεργία, η οποία θα λειτουργεί ως μοχλός πίεσης σε κάθε εργαζόμενο που θα προβάλλει αντιστάσεις στη σύναψη ατομικής σύμβασης εργασίας.
Τέλος μην ξεχνάμε ότι ο εργαζόμενους θα αφεθεί μόνος απέναντι στις εργοδοτικές απαιτήσεις, χωρίς καμία διαπραγματευτική δύναμη, αφού επιχειρείται και το τελικό χτύπημα στον συνδικαλισμό.
Η πανδημία αύξησε την εργασιακή ανασφάλεια, την οποία ο κ. Μητσοτάκης εγκαθιδρύει για τα καλά, μέσα από την δημιουργία στρατιάς εργαζομένων, αποδυναμωμένων να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους.
Το επικείμενο νομοσχέδιο νομιμοποιεί εργοδοτικές αυθαιρεσίες οι οποίες υφίστανται ήδη στον ιδιωτικό τομέα, και αποσιωπούνται για τους ίδιους λόγους, που προαναφέραμε και αποδεικνύουν ότι η σχέση εργοδότη εργαζόμενου ουδέποτε ήταν ή θα γίνει ισότιμη.
Σκεφτείτε όμως πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει το δίχτυ προστασίας εκείνο για τον εργαζόμενο, που να μπορεί να διεκδικήσει τα δικαιώματά του, τα σωματεία και οι συνδικαλιστικοί φορείς, στους οποίους μπορεί να απευθυνθεί για να διεκδικήσει τα αυτονόητα και τι θα συμβεί τώρα που αφήνεται μόνος και απροστάτευτος.
Το νομοσχέδιο είναι η επιβράβευση κάθε εργοδότη που αυθαιρετεί, που εκφοβίζει τον εργαζόμενο και που περιμένει πώς και τι, την ψήφισή του για να μην υπάρχει πλέον και κανένας φόβος κύρωσης.
Ακόμα πιστεύετε κύριε Μητσοτάκη, ότι ο εργαζόμενος δεν χρειάζεται να προστατεύεται μέσα από νόμους και συλλογικές συμβάσεις;
Επιμένετε σε αυτή την πολιτική, που πλήττει βάναυσα τον κόσμο της εργασίας, δημιουργεί προβλήματα και ανισότητες και ευνοεί τα μεγάλα συμφέροντα;
Επιμένετε σε αυτή την πολιτική, την αποδεδειγμένα αποτυχημένη, που προκαλεί ανεργία, φτώχεια, ανασφάλεια, μίσος και κανιβαλισμό;
Αν ναι, τότε είστε επικίνδυνοι γι’ αυτόν τον τόπο!
*Ο Σωκράτης Βαρδάκης είναι βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία Ηρακλείου και μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής.