Ούτε στοχοποίηση, ούτε ηρωοποίηση: Tι δείχνει η «υπόθεση Πολάκη»
Στην όλη συζήτηση για την άρση της ασυλίας του τέως αναπληρωτή υπουργού Υγείας έχει λείψει η ανάδειξη των ουσιαστικών ζητημάτων.
Ανάμεσα στη γενική καταδίκη της «πολακιάδας» (που σε μεγάλο βαθμό απηχεί και εύλογη κούραση ως προς μια ορισμένη πολιτική αισθητική) και την εύκολη ηρωοποίηση του τέως αναπληρωτή υπουργού Υγείας από τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτό που έχει λείψει είναι μια ουσιαστική συζήτηση πάνω στο ποιο ακριβώς είναι το διακύβευμα τέτοιων πολιτικών και κοινοβουλευτικών αντιπαραθέσεων.
Το πρώτο πράγμα που παραβλέπουν πολλοί στη δημόσια συζήτηση για την «υπόθεση Πολάκη» είναι το γιατί συζητιέται το συγκεκριμένο θέμα. Οι μηνύσεις κατά του Παύλου Πολάκη αφορούσαν δύο ζητήματα. Η πρώτη ήταν από τον Σταμάτη Πουλή, πρόεδρο των εργαζομένων στο ΚΕΕΛΠΝΟ και αφορούσε ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του τέως αναπληρωτή υπουργού Υγείας που χαρακτήριζε τον κ. Πουλή ως «τσογλάνι» και ζητούσε να πει «τι έχει κλέψει». Και η δεύτερη από τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας και αφορούσε τη δημοσιοποίηση συνομιλίας που είχε ο κ. Πολάκης, κίνηση που ο κ. Στουρνάρας θεώρησε ως απόδειξη παράνομης καταγραφής. Για να προχωρήσει η δικαστική διερεύνηση αυτών των υποθέσεων ήρθη η ασυλία του κ. Πολάκη. Το σημειώνουμε αυτό γιατί είναι ανεξαρτήτως ρητορικών κομματικών τοποθετήσεων ο κ. Πολάκης δεν διώκεται γιατί είπε ότι υπάρχει σκάνδαλο στο ΚΕΕΛΠΝΟ ούτε για έκανε κριτική στα πεπραγμένα του διοικητή της ΤτΕ, ούτε για κάποια ενέργειά του ως υπουργός.
Διαβάστε περισσότερα στο in.gr.