Ερώτηση για τον νέο αντεργατικό υπολογισμό του κατώτατου μισθού με βάση ευρωπαϊκή οδηγία

Ερώτηση για τον νέο αντεργατικό υπολογισμό του κατώτατου μισθού με βάση ευρωπαϊκή οδηγία

Η κυβέρνηση της ΝΔ παρουσιάζοντας το νέο αντεργατικό τρόπο υπολογισμού του κατώτατου μισθού δήλωσε την αποφασιστικότητά της να διαιωνίσει την επιβολή του με υπουργική απόφαση με επιδίωξη να καταργήσει οριστικά τον καθορισμό του μέσα από Συλλογική Σύμβαση, όπως διεκδικούν με τους αγώνες τους το ταξικό εργατικό κίνημα και εκατοντάδες συνδικάτα, σημειώνει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ με ερώτηση που κατέθεσαν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή οι ευρωβουλευτές του Κόμματος Κώστας Παπαδάκης και Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος.

Η κυβέρνηση της ΝΔ προχωρά σε νέα αντεργατική επίθεση στη βάση των νόμων Βρούτση της ΝΔ και Αχτσιόγλου του ΣΥΡΙΖΑ, το νόμο 4172/2013 της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, και την Οδηγία 2022/2041 της ΕΕ με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «για επαρκείς κατώτατους μισθούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Ο καθορισμός των μισθών με κυβερνητική απόφαση που εφαρμόστηκε πρώτη φορά από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, πλέον θα υπολογίζεται με βάση ένα μαθηματικό τύπο-αλγόριθμο, με τον οποίο συνυπολογίζονται η «παραγωγικότητα» και ο πληθωρισμός, ενώ  προκύπτει ένας μισθός πείνας, που κρατάει τον κατώτατο μισθό μόλις ελάχιστα πάνω από το όριο της εξαθλίωσης, δηλαδή στο εισόδημα του 20% των φτωχότερων εργαζομένων. Πρόκειται για ένα ακόμη αντεργατικό  τερατούργημα της κυβέρνησης που μαζί με την ΕΕ αποκαλούν τον κατώτατο μισθό γαλέρας που θα προκύπτει από αυτόν ως «επαρκή», ενώ αυτός θα καθορίζεται μόλις στο 50% του μέσου μισθού.

Εκτίθενται ιδιαίτερα οι χειροκροτητές της αντεργατικής Οδηγίας που αποτελεί τον πυρήνα του νέου υπολογισμού, όπως η αμαρτωλή σοσιαλδημοκρατία ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ, ο εργοδοτικός συνδικαλισμός που προσπαθούν να εξαπατήσουν τους εργάτες με ψέματα, όπως ότι δήθεν «η Οδηγία επιδιώκει να κατοχυρώσει  την κάλυψη του 80% των εργαζομένων από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας». Κι αυτό γιατί σε 21 από τα 27 κράτη-μέλη της ΕΕ (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα με το νόμο ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ) ο κατώτατος μισθός καθορίζεται από τις κυβερνήσεις, με νόμο, σύμφωνα με τις απαιτήσεις των εργοδοτών και όχι από Συλλογικές Συμβάσεις.

Η Οδηγία άλλωστε είναι κατηγορηματική: «η παρούσα Οδηγία δεν αποσκοπεί ούτε στην εναρμόνιση του επιπέδου των κατώτατων μισθών σε ολόκληρη την Ένωση ούτε στη θέσπιση ενιαίου μηχανισμού για τον καθορισμό των κατώτατων μισθών. Δεν θίγει την ελευθερία των κρατών-μελών να καθορίζουν νόμιμους κατώτατους μισθούς».[1]

Επομένως, η Οδηγία όχι μόνο δεν κατοχυρώνει τις ΣΣΕ και την κάλυψη των εργαζομένων από αυτές, αλλά νομιμοποιεί και με τη «βούλα» της ΕΕ την αθλιότητα της κατάργησης των ΣΣΕ από τα κράτη-μέλη της, ενώ προετοιμάζει το έδαφος να συμβεί το ίδιο και στα εναπομείναντα 6 κράτη. Καθόλου τυχαία άλλωστε με βάση  τα στοιχεία του υπ. Εργασίας, φέτος στην Ελλάδα έχουν υπογραφεί μόλις 8 εθνικές κλαδικές ή ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις εκ των οποίων μόλις οι 2 έχουν γίνει υποχρεωτικές, δηλαδή τα κριτήρια υποχρεωτικότητας των ΣΣΕ παραμένουν «εθνική υπόθεση» στη δαμόκλεια σπάθη του ανταγωνισμού και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.

Παρά τις παραπλανητικές κορώνες των ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ (που προκλητικά μάλιστα διεκδικούν και την «πατρότητα» της αντεργατικής Οδηγίας) περί κακής εφαρμογής της Οδηγίας από την κυβέρνηση της ΝΔ, η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Ο νέος τρόπος καθορισμού του κατώτατου μισθού από την κυβέρνηση μεταφέρει αυτούσια τα αντεργατικά κριτήρια της ευρωενωσιακής Οδηγίας στον καθορισμό του μισθού: την ανταγωνιστικότητα των καπιταλιστών, τον πληθωρισμό και την παραγωγικότητα των ομίλων από την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης των παραγωγών του πλούτου[2].  Δηλαδή επακριβώς τα κριτήρια του «μαθηματικού τύπου» της κυβέρνησης για το κάθε φορά τσεκούρωμα του κατώτατου μισθού.

Με βάση τα παραπάνω, οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ κατέθεσαν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τα παρακάτω ερωτήματα:

«- Γιατί ενώ η Οδηγία 2022/2041 παραπλανητικά αναφέρεται σε “επαρκείς” κατώτατους μισθούς, οδηγεί τελικά σε πραγματική μείωσή τους, σε όρους αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, όπως αποδεικνύεται από την υλοποίησή της από την ελληνική κυβέρνηση;

 – Με βάση την παραπάνω Οδηγία με ποια κριτήρια μπορεί η Κομισιόν να τεκμηριώσει ως “επαρκές” το ύψος του κατώτατου μισθού που ορίζεται;

 – Γιατί η Οδηγία νομιμοποιεί την κατάργηση του καθορισμού κατώτατου μισθού μέσω Συλλογικών Συμβάσεων στην Ελλάδα και σε άλλα 20 από τα 27 κράτη-μέλη της ΕΕ, γεγονός που ενισχύει την εργοδοτική αυθαιρεσία και επιδιώκει να  υπονομεύσει την πάλη  του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος  για την καλυτέρευση των μισθών, των όρων εργασίας  και των συνθηκών της ζωής των εργατών;».