Αναθεωρητισμός, συγκρούσεις, γεωπολιτική και διπλωματία Η ελληνική κατεύθυνση

Οι συνεχιζόμενες πολεμικές συγκρούσεις στην Ουκρανία, συνέπεια της ρωσικής εισβολής, oι στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ στην Λωρίδα της Γάζας με την αναμέτρηση με την εξτρεμιστική Χαμάς, οι επιθετικές κινήσεις των ισλαμιστών ανταρτών που έχουν εγκαθιδρύσει το δικό τους καθεστώτος της Υεμένης στην Ερυθρά Θάλασσα, αλλά και οι συγκρούσεις στα σύνορα με τον Λίβανο από όπου και επιχειρούν οι ισλαμιστές εξτρεμιστές της Χεζμπολάχ, έχουν δημιουργήσει ένα ευρύτερο περιβάλλον  περιφερειακής αστάθειας. Και σε αυτές τις απειλές, έρχεται να προστεθεί η ιρανική επίθεση κατά του Ισραήλ, η δολοφονία του πολιτικού ηγέτη της Χαμάς στην Τεχεράνη, στην καρδιά του ιρανικού θεοκρατικού καθεστώτος. Εξελίξεις που ενισχύουν μια επικίνδυνη ρευστότητα σε ένα περιφερειακό γεωπολιτικό περιβάλλον. 

Σε αυτή την γεωπολιτική εικόνα αποτυπώνονται αναθεωρητικές φιλοδοξίες που διαβουλεύονται σε αναντιστοιχία με την διατήρηση της ειρήνης, της ασφάλειας, της σταθερότητας, την συνεργασίας. Οι προσδοκίες του αναθεωρητισμού έχοντας επεκτατική λογική, με πιο απτό παράδειγμα την εισβολή στην Ουκρανία, είναι μια επικίνδυνη συνισταμένη που δεν προοιωνίζεται τίποτα το θετικό, αντιθέτως η επικινδυνότητα τους είναι απρόβλεπτη. Απέναντι στον αναθεωρητισμό, στους κινδύνους που καλλιεργεί και διαχέει, τα δημοκρατικά μας κράτη, οι δημοκρατικές μας κοινωνίες, μόνο μέσα από την συναντίληψη ευθύνης μπορούν να δημιουργούν οφέλη για τα εθνικά τους συμφέροντα.

Δεν χρειάζεται απλά να υπερτονίζουμε την κορυφαία γεωπολιτική απόφαση της χώρας, το ενταξιακό κεκτημένο στην ευρωπαϊκή δημοκρατική οικογένεια, αλλά να αποτελεί επιδίωξη μας να αναδεικνύουμε τον καθορισμό αυτής της  κορυφαίας πολιτικής πράξης. Οι δυο πολεμικές συγκρούσεις στην Ουκρανία και στην Μέση Ανατολή, καταδεικνύουν το πολύπλευρο στοιχείο της αξιοποίησης της συμμετοχής της χώρας στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση αλλά και στην Βορειοατλαντική Συμμαχία. Είναι η συμμετοχή της χώρας που απέτρεψε την απειλή ενεργειών του αναθεωρητισμού τόσο στον Έβρο, όσο και στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι η συμμετοχή αυτή που βρέθηκε απέναντι στην ρωσική επιθετικότητα.

Η ενίσχυση της γεωπολιτικής δυναμικής της χώρας στο διεθνές περιβάλλον, έχει αποκτήσει ένα επιπλέον πεδίο που θέτει τους δικούς του συμβολισμούς. Την εκλογή της χώρας ως μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Μια θητεία στο κέντρο της διεθνούς διπλωματίας. Είναι αυτή η παρουσία στο Συμβούλιο Ασφαλείας, που θέτει σε υψηλό επίπεδο τις αρχές ως προς τον σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου, της νομιμότητας απέναντι στα φαινόμενα επιθετικού αναθεωρητισμού, αποδεικνύοντας πως η άσκηση εξωτερικής πολιτικής εξυπηρετείται και αναβαθμίζεται μέσα στο διεθνές περιβάλλον, όπου απαιτείται ευελιξία, εντατική εφαρμογή υψηλής πολιτικής, στρατηγική διαβούλευση, προάγοντας έτσι εθνικές θέσεις.

Η ελληνική διπλωματική ατζέντα, περιλαμβάνει έξι κρίσιμους και σημαντικούς άξονες: 1) Ειρηνική επίλυση των διαφορών, 2) Σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο και στις αρχές που διέπουν τον Καταστατικό χάρτη του ΟΗΕ, 3) Γυναίκα, ειρήνη και ασφάλεια, 4) Παιδιά  σε πεδία πολεμικών συγκρούσεων, 5) Κλιματική αλλαγή και ασφάλεια, 6) Θαλάσσια ασφάλεια. Πάνω στους άξονες αυτούς μπορεί να διαμορφωθεί η κατάλληλη κινητικότητα εντός των χωρών που υιοθετούν τις αρχές που αποτυπώνονται στην Καταστατική Χάρτα του ΟΗΕ. Αρχές που είναι καθολικά συνδεδεμένες στο περίγραμμα της ελληνικής διπλωματίας, η ατζέντα της οποίας διαμορφώνεται από την καλή γειτονία, την συνεργασία.

Η Ελληνική Δημοκρατία, με διαρκή προσήλωση στη διεθνή νομιμότητα και στο κράτος δικαίου, έχει μπροστά της δυο εξαιρετικά σημαντικά χρόνια με την εκπροσώπηση της στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, με την διεθνή κοινότητα να αντιμετωπίζει πολλές περιφερειακές εστίες εντάσεων, με την ειρήνη να αποτελεί ζητούμενο στην Ουκρανία και στην Γάζα, με τις πολεμικές συγκρούσεις να μαίνονται.

Η Ελλάδα, σταθερά στην σωστή πλευρά της ιστορίας, από την στάση της στους δυο Παγκοσμίους Πολέμους μέχρι και σήμερα, ενδυναμώνει την αμυντική, αποτρεπτική της ισχύ στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο, με την διπλωματική της οντότητα, αποδεικνύοντας εν τοις πράγμασι, ότι διαθέτει μηχανισμούς επηρεασμού στην σύγχρονη εξωτερική πολιτική, εκεί όπου οι συσχετισμοί της υπεύθυνης και ρεαλιστικής πολιτικής παράγουν αποτελέσματα.

* Ο κ. Γιώργος Α. Ζερβάκης, είναι εκπρόσωπος των Ευρωπαίων Φεντεραλιστών Κρήτης.