Ο χάρτης της διαιρεμένης Συρίας – Πόσο κοντά στο στόχο τους είναι οι τζιχαντιστές
Η ταχύτητα με την οποία έχει ανατραπεί το status quo στη Συρία έχει εκπληκτική. Αξιωματούχοι της συριακής κυβέρνησης και υποστηρικτές εξακολουθούσαν να υποστηρίζουν ότι ο στρατός θα κρατούσε τη γραμμή στη Χάμα, ακόμη και όταν μαχητές των τζιχαντιστών ανταρτών έμπαιναν στην πόλη.
Λίγο αργότερα ο συριακός στρατός αναγνώρισε ότι είχε αποσυρθεί από τη Χάμα, παραχωρώντας τον έλεγχο της πόλης για πρώτη φορά σε τζιχαντιστές αντάρτες.
Ο τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επέρριψε ευθύνες για όσα συμβαίνουν στον Σύρο πρόεδρο Μπασάρ αλ ‘Ασαντ, επειδή δεν ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση της Τουρκίας να καθορίσου από κοινού το μέλλον της Συρίας.
Μετά την κατάληψη δύο μεγάλων πόλεων μέσα σε μια εβδομάδα, ο επόμενος στόχος για τους αντάρτες υπό την ηγεσία της ισλαμιστικής οργάνωσης Hayat Tahrir al-Sham (HTS), είναι η Χομς, σύμφωνα με το BBC.
Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι εγκαταλείπουν την πόλη αναμένοντας αυτό που φαίνεται πιθανό να είναι η επόμενη μεγάλη μάχη.
Το διακύβευμα έχει αυξηθεί κατακόρυφα για τον Πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ και τους βασικούς υποστηρικτές του, τη Ρωσία και το Ιράν.
Η Χομς είναι στρατηγικά πολύ πιο σημαντική από το Χαλέπι ή τη Χάμα. Διασχίζει ένα σταυροδρόμι που οδηγεί δυτικά στην καρδιά της υποστήριξης της δυναστείας Άσαντ και νότια προς την πρωτεύουσα, τη Δαμασκό.
Σκοπός η ανατροπή του Άσαντ
Σε μια συνέντευξη στο CNN, ο ηγέτης του HTS Abu Mohammed al-Jawlani επιβεβαίωσε ότι οι αντάρτες όντως στοχεύουν να ανατρέψουν το καθεστώς Άσαντ
Έτσι, η προσοχή εστιάζεται τώρα στο αν ο Σύρος ηγέτης έχει την ικανότητα να αποτρέψει αυτήν την ανανεωμένη προσπάθεια να τον ανατρέψει από την εξουσία.
Ο συριακός στρατός – ο οποίος αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από στρατεύσιμους – μπορεί να είχε χάσει τον πόλεμο πριν από χρόνια, αν δεν έρχονταν εξωτερικές δυνάμεις προς βοήθεια του Άσαντ.
Οι στρατιώτες αμείβονται ελάχιστα, δεν διαθέτουν εξοπλισμό και συχνά έχουν κακό ηθικό, με την λιποταξία να αποτελεί εδώ και καιρό πρόβλημα.
Ο ρόλος της Ρωσίας
Η ναυτική βάση που διατηρεί η Ρωσία για δεκαετίες στο συριακό λιμάνι Tartus δίνει στη Μόσχα τον μοναδικό στρατιωτικό της κόμβο στη Μεσόγειο. Εάν οι αντάρτες καταφέρουν να καταλάβουν τη Χομς, αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως να ανοίξει μια διαδρομή προς τη συριακή ακτή που θα μπορούσε να θέσει τη βάση σε κίνδυνο.
Εξακολουθεί να φαίνεται απίθανο η Ρωσία να μην αισθάνεται μια πολιτική και στρατηγική επιτακτική ανάγκη να επικεντρώσει εκ νέου τη δύναμη πυρός της στους αντάρτες για να διατηρήσει τον Άσαντ στην εξουσία, ακόμα κι αν μόνο ο έλεγχος ενός μειωμένου τμήματος της Συρίας συρρικνώθηκε δραστικά από το 60% που ελέγχει αυτή τη στιγμή.
Το άλλο μεγάλο ερωτηματικό αφορά το Ιράν και τις πολιτοφυλακές που έχει υποστηρίξει -συμπεριλαμβανομένης της Χεζμπολάχ- και τη στρατιωτική τεχνογνωσία που παρείχε, που ήταν το άλλο βασικό στοιχείο για τη διατήρηση του Άσαντ στην εξουσία.
Ο ηγέτης της Χεζμπολάχ Ναΐμ Κασέμ – που ανέλαβε μετά τη δολοφονία του Χασάν Νασράλα από το Ισραήλ – έχει δηλώσει ότι η ομάδα θα σταθεί στο πλευρό της συριακής κυβέρνησης, ενάντια σε αυτό που περιέγραψε ως τζιχαντιστική επίθεση που ενορχηστρώθηκε από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Όμως, με την ηγεσία της να έχει αποδεκατιστεί και τους μαχητές της να ανασυντάσσονται ακόμη μετά την επίγεια και αεροπορική επίθεση του Ισραήλ εναντίον της οργάνωσης στον Λίβανο τους τελευταίους μήνες, η Χεζμπολάχ μπορεί να μην είναι καθόλου κοντά στη δύναμη που είχε όταν μάχονταν στην πρώτη γραμμή κατά των συριακών ανταρτών.
Ωστόσο, είναι σαφώς δεσμευμένη να παίξει τον ρόλο της, με πηγές ασφαλείας στον Λίβανο και τη Συρία να λένε ότι ελίτ δυνάμεις της Χεζμπολάχ πέρασαν στη Συρία και πήραν θέσεις στη Χομς.
Ο χάρτης της Συρίας
Σε λίγο περισσότερο από μια εβδομάδα, οι δυνάμεις των συριακών ανταρτών έχουν καταλάβει μεγάλο μέρος της βορειοδυτικής Συρίας από την κυβέρνηση σε μια γρήγορη επίθεση, ανατρέποντας τον άλλοτε στάσιμο εμφύλιο πόλεμο.
Αφού κατέλαβαν το μεγαλύτερο μέρος της μεγάλης πόλης του Χαλεπίου, το αεροδρόμιο, τις στρατιωτικές βάσεις και πολλές πόλεις και χωριά, την Πέμπτη έδιωξαν τα κυβερνητικά στρατεύματα από τη δυτική πόλη Χάμα, η οποία δεν είχε πέσει ποτέ στα χέρια των ανταρτών.