Κόψτε χρήμα στην ΕΕ τώρα!

Η υγειονομική κρίση απειλεί να οδηγήσει σε κοινωνική καταστροφή. Η νεοφιλελεύθερη λογική δεν δίνει λύση. Χρειάζεται μαζική κρατική παρέμβαση. Γράφει ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος στο in.gr.

Η Ευρώπη δεν είναι σήμερα μόνο το επίκεντρο της πανδημίας.

Κινδυνεύει να είναι και η περιοχή με τις μεγαλύτερες οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις από την πανδημία.

Ο ένας μετά τον άλλο κλάδο αναστέλλουν τη λειτουργία τους.

Η ζήτηση καταβαραθρώνεται.

Οι πολίτες ετοιμάζονται για μήνες καραντίνας.

Όλα αυτά θα γίνουν συνταγή για οικονομική καταστροφή, εάν δεν υπάρξουν μέτρα.

Επιχειρήσεις θα κλείσουν και δεν θα ξανανοίξουν.

Κλάδοι θα καταστραφούν.

Η ανεργία θα καταστρέψει.

Αυτή την ώρα δεν υπάρχει περιθώριο για νεοφιλελεύθερη λογική.

Για φαντασιώσεις ότι όλα θα τα λύσει η αγορά.

Για επιμονή σε πολιτικές λιτότητας και περικοπών.

Τώρα είναι ή ώρα να υπάρξουν γενναίες πολιτικές παρεμβάσεις.

Στις ΗΠΑ, τη μητρόπολη του καπιταλισμού το 2008 δεν δίστασαν.

Έκαναν τεράστιες οικονομικές παρεμβάσεις.

Στην πραγματικότητα «έκοψαν χρήμα».

Και είχε αποτέλεσμα.

Βγήκαν από την κρίση πιο γρήγορα από τους ευρωπαίους, που «ποσοτική χαλάρωση» έκαναν μόλις το 2012.

Αυτή τη φορά η Ευρώπη δεν πρέπει να κάνει τα ίδια λάθη.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν μπορεί να είναι αυτή τη στιγμή ο θεματοφύλακας της λιτότητας εν μέσω καταστροφής.

Πρέπει να πάρει όλα τα μέτρα για να εξυπηρετήσει την προσπάθεια να αποφύγουμε την καταστροφή.

Η Λαγκάρντ έκανε την πρώτη κίνηση, αλλά δεν αρκεί.

Για να αποφύγουμε την καταστροφή πρέπει να «κοπεί χρήμα».

Πρακτικά, χρειάζεται δημόσια δαπάνη να καλύψει το κενό που αφήνουν όλες οι οικονομικές δραστηριότητες που σήμερα αναστέλλονται.

Μόνο έτσι θα μπορέσουμε μετά την πανδημία να σταθούμε στα πόδια μας και να μπορέσει να πάρει ξανά μπροστά η οικονομία μας.

Ας μη γελιόμαστε δεν μιλάμε για ιστορία εβδομάδων, αλλά αρκετών μηνών με έκτακτα μέτρα.

Εδώ δεν χωρούν «οικονομικές ορθοδοξίες».

Πολιτικές αποφάσεις χρειάζονται.

Όπως με πολιτικές αποφάσεις επιβλήθηκαν οι περιορισμοί, με τον ίδιο τρόπο πρέπει να αντιμετωπιστούν και οι οικονομικές επιπτώσεις τους.

Και αυτό σήμερα σημαίνει μεγάλη δημόσια δαπάνη για να μην μείνουν χωρίς εισόδημα οι εργαζόμενοι και οι ελεύθεροι επαγγελματίες και για να μην καταρρεύσουν ολόκληροι κλάδοι της οικονομίας.

Και αύριο θα σημαίνει γενναίες δημόσιες επενδύσεις και επιδοτήσεις για να πάρει ξανά μπροστά η οικονομία.

Όσο νωρίτερα πάρουμε τέτοιες επιλογές, τόσο το καλύτερο.

---