Ρωσία: Η μυστηριώδης πτήση ενός προεδρικού αεροσκάφους – Προετοιμάζουν συνάντηση Τραμπ – Πούτιν;

Μια πτήση ρωσικού αεροσκάφους IL-96 της Ειδικής Αεροπορικής Μοίρας (πρόκειται για τον προεδρικό στόλο) αναχώρησε από τη Μόσχα στις 09:19 της 25ης Δεκεμβρίου και μετέβη στην Αγία Πετρούπολη όπου προσγειώθηκε στις 10:16 (στη φωτογραφία αρχείου του Reuters/Kevin Lamarque, επάνω, συνάντηση Πούτιν, αριστερά, Τραμπ).

Στις 12:15 αναχώρησε από την Αγία Πετρούπολη για τη Νέα Υόρκη, μια πτήση διάρκειας 11 ωρών και 52 λεπτών, φτάνοντας δέκα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα της 26ης Δεκεμβρίου.

Το επίμαχο αεροσκάφος IL-96 που βρέθηκε στην Ουάσιγκτον ανήκει στον προεδρικό στόλο της Ρωσίας

Το μοντέλο IL-96 που χρησιμοποιεί ο Πούτιν έχει προσδιοριστεί ως το IL-96-300PU

Θα έφευγε από τη Νέα Υόρκη στις 08:34 και θα έφτανε στην Ουάσιγκτον στις 09:27 έπειτα από πτήση 53 λεπτών. Θα παρέμενε στην Ουάσιγκτον μέχρι το απόγευμα εκείνης της ημέρας, αναχωρώντας από το αεροδρόμιο Ντάλες στις 16:49.

Σύμφωνα με την εκπρόσωπο του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας, Μαρίας Ζαχάροβα, η αποστολή οργανώθηκε για «άλλη μια εναλλαγή διπλωματών».

Εάν σ’ αυτήν συμμετείχαν πράγματι επίσημοι συνομιλητές υψηλού επιπέδου για συναντήσεις στην Ουάσιγκτον, αυτές δεν θα μπορούσαν να διαρκέσουν περισσότερο από μερικές ώρες, γράφει σε ανάλυσή του ο Stephen Bryen, πρώην αναπληρωτής υφυπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, ειδικός στη στρατηγική και την τεχνολογία ασφαλείας.

Προετοιμασίες…

Πρόκειται για ένα ταξίδι περίπου 50 λεπτών από το Ντάλες στο κέντρο της Ουάσιγκτον, αλλά οι συναντήσεις θα μπορούσαν να είχαν πραγματοποιηθεί στο αεροδρόμιο, αποκλείοντας την πιθανή κάλυψή τους από τα μέσα ενημέρωσης.

Εάν αυτό το σενάριο αποδειχτεί αληθινό, θ’ απέμεναν τέσσερις ώρες για συναντήσεις, συμπεριλαμβανομένου του γεύματος.

Είναι εντελώς υποθετικό το τι συνέβη, αν μη τι άλλο. Ωστόσο, υπήρξαν σχόλια και από τις δύο πλευρές που δείχνουν ότι πιθανώς βρίσκονται σε εξέλιξη προετοιμασίες για μια πρώιμη συνάντηση Τραμπ -Πούτιν.

Εχουν προταθεί διάφορες τοποθεσίες για την πραγματοποίησή της, αλλά είναι βέβαιο ότι οποιαδήποτε απ’ αυτές θα πρέπει να προσφέρει και στους δύο ηγέτες πολύ υψηλά επίπεδα ασφαλείας.

Αυτό αφήνει τις παραδοσιακές επιλογές όπως η Γενεύη και άλλες, όπως η Ντόχα, το Κατάρ και το Αμπου Ντάμπι στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Ο Πούτιν έγινε πανηγυρικά δεκτός στο Αμπου Ντάμπι τον Δεκέμβριο του 2023 και οι Ρώσοι έχουν αναπτύξει σχέσεις με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία.

Ο προεδρικός στόλος

Το Κατάρ, από την άλλη πλευρά, φιλοξενεί την αμερικανική βάση Αλ Ουντεΐντ της Πολεμικής Αεροπορίας και το αρχηγείο της CENTCOM (Κεντρική Διοίκηση των ΗΠΑ). Αυτό θα μπορούσε ν’ αποκλείσει το Κατάρ για λόγους ασφαλείας, όπως τους αντιλαμβάνεται η ρωσική πλευρά.

Το IL-96 που έστειλε η Μόσχα στην Ουάσιγκτον διευθύνεται από τη ρωσική Ειδική Αεροπορική Μοίρα, γνωστή και ως 235ο Ειδικό Αεροπορικό Απόσπασμα.

Αυτό το Απόσπασμα συγκροτήθηκε το 1956, μιμούμενο σε μεγάλο βαθμό τις Ηνωμένες Πολιτείες, και χρησιμοποιεί ειδικά τροποποιημένα εμπορικά αεροσκάφη για τη μεταφορά ανώτερων ρώσων αξιωματούχων, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν.

Το Απόσπασμα χειρίζεται 13 αεροσκάφη μεγάλων αποστάσεων IL-96 και 5 Tu-214. Εδρεύει στο αεροδρόμιο Βνούκοβο, νοτιοδυτικά της Μόσχας. Το Tu-214 είναι ένα δικινητήριο αεροπλάνο μεσαίων αποστάσεων.

Το μοντέλο IL-96 που χρησιμοποιεί ο Πούτιν έχει προσδιοριστεί ως το IL-96-300PU. Είναι το κύριο προεδρικό αεροσκάφος του ρωσικού στόλου. Πρόκειται για αεριωθούμενο ευρείας ατράκτου το οποίο διαθέτει τέσσερις κινητήρες. Το εσωτερικό είναι ειδικά τροποποιημένο για χρήση VIP.

Χάσμα Ουάσιγκτον – Μόσχας

Υπάρχει μεγάλο χάσμα στις αντιλήψεις μεταξύ της Ουάσιγκτον και της Μόσχας για τη διευθέτηση του πολέμου στην Ουκρανία. Είναι απίθανο να πραγματοποιηθεί οποιαδήποτε συνάντηση, εκτός εάν το χάσμα έχει μειωθεί εκ των προτέρων.

Η διάσταση απόψεων σχετίζεται με τη μακροχρόνια παρουσία του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, εδαφικά ζητήματα, αποστρατιωτικοποίηση, μεταχείριση των Ρωσόφωνων και το καθεστώς της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ουκρανία, τη χρήση λιμανιών και αεροδρομίων για εξαγωγές σιτηρών, τη διέλευση των αγωγών προς την Ευρώπη, τον καθορισμό των συνόρων και το πλαίσιο των μελλοντικών σχέσεων μεταξύ Κιέβου και Μόσχας, συμπεριλαμβανομένης και της σχέσης της Ουκρανίας με την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Επίσης, εμπλέκονται οι κυρώσεις των ΗΠΑ και της Ευρώπης σε βάρος της Ρωσίας, καθώς και διάφορα θέματα ασφαλείας που αφορούν το ΝΑΤΟ και τη Ρωσία.

Θα περίμενε κανείς ότι μια συμφωνία θα περιλαμβάνει βήματα απ’ όλες τις πλευρές για τη μείωση των παραμέτρων της σύγκρουσης.

Οικονομίες σε ελεύθερη πτώση

Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι η Ρωσία θα σταματήσει να βομβαρδίζει την ενεργειακή υποδομή της Ουκρανίας και οι Ουκρανοί θα σταματήσουν να επιτίθενται σε ρωσικό έδαφος (και πιθανόν αίτημα για απομάκρυνση των ουκρανικών δυνάμεων από την περιοχή του Κουρσκ).

Τέτοια μέτρα θα συνέβαλαν στην οικοδόμηση σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ των κύριων πλευρών. Το αν οι ΗΠΑ θα μπορούσαν πραγματικά να ελέγξουν την Ουκρανία παραμένει ένα αναπάντητο ερώτημα.

Η Ουάσιγκτον πρέπει να σταθεροποιήσει τη Δυτική Ευρώπη όπου οι οικονομίες βρίσκονται κοντά στην ελεύθερη πτώση και στη Γερμανία κλείνουν εργοστάσια αυτοκινήτων.

Το κρίσιμο ζήτημα είναι η προσιτή ενέργεια, ιδίως το φυσικό αέριο. Μέρος του αγωγού Nord Stream που καταστράφηκε κατά τα τρία τέταρτα θα μπορούσε να επαναλειτουργήσει εάν οι ΗΠΑ θέλουν να κινηθούν γρήγορα για να μειώσουν την πίεση στη Γερμανία.

Νίκες επί του πεδίου

Ομοίως, η διαμετακόμιση φυσικού αερίου μέσω της Ουκρανίας πρέπει ν’ αποκατασταθεί. Ο Τραμπ θα είχε τη δυνατότητα να κλείσει μια συμφωνία αποκαθιστώντας ορισμένες απ’ αυτές τις υπηρεσίες και αίροντας μέρος των κυρώσεων ως μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης με τον Πούτιν.

Υπάρχουν πολλά πιθανά φύλλα στο τραπέζι αν οι παίκτες είναι έτοιμοι για μια συμφωνία.

Οι Ρώσοι βρίσκονται πολύ κοντά στην κατάληψη του Τσάσιβ Γιαρ και όχι μακριά από το Ποκρόφσκ, έναν σημαντικό επιμελητειακό κόμβο.

Φαίνεται τώρα ότι η Ρωσία θα πιέσει σκληρά για να νικήσει πρακτικά τους Ουκρανούς και στις δύο πόλεις, πιθανόν μέσα σε λίγες εβδομάδες το πολύ.

Αυτό θα έδινε στον Πούτιν ένα βασικό διαπραγματευτικό πλεονέκτημα και θα ενθάρρυνε τον Τραμπ να προσπαθήσει και να προχωρήσει γρήγορα για να τερματίσει τον πόλεμο πριν καταρρεύσει τελικά η κυβέρνηση Ζελένσκι.

---