Τίτλοι τέλους στην συνένωση ΣΥΡΙΖΑ – Νέας Αριστεράς – Εκνευρισμός στην Κουμουνδούρου για τη στάση της Ομπρέλας
![Τίτλοι τέλους στην συνένωση ΣΥΡΙΖΑ – Νέας Αριστεράς – Εκνευρισμός στην Κουμουνδούρου για τη στάση της Ομπρέλας](https://i0.wp.com/www.politica.gr/wp-content/uploads/2025/02/image_for_post1158817.jpg?quality=92&fit=1310%2C900&ssl=1)
Η αποχή της Νέας Αριστεράς από την τέταρτη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας έριξε την Λούκα Κατσέλη στην 3η θέση και εξέπεμψε στην βάση της κεντροαριστερά ένα δυσνόητο και για πολλούς ακατανόητο μήνυμα.
Ο λόγος για τον οποίο απείχαν από την ψηφοφορία θα είχε αξία σημειώνουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς αν τα τρια κόμματα του εν δυνάμει προοδευτικού μετώπου είχαν την ίδια στάση.
Η απομόνωση της κυβέρνησης και της ΝΔ για την κομματική και βαθιά προβληματική υποψηφιότητα του κ. Τασούλα τότε θα είχε αξία παραδέχονται και τα στελέχη της Νέας Αριστεράς που τάχθηκαν κατά της αποχής αλλά μειοψήφησαν.
Οργή αλλά με ανοιχτές πόρτες
Κορυφαία στελέχη της Κουμουνδούρου δεν κρύβουν την έντονη ενόχλησή τους για τη στάση των πρώην συντρόφων τους και πλέον όλοι αντιλαμβάνονται ότι μετά από αυτή τη στάση της Νέας Αριστεράς, που κατάφερε να επιβάλει η Ομπρέλα του Ευκλείδη Τσακαλώτου, είναι πλέον μάταιο να συζητούν για συνεργασία των δυο κοινοβουλευτικών κομμάτων.
Αυτό δεν σημαίνει ότι κλείνουν και οι δίαυλοι επικοινωνίας με όσους αντιλαμβάνονται ότι ο συγχρονισμός της βούλησης της βάσης των δυο κομμάτων πρέπει να εκφραστεί και σε επίπεδο ηγεσιών.
Ανοιχτή η πόρτα της Κουμουνδούρου
Σε κάθε περίπτωση η στόχευση για συνεννόηση πλέον φαίνεται ότι θα περιοριστεί σε μεμονωμένες προσεγγίσεις μεταξύ στελεχών των δυο κομμάτων.
«Μας νοιάζει μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν αξιόλογοι βουλευτές στην Νέα Αριστερά, αν θέλουν αυτόνομα να έρθουν ας το κάνουν» σημειώνουν κορυφαία στελέχη της Κουμουνδούρου.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι για την ώρα στηλώνουν τα πόδια και πλέον ο καθένας είναι μόνος του σε επίπεδο κομμάτων.
Στις ρωγμές που έχουν ανοίξει εντός και των τριών κομμάτων μέσα από από τις παλινωδίες και τις διαφωνίες ακόμη και στο κορυφαίο ζήτημα της πρότασης δυσπιστίας ή στην πρόταση για σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τα Τέμπη η απάντηση το επόμενο διάστημα θα είναι οι προσεγγίσεις στελεχών σε επίπεδο εκδηλώσεων του χώρου, όπως άλλωστε έχει γίνει μέχρι σήμερα οπου κορυφαία στελέχη των τριων κομμάτων έχουν ταχθεί υπερ της συνεργασίας.
Το ζήτημα αυτό είναι να γίνει και προγραμματικά όπως διακηρύσσουν άλλωστε αλλά στην πράξη αυτό δεν έχει γίνει ακόμη.
Αυτό το διάλογο της προγραμματικής σύγκλισης ευελπιστεί να ανοίξει και η αριστερή πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ με την Ανανεωτική Αριστερά να ανοίγει την Κυριακή αυτή τη συζήτηση σε εκδήλωση την ερχόμενη Κυριακή.
Τις πταίει
Κουμουνδούρου και Πατησίων έχουν μπει για τα καλά σε ένα blame game για το ποιος φέρει την ευθύνη της κατάρρευσης του λεγόμενου προοδευτικού μετώπου που με την κοινή στάση των κομμάτων της Αριστεράς στην υποψηφιότητα της κας Κατσέλη είχε αρχίσει να παίρνει μορφή.
Η κίνηση του Αλέξη Χαρίτση να φέρει το θέμα της αποχής στην Κοινοβουλευτική Ομάδα και στο Πολιτικό Κέντρο σχολιάστηκε αρνητικά και στα δυο κόμματα. Αυτό γιατί όπως σημειώνουν ήταν η Κεντρική Επιτροπή της Νέας Αριστεράς, το ανώτερο όργανο, που είχε καθορίσει τη στάση της υπερψήφισης της κας Κατσέλη για πρόεδρο της δημοκρατίας.
Το μέλος της Πολιτικού Γραφείου της Νέας Αριστεράς Νίκος Μπίστης δεν έκρυψε τη βαθιά ενόχλησή του για την αποχή χαρακτηρίζοντάς την σπασμωδική και ανακόλουθη καθώς όπως παραδέχτηκε σε δήλωσή του «αποδυναμώνει και υποβαθμίζει την υποψηφιότητα της Λουκάς Κατσελη, υποψηφιότητα που αποφάσισε η Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος μας, επιδοκιμάστηκε από την κοινή γνώμη και αποτέλεσε μια πρώτη, έστω και περιορισμένη , προσπάθεια ανταπόκρισης στο λαϊκό αίτημα για συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων».
Από το ΣΥΡΙΖΑ ρίχνουν την ευθύνη αποκλειστικά την ευθύνη στην πλευρά των πρώην συντρόφων τους ξυπνώντας μνήμες από το πρόσφατο παρελθόν της συνύπαρξης στο ίδιο κόμμα από το 2019 μέχρι και το 2023.
Θυμούνται δηλαδή την αντίθεση για την αντίθεση όπως σημειώνουν που εξέφραζαν τα στελέχη της Ομπρέλας και ο ίδιος ο κ. Τσακαλώτος επι εποχής Τσίπρα και η οποία δημιουργούσε διαρκώς την αίσθηση στην κοινή γνώμη ότι υπάρχει πρόβλημα σύμπνοιας μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ.
Από την άλλη πλευρά στελέχη που υπερασπίζονται τη στάση της αποχής απευθύνουν ένα βαθύ κατηγορώ στην Κουμουνδούρου και στον ίδιο τον κ. Φάμελλο ουσιαστικά γιατί και στο θέμα του πρόεδρου της δημοκρατίας και στο θέμα της πρότασης δυσπιστίας επιδόθηκε μαζί με τον κ. Ανδρουλάκη σε ένα διαρκή τακτικισμό με όρους ηγεμονίας στο χώρο και με την αντίληψη ότι όλα είναι οι αριθμητικοί συσχετισμοί.
Εκεί αποδίδουν και τις άκαρπες προσπάθειες της Νέας Αριστεράς να υπάρξει έστω και την τελευταία στιγμή μια αν μπλοκ κίνηση της δημοκρατικής αντιπολίτευσης και να αφήσουν μόνη της τη ΝΔ να ψηφίσει στην ολομέλεια τον κ. Τασούλα, στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα αποδοκιμασίας και εκφράζοντας το λαϊκό αίσθημα για τους χειρισμούς της κυβερνητικής πλειοψηφίας στα ζητήματα θεσμών και δικαιοσύνης.
Γιατί ήταν ο κ. Τασούλας προσθέτουν που στα μάτια της κοινής γνώμης και της αντιπολίτευσης που πρωτοστάτησε στο κοινοβουλευτικό σκέλος της συγκάλυψης του εγκλήματος των Τεμπών και των υποκλοπών, λειτουργώντας σε βάρος των θεσμών και της ίδιας της Δημοκρατίας.
Ο σκοπός
Αυτό που θέλησαν να στερήσουν τα στελέχη της Νέας Αριστεράς από τον κ. Φάμελλο ήταν όπως παραδέχονται δημόσια να βγει στο περιστύλιο μετά την τέταρτη ψηφοφορία και να δηλώσει ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η πραγματική αντιπολίτευση» αν η Λούκα Κατσέλη παρέμενε στη 2η θέση.
Γιατί στην Νέα Αριστερά δεν ξεχνούν ότι ο κ. Φάμελλος έδειξε ράθυμος σε δυο τουλάχιστον πρωτοβουλίες της Νέας Αριστεράς με αποτέλεσμα αυτές να εγκαταλειφθούν.
Η πρώτη ήταν με την πρόταση Χαρίτση για κοινό υποψήφιο πρόεδρο της δημοκρατίας των προοδευτικών κομμάτων με τον Χρήστο Ράμμο και στη συνέχεια με την χλιαρή αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ στην πρόταση για συνεδρίαση των πολιτικών αρχηγών της δημοκρατικής αντιπολίτευσης για την οποία Φάμελλος και Ανδρουλάκης όπως σημειώνουν έδειξαν ότι δεν εννοούν σε καμία περίπτωση τη συνεργασία των κομμάτων αν δεν ηγούνται οι ίδιοι