Ο Άγιος Αλέξανδρος Σβιρ, ο εν σιωπή ασκητής εκοιμήθη την 30ή Αυγούστου.
Ο Άγιος Αλέξανδρος Σβιρ γεννημένος στις 15 Ιουνίου 1448 στα μέρη του Νοβγκοροντ σε μια οικογένεια ευλαβών χριστιανών, αποτέλεσε το τρίτο παιδί του Στέφανου και της Βασάι και το βαπτιστικό του όνομα ήταν το «Αμώς».
Το κάλεσμα από μικρή ηλικία
Από πολύ μικρός ήταν ιδιαίτερα ήρεμος, υπάκουος, πράος και νηστευτής και στα 19 του έτη έφυγε για την μονή Βαλαάμ, παρά την πρόθεση των γονιών του να τον παντρέψουν. Στο δρόμο του για την μονή, περνώντας από τη λίμνη Ροτσίνσκ άκουσε μια φωνή να του λέει ότι σ΄αυτό το σημείο θα χτίσει αργότερα ένα μοναστήρι.
Τότε ένα φως έλαμψε ακριβώς από πάνω του και ένας άγγελος του έδειξε το δρόμο για το Βαλαάμ. Στο Βαλαάμ και σε ηλικία 26 ετών χειροτονείται μοναχός, με το όνομα Αλέξανδρος.
Μάλιστα, ο νεαρός Αλέξανδρος καθησυχάζοντας τους δικούς του, τους έπεισε να γίνουν και εκείνοι μοναχοί ενώ ο ίδιος, που πρόκοβε στα πνευματικά, πέρασε δέκα χρόνια εν σιωπή σε ένα νησάκι.
Η ασκητική ζωή
Μία μέρα και ενώ προσευχόταν άκουσε την θεϊκή φωνή να του λέει να πάει στον τόπο που του είχε υποδείξει παλαιότερα. Ένα φως του έδειξε το μέρος στις όχθες της λίμνης. Έμεινε εκεί, μόνος για επτά ολόκληρα χρόνια ενώ υπέφερε από τις ασθένειες και το ανυπόφορο κρύο.
Το 1493 ανακαλύφθηκε τυχαία από έναν άρχοντα που είχε βγει για κυνήγι στην περιοχή.Η φήμη του ως αγιασμένου ασκητή εξαπλώθηκε γρήγορα και πολλοί μοναχοί συγκεντρώθηκαν γύρω του, ενώ ο απλός λαός τον τιμούσε ως άγιο όταν ήταν εν ζωή.
Ό Άγιος Αλέξανδρος Σβίρ δοξάστηκε με θαυμαστά σημεία και θαύματα κατά την διάρκεια της ζωής του αλλά και μετά την κοίμηση του.
Το 1545, ο μαθητής και διάδοχος του Ηγούμενος Ηρωδίων συνέθεσε τον Βίο του. Το 1547 άρχισε ο τοπικός εορτασμός της μνήμης του και συνετέθη ή Ακολουθία του.
Το άφθαρτο Άγιο Λείψανο
Στις 17 Απριλίου του 1641, κατά την διάρκεια της ανακαινίσεως του Ναού της Μεταμορφώσεως, όπου ο Άγιος είχε ταφεί, αποκαλύφθηκε το Άγιο Λείψανο του σε κατάσταση πλήρους Αφθαρσίας, το οποίο παραμένει το ίδιο άφθαρτο έως και σήμερα.
Έκτοτε η Εκκλησία γιορτάζει την μνήμη του δύο φορές: την ημέρα της Κοιμήσεώς του (30ή Αυγούστου) και την ημέρα της επισήμου Διακηρύξεως της Αγιότητας του και της ανακομιδής του Ιερού Λειψάνου του (17η Απριλίου).