Κορωνοϊός και ευθύνες

Γράφει ο Χρήστος Στρατάκης στο Politica.gr*

Η περίοδος που διανύει η χώρα είναι αναμφισβήτητα μια από τις κρισιμότερες των τελευταίων δεκαετιών. 

Αυτή η πολύπτυχη κρίση, όμως, όσο τραγική κι αν είναι, θα μπορούσε να γίνει εφαλτήριο για να γίνουμε καλύτεροι ως χώρα ειδικά στον νευραλγικό τομέα της Υγείας, του οποίου το αξιόμαχο δοκιμάζεται τούτη την περίοδο. 

Είναι γεγονός ότι, ιδιαίτερα τώρα, απαιτείται εθνική ομοψυχία και ενότητα, απέναντι στον κοινό, αόρατο εχθρό. Σωστά και είναι κάτι που η ελληνική κοινωνία κατακτά καθημερινά.

Όμως, δεν μπορούμε να σιωπούμε μέσα στα σπίτια μας όταν: 

• Υπάρχουν από τη μια εργαζόμενοι που θα αποζημιωθούν με 800 ευρώ και από την άλλη κάποιοι άλλοι που θα αποζημιωθούν με 600 ευρώ (έστω και με τη μορφή δήθεν κατάρτισης). Και δεν είναι το θέμα της αποζημίωσης, αυτό καθεαυτό, το μείζον αλλά ο διαχωρισμός των εργαζομένων. Αλήθεια, δεν έχουν όλοι οι εργαζόμενοι την ίδια αξία για την πολιτεία; 
• Οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι δικηγόροι, οι μηχανικοί, οι λογιστές αλλά και οι επαγγελματίες αυτοαπασχολούμενοι ερευνητές που δουλεύουν κατά κύριο λόγο στους τομείς των ΤΠΕ (Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνιών) σε τι ακριβώς θα καταρτιστούν;  Σ’ αυτό που ήδη γνωρίζουν, εξελίσσονται καθημερινά αλλά και έχουν επενδύσει χρήματα και χρόνο για να εκπαιδευτούν; 
• Αποδεικνύεται περίτρανα για μια ακόμη φορά ότι “λεφτά υπάρχουν”, καθώς βρέθηκαν μέσα σε μια μέρα 11.000.000 ευρώ για “υπηρεσίες επικοινωνίας και ενημέρωσης των πολιτών για την υλοποίηση εκστρατείας για την αποτροπή της διασποράς του κορωνοϊού COVID- 19” στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (απόφαση 968Ζ46ΜΓΨ7-ΑΣΟ στη Διαύγεια).
• Την ίδια ώρα δεν έχουμε ακόμα(!) εξοπλιστεί ως χώρα με τα απαιτούμενα τεστ και αντιδραστήρια ώστε να μειωθεί η απαράδεκτη αισχροκέρδεια εις βάρος των πολιτών, από ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα και νοσοκομεία, τα οποία υπερκοστολογούν την εξέταση για τον κορωνοϊό, τα δείγματα της οποίας μάλιστα τα στέλνουν εκεί που τα στέλνουν και τα δημόσια νοσοκομεία (Ινστιτούτο Παστέρ και Ιατρική Σχολή)! 
• Είναι χαρακτηριστικές οι καθημερινές καταγγελίες πολιτών που αγωνιούν για τα, έστω και ήπια, συμπτώματα που παρουσιάζουν και αφήνονται στο έλεος του Θεού, καθώς μόνο με προχωρημένα και σοβαρά συμπτώματα θα οδηγηθούν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. 
• Είναι κοινωνικά άδικο να έχουν μόνο οι έχοντες τη δυνατότητα πρόσβασης στις εξετάσεις για τον ιό και πολιτικά ανήθικο για μια πολιτεία να μην εξασφαλίζει σε όλους τους πολίτες ίσες ευκαιρίες.

Συμπέρασμα: Η κυβέρνηση οφείλει άμεσα να άρει αυτές τις αδικίες και να σταματήσει ο εμπαιγμός σε πολίτες και εργαζόμενους. Το ΕΣΥ απαιτεί περισσότερες δομές και επιστήμονες και όχι σπατάλη πόρων για ενημερωτικές καμπάνιες και μάλιστα αδιακρίτως και χωρίς διαφάνεια (πόσα χρήματα πάνε σε ποιά μέσα).

ΥΓ: όταν θα περάσει αυτή η μπόρα, ελπίζουμε σύντομα, θα αξιολογηθούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις ανάλογα με τις ευθύνες που ανέλαβαν και τις επιλογές που έκαναν. Όχι όμως τώρα. Τώρα «μένουμε σπίτι» υπεύθυνα, σεβόμενοι τους κανόνες της πολιτείας και με εμπιστοσύνη στο ΕΣΥ και τους λειτουργούς του. 

(*) Ο Χρήστος Εμμ. Στρατάκης είναι γεωπόνος-πληροφορικός
και μέλος του Κινήματος Αλλαγής