Ο Αρκάς στέλνει σήμερα την καλημέρα του με τη Ρόζα, η οποία είναι αρκετά εκνευρισμένη απευθυνόμενη προς τον φίλο της. Και ο λόγος; Γιατί της πάει κόντρα.
Ο διάλογος και οι ειρωνείες
Συγκεκριμένα τον ρωτά γιατί δεν της πηγαίνει ποτέ κόντρα και αν προσπαθεί να την κάνει να τον συμπαθήσει. Ωστόσο εκείνος, ειλικρινής όπως πάντα της λέει πως είναι σαν τους ατέλειωτους όρους του ίντερνετ που απλά πας κατευθείαν κάτω και πατάς «συμφωνώ».
«Γιατί δεν μου πηγαίνεις ποτέ κόντρα; Προσπαθείς να με κάνεις να σε συμπαθήσω;» ρωτά η Ρόζα προς το αγόρι «Όχι! Είναι όπως όταν πρέπει να διαβάσεις κάτι ατελείωτους όρους στο ίντερνετ…πατάς αμέσως «συμφωνώ».
Οι τσακωμοί στα ζευγάρια
Στο νέο του βιβλίο, Supercommunicators, ο δημοσιογράφος Charles Duhigg γράφει ότι μια από τις πιο συνηθισμένες πηγές συγκρούσεων στις σχέσεις είναι όταν οι σύντροφοι δεν συμφωνούν για το είδος της συζήτησης που κάνουν. Ορισμένες συζητήσεις, μάλιστα, είναι πρακτικές: Ας λύσουμε μαζί ένα πρόβλημα. Άλλες είναι συναισθηματικές: Ας μιλήσουμε για τα συναισθήματά μας και ας τα κατανοήσουμε. Πολλοί καβγάδες μπερδεύουν τις πρακτικές με τις συναισθηματικές συζητήσεις και το αντίστροφο.
Οι σχέσεις (και οι τσακωμοί φυσικά), σύμφωνα με τον Duhigg, θα μπορούσαν να επωφεληθούν από την υποβολή τριών πολύ σύντομων ερωτήσεων τη στιγμή της συζήτησης:
-Mήπως ανοίγουμε πολλά tabs μαζί; Πάρα πολλοί καβγάδες γίνονται ακόμα χειρότεροι όταν μια δύσκολη συζήτηση διακλαδίζεται σε πολλές άλλες δύσκολες συζητήσεις. Με λίγα λόγια, δεν επικεντρωνόμαστε σε ένα μόνο πρόβλημα.-Επιλύουμε το πρόβλημα ή απλώς ξεσπάμε; Πάρα πολλοί καβγάδες συμβαίνουν όταν ο ένας σύντροφος (ή και οι δύο) ξεσπούν, κάνοντας μια συναισθηματική αντί για μια πρακτική συζήτηση.
-Κι αν προσπαθούσα να ελέγξω τον εαυτό μου; Πολλοί καβγάδες επιδεινώνονται από την ανάγκη μας να κάνουμε σχόλια πάνω στο τι είπε το ταίρι μας.
Ο στόχος, λέει Duhigg, δεν είναι η αποφυγή της σύγκρουσης. «Είναι να αναγνωρίζεις τι είδους συζήτηση έχεις στην πραγματικότητα».