Μητσοτάκης: Θυμήθηκε όλα τα επιχειρήματα του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου για να μπλοκάρει τις διαδηλώσεις

Δύο μέρες πριν τις διαδηλώσεις της Παρασκευής είναι προφανές ότι η κυβέρνηση τρέμει τον αντίκτυπο που θα έχουν στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι σήμερα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης επικαλέστηκε επιχειρήματα που χρησιμοποιούσε κατά κόρον το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο προκειμένου να αποδομήσει την κυβέρνηση, αλλά και την αντιπολίτευση στη συνέχεια της Αριστεράς.

Παραμύθι χωρίς δράκο

Το πρόβλημα για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση είναι πως σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ βολοδέρνει σε μονοψήφια ποσοστά, κατά συνέπεια δεν αποτελεί άμεση απειλή για τη «σταθερότητα» που επικαλείται συχνά-πυκνά. Κατά συνέπεια όταν το παραμύθι δεν έχει δράκο, παύει να είναι παραμύθι και είναι απλώς μια επανάληψη χιλιοχρησιμοποιημένων συνθημάτων και τσιτάτων που δεν ανταποκρίνονται ούτε στο ελάχιστο στην παρούσα συγκυρία.

«Η χώρα μας έχει πληρώσει πολύ ακριβά τις πάνω και τις κάτω πλατείες και δεν θα τις ξαναζήσει», είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης απευθυνόμενος στους υπουργούς του. Γνωστό και παλιό το επιχείρημα που επιχειρεί να συμψηφίσει τις πλατείες των αγανακτισμένων των Μνημονίων με τους χρυσαυγίτες που δρούσαν εκείνη την περίοδο και αλώνιζαν τη χώρα με την ανοχή της τότε κυβέρνησης της Ν.Δ.

Όταν οι Χρυσαυγίτες δαιμονοποιούσαν τους αγανακτισμένους

Το κακό για τον κ. Μητσοτάκη είναι ότι ο μύθος της κάτω και της πάνω πλατείας έχει διαψευσθεί ουκ ολίγες φορές και μάλιστα από τους ίδιους τους Χρυσαυγίτες. Ανατρέχοντας κανείς στα κείμενα ενός δημοσιογράφου που έχει ασχοληθεί όλη του τη ζωή σχεδόν με τη Χρυσή Αυγή και τις παραφυάδες της – του Δημήτρη Ψαρρά – θα διαπιστώσει ότι υπάρχουν κείμενα της εποχής που δημοσιεύονταν στην εφημερίδα της νεοναζιστικής οργάνωσης με τα οποία αποτάσσονταν μετά βδελυγμίας τις πλατείες και τους αγανακτισμένους.

«Επαναστατικό πανηγυράκι»

Χαρακτηριστικό παράδειγμα το άρθρο του χρυσαυγίτη Νίκου Φέρμα, τον Ιούνιο του 2011, που ανάφερε μεταξύ άλλων: «Ε ναι λοιπόν, εμείς δεν γουστάρουμε να συμμετέχουμε στο «επαναστατικό πανηγυράκι», χτυπώντας κατσαρόλες και χορεύοντας σε ρυθμούς Αφρικής παρέα με αράπηδες λαθρομετανάστες. Εμείς δεν μπαίνουμε σε στεγανά, δεν συμμετέχουμε σε κινήσεις με όσους μας χωρίζουν ιδεολογικά χάσματα, δεν νερώνουμε το κρασί μας, δεν πουλάμε την Ιδέα μας, δεν κυνηγάμε την αγανακτισμένη ψήφο τους».

Αλλά και ο καταδικασμένος Ηλίας Κασιδιάρης κατηγορούσε το κίνημα των αγανακτισμένων εκείνης της περιόδου, αναφέροντας ότι «Έχουμε αναφέρει επανειλημμένως πως το «κίνημα των αγανακτισμένων» είναι απόλυτα βολικό για το βρώμικο και ανθελληνικό σύστημα εξουσίας».

Επ’ αυτού, εξίσου διαφωτιστικό ήταν και το ρεπορτάζ του «Βήματος» στις 5 Ιουνίου του 2011 όπου σημειωνόταν μεταξύ άλλων πως «η Χρυσή Αυγή δεν συμμετέχει, καθώς χαρακτήρισε το Σύνταγμα «καρναβάλι προοδευτικών»».

Δάκτυλος των… Εβραίων

Η πραγματικότητα λοιπόν είναι πως η Χρυσή Αυγή πολέμησε τις πλατείες και δεν τις αγκάλιασε όπως με τόση θέρμη υποστηρίζει όλα αυτά τα χρόνια το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο. Μεγαλύτερη απόδειξη όλων, το άρθρο του τότε ηγέτη της Χρυσής Αυγής, Νίκου Μιχαλολιάκου, ο οποίος υποστήριζε πως το κίνημα των πλατειών είναι… δάκτυλος των Εβραίων.

«Τον ρόλο της ανώδυνης εκτόνωσης παίζουν αφελείς μάζες, καθοδηγούμενες όμως πάντοτε και ελεγχόμενες από δοκιμασμένους αγκιτάτορες της παγκοσμιοποίησης. Εμπνευστής του κινήματος ένας Εβραίος από τη Γαλλία, ο Εσέλ, ο πνευματικός πατέρας των αγανακτισμένων. Μιας πολύ βολικής αντιδράσεως για το παγκόσμιο σύστημα, την οποία κάποιοι με πολύ θράσος αποκαλούν εξέγερση» (εφ. «Χρυσή Αυγή», 24.8.2011).

Οι κύκλοι

Ο πρωθυπουργός εν συνεχεία υποστήριξε ότι είναι «φανερή η απόπειρα συγκεκριμένων κύκλων για κλίμα αποσταθεροποίησης». Δεν τους κατονόμασε και πως θα μπορούσε άλλωστε όταν είναι απόλυτα ξεκάθαρο και καταγράφεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις κι έρευνες πως η πλειονότητα του κόσμου είναι ανεξέλεγκτη κομματικά, άρα κι επικίνδυνη στα μάτια της κυβέρνησης.

Όταν 7 στους 10 πολίτες θεωρούν ότι δεν θα αποδοθεί Δικαιοσύνη στα Τέμπη, όταν η κυβέρνηση έχει κατρακυλήσει σε ποσοστά που αρχίζουν να θυμίζουν επικίνδυνα την εκλογική της πτώση στην περίοδο των σκληρών Μνημονίων, δεν μπορείς να επικαλείσαι «κύκλους».

Όταν η μπάλα της αποδοκιμασίας παίρνει αμπάριζα και την αντιπολίτευση, αλλά και τη δικαιοσύνη, δεν μπορείς να μιλάς για «σχέδιο αποσταθεροποίησης». Κανείς δεν έχει τη δύναμη να διοργανώσει κάτι τόσο μαζικό και να σπείρει τόση αγανάκτηση στον κόσμο. Ουδείς μπορεί να αναγκάσει δύο γονείς να πάνε στη διαδήλωση με το μωρό τους και το καροτσάκι του.

Μητσοτάκης και διχασμός

Τούτων δοθέντων ο πρωθυπουργός δεν δικαιούται να ομιλεί για κάποιους που θέλουν «να μετατρέψουν το συλλογικό πένθος σε διχασμό». Αν είναι να μιλήσουμε για διχασμό ας αναφερθούμε στις δηλώσεις του κ. Άδωνι Γεωργιάδη πριν από μερικές μέρες. Ξεχνώντας πως είναι υπουργός και μέλος της κυβέρνησης της χώρας απευθύνθηκε στους «νεοδημοκράτες» και τους κάλεσε να αντιδρούν με «οργή» στα καφενεία ή όπου άλλου ακούν αρνητικά σχόλια για το κόμμα και για τα περί συγκάλυψης.

Γιατί; Μα επειδή σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις 4 στους 10 ψηφοφόρους της ΝΔ θεωρούν ότι έχει υπάρξει συγκάλυψη στο θέμα των Τεμπών. Λένε πως τα κάστρα πέφτουν συνήθως από μέσα, κάπως έτσι μπορεί να εξηγηθεί και η εντελώς αντιθεσμική αντίδραση του κ. Γεωργιάδη.

Ρεκόρ

Βέβαια, τα όσα είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης σήμερα και το κλίμα εκφοβισμού που επιχείρησε να καλλιεργήσει, ήταν απλώς το κερασάκι στην τούρτα. Σε αυτή την κατεύθυνση κινούνται εδώ και μέρες πρωτοκλασάτοι υπουργοί όπως ο κ. Βορίδης και ο κ. Γεωργιάδης, ο οποίος πρέπει να έχει σπάσει κάθε ρεκόρ παρουσίας σε τηλεοπτικά στούντιο.

Αλλά για να δώσουμε κι ένα δίκιο στον πρωθυπουργό, θα μείνουμε στην τελευταία ατάκα του: «Στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα».