”Εκλογικός χρόνος, δημόσιος χώρος και δημόσια συζήτηση”

Στο χρονικό διάστημα μέχρι και την διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών της 21ης Μαΐου, οι πολιτικές δυνάμεις, αλλά και η ίδια η κοινωνία, πρέπει να αποτυπώσουν ένα ουσιαστικό πολιτικό, οικονομικό και στρατηγικό προσανατολισμό. Και μέσα από αυτόν, να αναδειχθούν ζητήματα της δημόσιας συζήτησης, πάνω στις προκλήσεις των επόμενων ετών: την αναπτυξιακή δυναμική της χώρας, την πολιτική και οικονομική σταθερότητα, την περαιτέρω ενίσχυση του ρόλου της στην περιοχή της ΝΑ Μεσογείου, μέσα από τις συμμαχίες της, τις εταιρικές σχέσεις, με άλλες χώρες της περιοχής. Την ενδυνάμωση της αμυντικής, αποτρεπτικής της ισχύος, όπως έχει αποτυπωθεί με την κοινοβουλευτική πλειοψηφία σε καίριας σημασίας συμφωνίες, όπως η ελληνοαμερικανική και η ελληνογαλλική.

Όλα τα παραπάνω, συμπυκνώνονται μέσα στον πυρήνα του γεωστρατηγικού μας προσανατολισμού, της συμμετοχής μας μέσα στην ΕΕ, ως χώρα που υποστηρίζει την περαιτέρω εξέλιξη του ενοποιητικού σχεδίου, την πολιτική ενοποίηση, την θεσμική και δημοκρατική θωράκιση της κοινοτικής οικοδόμησης.

Η ελληνική κοινωνία χρειάζεται μια προεκλογική και μετεκλογική περίοδο συντεταγμένης ισορροπίας, σταθερής κανονικότητας, κρίνοντας το σήμερα με το χθες. Μια κοινωνία που βίωσε την δεκαετή οικονομική κρίση, την υιοθέτηση διαιρετικών και διχαστικών μηνυμάτων, της πρόσκαιρης πρόσδεσης σε πολιτικές αυταπάτες, που υποχώρησαν κάτω από της βάρος του πραγματισμού.

Της ίδιας κοινωνίας, που με ωριμότερο τρόπο, αντιμετώπισε μέσα σε αυτή την τετραετή περίοδο, την παγκόσμια υγειονομική πανδημία, την επιθετική εργαλειοποίηση των μεταναστευτικών/προσφυγικών ροών από την γείτονα Τουρκία, στον Έβρο και στα νησιά του Αιγαίου, την εκδήλωση επιθετικών προσδιορισμών, την ρωσική εισβολή στην ανεξάρτητη Ουκρανία, τις επακόλουθες συνέπειες στην παγκόσμια οικονομία, στο κόστος διαβίωσης.

Η καταγραφή των πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών πεπραγμένων των τελευταίων κυβερνητικών περιόδων, σχηματίζει και τις κατευθύνσεις των επόμενων ετών. Κατευθύνσεις των οποίων ο προσδιορισμός δεν μπορεί να είναι ένας ανερμάτιστος αρνητισμός, αλλά ούτε και μια κατάσταση δραστικών παρεμβάσεων με ευκολία.

Στην δημόσια συζήτηση πρέπει να δώσουμε έμφαση στο διεθνές περιβάλλον, στην αβεβαιότητα που κυριαρχεί, στο πως οι εθνικές αναγκαιότητες, οι εθνικές προτεραιότητες, εξυπηρετούνται καλύτερα μέσα στην υπερεθνική, ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Από τα χρόνια της κρίσης, πρέπει να περάσουμε στην εποχή που θα ενισχύεται από μια προωθημένη νεωτερικότητα ως προς την εφαρμογή και άσκηση της πολιτικής, της γεωπολιτικής θέσης της χώρας, την ποιότητα της Δημοκρατίας.

Η εξέλιξη μας δεν μπορεί να είναι ένας περιοδικός ευρωπαϊκός, μια ala carte Ευρώπη, όταν μπροστά μας έχουμε κρίσιμες προκλήσεις, από την ρωσική εισβολή έως τις κλιματικές απειλές.

Η συγκριτική ανάκαμψη της χώρας, μέσα στο κοινοτικό πλαίσιο, με την Ευρώπη να αλλάζει αναζητώντας την ουσιαστική και συνεκτική ενοποίησης της, την ενίσχυση της θεσμικής της διάστασης. Τώρα χρειάζεται μια περισσότερο συγκροτημένη στρατηγική που θα απαντάει με σαφήνεια στο σήμερα και στο αύριο. Που θα εξουδετερώνει την ελλειμματική στασιμότητα, θα ξεπερνάει ακόμα υπαρκτές παθογένειες.

Καθοριστικά στοιχεία για μια χώρα που θα προσδίδει εμπιστοσύνη στους Πολίτες της, σε περιβάλλον κυβερνησιμότητας, σταθερότητας, απελευθερώνοντας νέες κοινωνικές πλειοψηφίες, που τοποθετούνται απαλλαγμένες από την αντισυστημική τοξικότητα, διαμορφώνοντας με πολιτικούς όρους τον θεσμικό έλεγχο. Η Ελλάδα των επόμενων χρόνων, χρειάζεται κάτι περισσότερο από μια συνεργασία του ελάχιστου κοινού παρονομαστή.

* Ο κ. Γιώργος Α. Ζερβάκης , είναι εκπρόσωπος των Ευρωπαίων Φεντεραλιστών Κρήτης. Το άρθρο έχει γραφεί για τον ιστότοπο politica.gr, οι απόψεις είναι καθαρά προσωπικές, δεν δεσμεύουν τους Ευρωπαίους Φεντεραλιστές Κρήτης.