Μια νέα εποχή της πολιτικής προπαγάνδας – Πώς η τεχνητή νοημοσύνη αλλάζει το παιχνίδι

Ένα παραληρηματικό όραμα μιας αμερικανικής Γάζας με τον αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να λιάζεται δίπλα στον ισραηλινό ομόλογό του, Μπενιαμίν Νετανιάχου και τον Έλον Μασκ να πετά χαρτονομίσματα στην άμμο, κατέκλυσε τα social media.

Το AI-generated βίντεο, που ο ίδιος ο Τραμπ μοιράστηκε μέσω του Truth Social, προκάλεσε ενθουσιασμό στους υποστηρικτές του και οργή στους επικριτές του. Αυτή η νέα μορφή πολιτικής πρόκλησης, που συνδυάζει τεχνολογία και τρολ τακτικές, δείχνει πώς η τεχνητή νοημοσύνη αλλάζει το τοπίο της επικοινωνίας και του πολιτικού πολέμου.

Το βίντεο των 30 δευτερολέπτων, του οποίου ο δημιουργός παραμένει άγνωστος, είναι άρτια φτιαγμένο, εξωφρενικό ως προς το περιεχόμενό του και εξαιρετικά επιτυχημένο στη διάδοσή του.

Γίνεται μεγάλη συζήτηση για το πώς η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να διαδώσει πολιτική παραπληροφόρηση, όπως σχολιάζει ο Economist. Όμως το βίντεο “Trump Gaza” δείχνει μια διαφορετική χρήση της τεχνολογίας. Εσκεμμένα παράλογο, το βίντεο είναι μια υψηλής ποιότητας πρόκληση, φτιαγμένη για να ενθουσιάσει τους οπαδούς του Τραμπ και να εξοργίσει τους επικριτές του. Κανείς δεν ξεγελιέται από το βίντεο, αλλά όλοι μιλούν γι’ αυτό.

Τεχνητή νοημοσύνη: Θα υπάρχουν κι άλλα παρόμοια βίντεο;

Περισσότερα τέτοια βίντεο μπορούν να αναμένονται για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι τεχνικός. Μέχρι πρόσφατα, ένα τέτοιο βίντεο θα απαιτούσε μια ομάδα επαγγελματιών animators. Σήμερα, οποιοσδήποτε ερασιτέχνης μπορεί να το επιχειρήσει. Το Sora, το εργαλείο δημιουργίας βίντεο της OpenAI, έγινε διαθέσιμο στην Αμερική τον Δεκέμβριο και κυκλοφόρησε στην Ευρώπη στις 28 Φεβρουαρίου.

Η εκδημοκρατικοποίηση αυτής της τεχνολογίας φάνηκε από την ταχύτητα της απάντησης στο βίντεο του Τραμπ. Μέσα σε 48 ώρες, Παλαιστίνιοι ακτιβιστές αντεπιτέθηκαν με ένα εξίσου επαγγελματικό AI βίντεο, με τίτλο “Gaza is Ours”, που δείχνει τον Τραμπ να κλαίει στη φυλακή ενώ οι Παλαιστίνιοι γιορτάζουν, με ένα αγγλόφωνο ροκ τραγούδι, επίσης φτιαγμένο με τεχνητή νοημοσύνη, να παίζει στο φόντο.

Ο δεύτερος λόγος που τέτοια κλιπ θα πολλαπλασιαστούν είναι πολιτικός. Ο Τραμπ και οι σύμμαχοί του, όπως ο Έλον Μασκ, συχνά κάνουν προκλητικές ή ακραίες δηλώσεις που κανονικά θα θεωρούνταν ακατάλληλες ή προσβλητικές, αλλά τις παρουσιάζουν με χιουμοριστικό τρόπο. Σοκαριστικές δηλώσεις, όπως στην προκειμένη περίπτωση για το μέλλον της Γάζας ως ένα αμερικανικό θέρετρο αποκτούν ένα βαθμό αμφισβήτησης λόγω του σατιρικού μέσου, ακόμα κι όταν το υποβόσκον μήνυμα περνά στους υποστηρικτές. Καθώς οι προκλητικές αναρτήσεις του Τραμπ συνεχίζουν να κυριαρχούν στην πολιτική συζήτηση στις ΗΠΑ, αναμένεται ότι και άλλοι πολιτικοί θα δοκιμάσουν να σπάσουν τα όρια στις δημοσιεύσεις τους.

Η αριστερά είχε ιστορικά το προβάδισμα στην αξιοποίηση των νέων μέσων, χάρη στους συνήθως νεότερους, τεχνολογικά καταρτισμένους υποστηρικτές της. Το 2008, ο Μπαράκ Ομπάμα εκμεταλλεύτηκε το Facebook για να τον οδηγήσει στον Λευκό Οίκο. Σήμερα, όμως, η αμερικανική δεξιά είναι μπροστά. Ο Τραμπ έχει χτίσει μια βάση οπαδών στους πάντοτε διαδικτυακά συνδεδεμένους, meme-sharing, crypto-trading υποστηρικτές της τεχνολογίας, που βλέπουν την AI με ενθουσιασμό, ενώ οι φιλελεύθεροι ανησυχούν για πιο «βαρετά» θέματα, όπως η παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων και οι περιορισμοί στο περιεχόμενο.

Τον Ιανουάριο, το βρετανικό Εργατικό Κόμμα δημοσίευσε ένα βίντεο φτιαγμένο με τεχνητή νοημοσύνη, αλλά αντί να κερδίσει υποστήριξη, προκάλεσε αντιδράσεις από τους ίδιους τους οπαδούς του. Οι επικριτές θεώρησαν ότι με αυτόν τον τρόπο υπονόμευε τη δουλειά των ανθρώπινων δημιουργών. Ο Τραμπ, από την άλλη, μπορεί να εξοργίζει με τις προκλητικές του τακτικές, όμως καταφέρνει να επιβάλλεται στο ψηφιακό πεδίο μάχης. «Αν η Αριστερά θέλει να τον αντιμετωπίσει αποτελεσματικά στο διαδίκτυο, θα πρέπει να μάθει να χρησιμοποιεί τα ίδια εργαλεία—και κυρίως, τη δύναμη των memes» καταλήγει ο Economist.