Μπορεί την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση να τις χωρίζει πολιτική άβυσσος, ωστόσο υπάρχει ένα ερώτημα που ενώνει τους πάντες. Μπορεί το 2025 να είναι έτος πολιτικής ανατροπής στην Ελλάδα;
Με άλλα λόγια, μπορεί το 2025, ο Κυριάκος Μητσοτάκης να βρεθεί εκτός Μαξίμου, τα κεντρικά στελέχη του κόμματος να αφήσουν τα υπουργικά έδρανα, και η ηγεμονία της Νέας Δημοκρατίας να «γκρεμιστεί»;
Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα μοιάζει εκ πρώτης όψεως να είναι αρνητική ωστόσο σε μια εποχή μεγάλων αλλαγών και υπόκωφης οργής κανένα σενάριο δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Η κυβέρνηση βρίσκεται σε δύσκολη θέση όμως η αντιπολίτευση ακόμα και σήμερα δεν έχει βρει τα πατήματα της. Για να μπορέσει, λοιπόν, το 2025 να είναι έτος αλλαγής χρειάζεται η κυβέρνηση να βιώσει απανωτές αποτυχίες αλλά και η αντιπολίτευση να κάνει ένα σημαντικό άλμα προς τη κοινωνική πλειοψηφία με γερή δόση αισιοδοξίας, αυτοπεποίθησης και αξιοπιστίας.
Οι ύφαλοι της Νέας Δημοκρατίας
Η πρώτη μεγάλη πρόκληση για τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα είναι η εκλογή της προεδρίας της Δημοκρατίας. Αν ο ίδιος επιλέξει να κινηθεί στον δρόμο της κεντροαριστεράς, τότε οι αντιδράσεις από την δεξιά πλευρά του κόμματος θα οξυνθούν με ανοιχτό ακόμα και το σενάριο καταψήφισης στη Βουλή.
Ο δεύτερος μεγάλος ύφαλος είναι δίχως αμφιβολία η πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Τα «ήρεμα νερά» στο Αιγαίο μπορεί να προκαλούν γαλήνη στο υπουργείο Εξωτερικών, ωστόσο πολλοί γαλάζιοι βουλευτές δεν πείθονται και τους προκαλούν εκνευρισμό.
Το τρίτο μεγάλο εμπόδιο θα είναι η κοινωνική πίεση που παράγει το παρατεταμένο κύμα ακρίβειας. Τα μέτρα που λαμβάνονται είναι ομολογουμένως ελλιπή και η κατάσταση έχει φύγει εκτός ελέγχου. Η ακρίβεια άλλωστε είναι το θέμα που αξιολογούν ως το πλέον σημαντικό οι Έλληνες και οι Ελληνίδες σε όλες τις δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας.
Το τέταρτο εμπόδιο σχετίζεται με την γενικότερη ανάγκη πολλών γαλάζιων βουλευτών να δουν το τιμόνι της κυβέρνησης να στρίβει σε πιο δεξιά πορεία. Μια σειρά βουλευτών που φτάνουν τους 25-30 ζητούν από το Μαξίμου να επιστρέψει στους δρόμους της συντηρητικής… ορθοδοξίας. Αν σε αυτούς προστεθούν και οι δυο πρώην πρωθυπουργοί, Σαμαράς και Καραμανλής, που μπορεί να μην είναι στη Βουλή αλλά μιλούν στην καρδιά στελεχών και φίλων του κόμματος, τότε καθίσταται σαφές πως αν η κυβερνητική φιλοσοφία δεν αλλάξει , τότε τα προβλήματα θα οξυνθούν.
Τα πολλαπλά στοιχήματα του ΠΑΣΟΚ
Το 2025 βρίσκει το ΠΑΣΟΚ στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όλα τα «σφυριά» της Χαριλάου Τρικούπη φαίνεται να χτυπούν στο ίδιο σημείο, καθιστώντας παρελθόν την κρίση που άφησε πίσω της το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Ο Νίκος Ανδρουλάκης με βήμα αργό αλλά σταθερό έχει οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ σε δημοσκοπική άνοδο.
Ωστόσο, το απαιτούμενο δημοσκοπικό άλμα δεν έχει επιτευχθεί και όλα δείχνουν πως περνάει μέσα από ορισμένα κρίσιμα στοιχήματα. Το πρώτο είναι η ανάκτηση της αξιοπιστίας. Το ΠΑΣΟΚ δεν στερείται θέσεων αλλά αξιοπιστίας, καθώς ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της Νέας Δημοκρατίας έχει δημιουργήσει το κλίμα πως τόσο η Τρικούπη όσο και η Κουμουνδούρου εκφράζουν θέσεις ανεδαφικές και μη εφαρμοστέες.
Το δεύτερο ζητούμενο για το ΠΑΣΟΚ είναι η διατήρηση της ενότητας και του καλού κλίματος ώστε να αποφευχθεί η εσωστρέφεια του παρελθόντος. Το τρίτο όμως και σημαντικότερο είναι η ανάκτηση της σχέσης του κόμματος με την εργατική τάξη και τον προοδευτικό κόσμο που περνάει όχι μόνο μέσα από τη Βουλή αλλά και από το πεζοδρόμιο. Εκεί δηλαδή που το ΠΑΣΟΚ καθ΄ όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης κυριαρχούσε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και το στοίχημα της σοβαρότητας
Αν τα στελέχη της Κουμουνδούρου έκαναν μια ευχή αυτή θα ήταν ό,τι συνέβη στην Κουμουνδούρου το 2024 να μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και να ξεχαστεί για πάντα. Επειδή θαύματα όμως δεν γίνονται, το μεγαλύτερο στοίχημα για τον άλλοτε κραταιό ΣΥΡΙΖΑ είναι να επιστρέψει στον δρόμο της πολιτικής σταθερότητας και λογικής.
Υπό την ηγεσία του Σωκράτη Φάμελλου, ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να κάνει ένα μεγάλο comeback, το οποίο σήμερα φαντάζει πολύ δύσκολο αλλά όχι απίθανο. Προ-απαιτούμενο για μια τέτοια εξέλιξη είναι τα στελέχη της Κουμουνδούρου να αφήσουν στο παρελθόν τις έριδες του παρελθόντος, να δείξουν στοιχείο κομματικού πατριωτισμού και να επανέλθουν με μια φωνή στον στίβο της πολιτικής αντιπαράθεσης και κοινωνικής σύγκρουσης. Πανθομολογουμένως καθοριστικό ρόλο θα μπορούσε να διαδραματίσει και ο πρώην πρόεδρος Αλέξης Τσίπρας, η επιστροφή του οποίου στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί για πολλούς τη μόνη αποτελεσματική διέξοδο. Αν θα τα καταφέρουν μένει να φανεί, ωστόσο σίγουρα τα πρώτα δεδομένα δείχνουν πως στον ΣΥΡΙΖΑ είναι αποφασισμένοι να δώσουν την μάχη με αξιώσεις.
ΙΝ