Γονείς Βασίλη Καλογήρου: «Δεν αιτηθήκαμε την εξαίρεση της Λεονταρή, την εμπιστευόμαστε»

Την ώρα που το θρίλερ για τα αίτια θανάτου του Βασίλη Καλογήρου συνεχίζεται και μετά την παραίτηση της Ρουμπίνης Λεονταρή από την υπόθεση, οι γονείς του 39χρονου ξεκαθαρίζουν ότι οι ίδιοι δεν ζήτησαν πότε την εξαίρεση της ιατροδικαστού από την υπόθεση.

Σύμφωνα με το larissanet, σε δήλωσή τους, αναφέρουν ότι την εμπιστεύονται.

«Πληροφορηθήκαμε την δήλωση αποχής της Προϊσταμένης της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας κ. Ρουμπίνης Λεονταρή, από τα καθήκοντά της σχετικά με την ιατροδικαστική εξέταση του υιού μας και δηλώνουμε ότι εμείς δεν έχουμε λόγο εξαιρέσεως και ουδόλως αιτηθήκαμε την εξαίρεσή της και την οποία εμπιστευόμαστε», αναφέρουν οι γονείς του Βασίλη, Κωνσταντίνος Καλογήρου και Σοφία Αποστολάκη.

Τι λέει η ιατροδικαστής Ρουμπίνη Λεονταρή για την παραίτησή της

Η κυρία Λεονταρή ήταν η μία εκ των δύο ιατροδικαστών του Δημοσίου στην υπόθεση, ενώ η οικογένεια του άτυχου Βασίλη είχε ορίσει από την πλευρά της τεχνικό σύμβουλο. Σήμερα, αιφνιδιαστικά, υπέβαλε την παραίτησή της. Στην αίτησή της προς τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Λάρισας, με την οποία ζητά να γίνει δεκτή η αποχή της από την υπόθεση διερεύνησης των αιτιών θανάτου του Βασίλη Καλογήρου, η Ρουμπίνη Λεονταρή κάνει λόγο για υβριστικές αναφορές και συκοφαντικά σχόλια εις βάρος της, που έχουν ως σκοπό «να προκαταλάβουν την κοινή γνώμη και να απαξιώσουν τελικά το πόρισμα της ιατροδικαστικής έρευνας με αυθαίρετα συμπεράσματα».

Η κυρία Λεονταρή ζητά να γίνει δεκτή η αποχή της από την υπόθεση διερεύνησης των αιτιών θανάτου του Βασίλη Καλογήρου

Μιλά, μάλιστα, για «συνωμοσιολογικά σενάρια» στη σκιά του θανάτου του 39χρονου, ενώ αναφέρεται και στην ανάρτηση της Μαρίας Καρυστιανού για την ίδια, τονίζοντας ότι «η φωνή μου στον δημόσιο χώρο, για να υπερασπισθώ την Ιατροδικαστική Υπηρεσία Λάρισας και το πρόσωπό μου, είναι ασθενής».

«Έχω υπηρεσιακό καθήκον να περιφρουρήσω το κύρος της Υπηρεσίας, της οποίας έχω την τιμή να προΐσταμαι, και την προσωπική, επιστημονική και υπηρεσιακή μου αξιοπρέπεια», καταλήγει η κυρία Λεονταρή.