Politica 89.8
Το «φαραωνικό» θέρετρο που θα έστελνε ο Χίτλερ την εργατική τάξη διακοπές – Πως είναι σήμερα
Με ένα απίθανο οικοδομικό συγκρότημα, που το μήκος του ξεπερνάει την απόσταση Στήλες Ολυμπίου Διός-Πύργος Αθηνών, οραματιζόταν το Γ’ Ράιχ να κερδίσει τις καρδιές της εργατικής τάξης, τη δεκαετία του 1930. Σε ένα νησί της Βαλτικής, ο Αδόλφος Χίτλερ θα έχτιζε το μεγαλύτερο τουριστικό θέρετρο του πλανήτη και καμάρι της ναζιστικής «ντόλτσε βίτα για φτωχούς».
Όταν ανέλαβε ο Αδόλφος Χίτλερ την εξουσία το 1933, εγκαινίασε το περίφημο πρόγραμμα «Ισχύς διά της χαράς» (Gemeinschaft Kraft durch Freud) για να κερδίσει την υποστήριξη εκατομμυρίων Γερμανών που ήξερε ότι δεν τον είχαν στηρίξει τα προηγούμενα χρόνια.
Σχεδίασε αυτό το πρόγραμμα για να προσελκύσει την εργατική τάξη, που στη διάρκεια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, είχε στηρίξει τους αντιπάλους του, Σοσιαλδημοκράτες και Κομμουνιστές. Πίστευε ότι αυτό θα το κατάφερνε με εκδηλώσεις, μαζικό τουρισμό και προσιτές τιμές.
Κορώνα αυτού του φιλόδοξου προγράμματος, για την εμφύτευση της ναζιστικής ιδεολογίας, θα ήταν ο Κολοσσός της Πρόρας, ένα τεράστιο κτιριακό συγκρότημα στο νησί Ρύγκεν της Γερμανίας.
Μέχρι το 1938, το κόστος κατασκευής είχε φτάσει το 1,06 δισ.εκατομμύρια ευρώ (2009)
Ο Robert Ley, επικεφαλής του Γερμανικού Εργατικού Μετώπου και πρωτεργάτης του Gemeinschaft Kraft durch Freu, οραματίστηκε τον Κολοσσό της Πρόρας, βασιζόμενος στο βρετανικό θέρετρο Butlins, που ήταν βρετανικά «στρατόπεδα διακοπών» σχεδιασμένα να παρέχουν προσιτές διακοπές για τον μέσο εργαζόμενο.
Κλίνες για 20.000 παραθεριστές
Το έργο σχεδιάστηκε για να φιλοξενήσει 20.000 παραθεριστές, με την ιδέα ότι κάθε εργαζόμενος άξιζε τις διακοπές του στην παραλία. Χτίστηκε από τη Ναζιστική Γερμανία μεταξύ 1936 και 1939.
Αποτελούνταν από οκτώ πανομοιότυπα κτίρια και είχε μήκος 4,5 χλμ. παράλληλα με την παραλία, με τις σωζόμενες κατασκευές να εκτείνονται σε απόσταση 3 χλμ..
Σχεδιασμένο από τον Clemens Klotz, ο οποίος κέρδισε έναν διαγωνισμό σχεδιασμού υπό την επίβλεψη του επικεφαλής αρχιτέκτονα του Αδόλφου Χίτλερ, Άλμπερτ Σπέερ, όλα τα δωμάτια είχαν σχεδιαστεί να έχουν θέα στη θάλασσα, ενώ οι διάδρομοι και οι εγκαταστάσεις υγιεινής βρίσκονται στην πλευρά της ξηράς.
Δεκαετία 1930, το έργο-μαμούθ υπό κατασκευή
Κάθε δωμάτιο 5 επί 2,5 τ.μ. έπρεπε να έχει δύο κρεβάτια, μια ντουλάπα και έναν νεροχύτη. Υπήρχαν κοινόχρηστες τουαλέτες, ντους και μπάνια σε κάθε όροφο.
Αν και τα κτίρια σχεδιάστηκαν ως θέρετρο διακοπών, η κατασκευή δεν ολοκληρώθηκε και δεν χρησιμοποιήθηκαν για το σκοπό αυτό. Ο Κολοσσός της Πρόρας, ωστόσο χρησιμοποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό από το Ναζιστικό Κόμμα για προπαγάνδα, συνδέοντας το μεγαλείο των τεράστιων κτιρίων με την ισχύ του κόμματος.
Πισίνες και κύματα
Ο Χίτλερ ήθελε ένα γιγαντιαίο θαλάσσιο θέρετρο, το «πιο δυνατό και μεγαλύτερο που υπήρξε ποτέ», που να χωράει 20.000 κλίνες. Στη μέση επρόκειτο να ανεγερθεί ένα τεράστιο κτίριο, που θα ήταν μια μεγάλη αίθουσα ομιλιών και συναυλιών.
Ταυτόχρονα, ο Χίτλερ ήθελε το συγκρότημα να έχει τη δυνατότητα να μετατραπεί σε στρατιωτικό νοσοκομείο σε περίπτωση πολέμου. Ο Χίτλερ επέμεινε ότι έπρεπε να συμπεριληφθούν τα σχέδια μιας γιγάντιας εσωτερικής αίθουσας για φεστιβάλ τον αρχιτέκτονα Erich zu Putlitz.
Οικοδομικό τετράγωνο 1, το 2011 πριν την ανακαίνιση
Το «Putlitz’s Festival Hall» προοριζόταν να μπορεί να φιλοξενήσει και τους 20.000 καλεσμένους ταυτόχρονα. Τα σχέδιά του περιελάμβαναν δύο πισίνες κυμάτων, έναν κινηματογράφο και ένα θέατρο. Σχεδιάστηκε επίσης μια μεγάλη αποβάθρα για επιβατηγά πλοία.
Τα σχέδια κέρδισαν ένα βραβείο Grand Prix στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού το 1937.
Ο Κολοσσός της Πρόρας το 2019 μετά την ανακαίνιση
Η κατασκευή ξεκίνησε το 1936 και κατά τη διάρκεια των λίγων ετών που o Κολοσσός της Πρόρας ήταν υπό κατασκευή, όλες οι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες του Ράιχ και σχεδόν 9.000 εργάτες συμμετείχαν σε αυτό το έργο. Μέχρι το 1938, το κόστος κατασκευής είχε φτάσει το 1,06 δισ.εκατομμύρια ευρώ (2009)
Ωστόσο, όταν ξέσπασε ο Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος οι κατασκευές παγώσαν και οι εργάτες μεταφέρθηκαν στο εργοστάσιο V-Weapons στο Peenemünde.
Ο Κόλοσσος της Πρόρας σήμερα, πανοραμική φωτογραφία.
Οι οκτώ πολυκατοικίες και το θέατρο και ο κινηματογράφος παρέμειναν «στοιχειωμένα». Οι πισίνες και η αίθουσα του φεστιβάλ δεν υλοποιήθηκαν ποτέ. Εάν το συγκρότημα είχε ολοκληρωθεί, θα ήταν το μεγαλύτερο θέρετρο διακοπών στον κόσμο.
Ξεπουλώντας την ιστορία σε ιδιώτες
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το συγκρότημα βρήκε διάφορες στρατιωτικές χρήσεις, πρώτα από τον Σοβιετικό Στρατό, μετά από την Ανατολικογερμανική Volksarmee και στη συνέχεια από τη γερμανική Bundeswehr.
Στα τέλη του 2008, εγκρίθηκαν τα σχέδια ώστε το Prora να εκπληρώσει τον αρχικό του σκοπό και να το μετατρέψει σε ένα σύγχρονο τουριστικό θέρετρο. Ωστόσο, αυτά δεν προχώρησαν λόγω τοπικών αντιδράσεων στον υπερτουρισμό.
Σήμερα στεγάζει μεγάλο ξενώνα για νέους, ξενοδοχείο και διαμερίσματα. Τα περισσότερα διαμερίσματα στο Οικοδομικό τμήμα 1 είχαν πουληθεί ως εξοχικές κατοικίες για όσους ζουν στο Αμβούργο και το Βερολίνο. Πολλά καταχωρήθηκαν από τους ιδιοκτήτες ως βραχυπρόθεσμα ενοίκια.
Με πληροφορίες από Wikipedia
