ΗΠΑ: Ποιός είναι ο Λουίτζι Μαντζιόνε; – Μία ματιά στο μυαλό του υπόπτου δολοφονίας του CEO
Το προφίλ του 26χρονου άνδρα που κατηγορείται για τον θανάσιμο πυροβολισμό του CEO της UnitedHealthcare, Μπράιαν Τόμσον, την περασμένη εβδομάδα στη Νέα Υόρκη αρχίζει να διαμορφώνεται.
Η αστυνομία ανακοίνωσε τη Δευτέρα ότι συνέλαβε τον Λουίτζι Μαντζιόνε, αφού αναγνωρίστηκε σε ένα McDonald’s στην Αλτούνα της Πενσιλβάνια.
Τα πιθανά κίνητρα
Στην κατοχή του κατοίκου της Βαλτιμόρης, στο Μέριλαντ, βρέθηκε το λεγόμενο «όπλο φάντασμα», ένα μη ανιχνεύσιμο όπλο, και ένα χειρόγραφο «μανιφέστο», ένα έγγραφο τριών σελίδων που υποδείκνυε τα κίνητρα και της νοοτροπία του.
Ανώτερος αξιωματούχος των υπηρεσιών επιβολής του νόμου δήλωσε στους New York Times ότι στο μανιφέστο αναγράφεται: «Αυτά τα παράσιτα το άξιζαν» και «λυπάμαι για κάθε ταραχή και τραύμα, αλλά έπρεπε να γίνει».
Οι ερευνητές λένε επίσης ότι οι λέξεις «αρνούμαι», «υπερασπίζομαι», «καταθέτω» (deny, defend, depose) ήταν γραμμένες σε κάλυκες που βρέθηκαν στον τόπο της δολοφονίας του Τόμσον.
Όσοι κατακρίνουν το αμερικάνικο σύστημα υγείας καλούν αυτές τις λέξεις «τα τρία D της ασφάλισης». Δηλαδή, τακτικές που χρησιμοποιούν οι ασφαλιστικές εταιρείες για να απορρίπτουν τις αιτήσεις πληρωμής των ασθενών.
Ποιος είναι ο Λουίτζι Μαντζιόνε
Ήταν ο αριστούχος του ιδιωτικού λυκείου του στο Μέριλαντ, του Γκίλμαν και αποφοίτησε το 2016, σύμφωνα με το DailyBeast.
Ήταν δυνατός, εμφανίσιμος και έξυπνος: ο «χρυσός γιος» μιας πολυπληθούς οικογένειας της Βαλτιμόρης, της οποίας τον πλούτο είχε χτίσει ο παππούς του, Νίκολας Μαντζιόνε ο πρεσβύτερος.
View this post on Instagram
Τα επιχειρηματικά συμφέροντα της δυναστείας κυμαίνονταν από ξενοδοχεία και κλαμπ μέχρι ραδιοφωνικό σταθμό και μια μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων.
Ο Λουίτζι ήταν, ανάμεσα σε δεκάδες εγγόνια του Νίκολας ο κληρονόμος της αυτοκρατορίας του παππού του.
Σπουδές και εργασιακή εμπειρία
Πήγε από το Γκίλμαν στο Πανεπιστήμιο Penn της Πενσιλβάνια, σπούδασε πληροφορική, ίδρυσε μια λέσχη όπου οι προγραμματιστές μπορούσαν να φτιάχνουν βιντεοπαιχνίδια, εργάστηκε ως προγραμματιστής για τους δημιουργούς του Civilisation VI και πέρασε το καλοκαίρι του 2019 στο Στάνφορντ ως βοηθός διδασκαλίας στην Τεχνητή Νοημοσύνη.
View this post on Instagram
Μετά το Penn βρήκε δουλειά στα τέλη του 2020 ως προγραμματιστής στην TrueCar, μια ιστοσελίδα μεταπώλησης αυτοκινήτων με έδρα τη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια, όπου εργάστηκε για τα επόμενα δύο χρόνια.
Το χρόνιο πρόβλημα υγείας
Ωστόσο τα επόμενα χρόνια η ζωή του πήρε μία καθοδική τροπή.
Το 2023 απολύθηκε, σε μια χρονιά κατά την οποία η TrueCar μείωσε περισσότερους από 100 εργαζόμενους.
Τον Μάρτιο του ίδιου έτους σταμάτησε να δημοσιεύει στο Χ για εννέα μήνες.
Οι κοντινοί του άνθρωποι είπαν ότι αντιμετώπιζε εξουθενωτικούς πόνους στην πλάτη.
Χρειάστηκε χειρουργική επέμβαση την οποία ένας φίλος περιέγραψε ως «αποτρόπαια» λόγω των «γιγαντιαίων βιδών» που απαιτούσε.
Ο συγκάτοικος του στην Χονολουλού είπε ότι υπέφερε από προβλήματα στην πλάτη για χρόνια. Το πρόβλημα ήταν τόσο άσχημο που για κάποιο διάστημα έμεινε κλινήρης για μια εβδομάδα .
Ο Μαντζιόνε δεν θα ξαναδημοσιεύσει μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες της 24ης Ιανουαρίου 2024, όταν επανεμφανίστηκε παρουσιάζοντας μία σειρά νέων σκέψεων και πεποιθήσεων.
Οι νέες ιδέες
Έσπασε τη σιωπή εννέα μηνών για να προαναγγείλει ένα νέο αγαπημένο του βιβλίο, το οποίο είχε διαβάσει κατά τη διάρκεια της ‘ψηφιακής του εξαφάνισης’: Το «Ποιο είναι το πρόβλημά μας;» του Τιμ Ούρμπαν, ένα βιβλίο αυτοβοήθειας για τις κοινωνίες.
«Πιστεύω ότι αυτό το βιβλίο θα μείνει στην ιστορία ως το πιο σημαντικό φιλοσοφικό κείμενο των αρχών του 21ου αιώνα», έγραψε.
Κατά τη διάρκεια του διαστήματος που ήταν αναενεργός στα social media, είχε διαβάσει επίσης το βιβλίο του Τεντ Καζκύνσκι «Industrial Society and Its Future» – γνωστό και ως το μανιφέστο του Unabomber.
Ο Μαντζιόνε έγραψε στο Goodreads στις 31 Ιανουαρίου ότι ο Καζκύνσκι ήταν ένας «ακραίος πολιτικός επαναστάτης» που «δικαίως φυλακίστηκε». Αλλά, πρόσθεσε, ήταν κάτι περισσότερο από ένας τρελός: «Είναι απλά αδύνατο να αγνοήσουμε πόσο προφητικές αποδείχθηκαν πολλές από τις προβλέψεις του για τη σύγχρονη κοινωνία», έγραψε.
Ενάντια στην αυτοματοποίηση της κοινωνίας
Το 2024 πέρασε χρόνο στην Ιαπωνία, δημοσιεύοντας σχετικά με τη ζωή του εκεί στα μέσα Απριλίου: «Το σύγχρονο ιαπωνικό αστικό περιβάλλον είναι μια εξελικτική αναντιστοιχία για το ανθρώπινο ζώο», έγραψε στο X, καλώντας τη χώρα -και τον κόσμο- να «ενθαρρύνει τη φυσική ανθρώπινη αλληλεπίδραση, το σεξ, τη φυσική κατάσταση και την πνευματικότητα».
Επέκρινε την ατομοποίηση της ιαπωνικής κοινωνίας, εκφράζοντας διαφωνίες για την έλλειψη «πραγματικής ανθρώπινης αλληλεπίδρασης».
Επίσης έκανε δηλώσεις εναντίον των «’καφετεριών καμαριέρας’, όπου μοναχικοί άνδρες πληρώνουν νεαρά κορίτσια για να ντυθούν ως χαρακτήρες anime και να χορέψουν γι’ αυτούς».
Σε άλλες αναρτήσεις του ζητούσε να υπάρξουν ρυθμίσεις για την πορνογραφία «όχι λιγότερο από το αλκοόλ ή τα τσιγάρα».
Είχε μοιραστεί επίσης ένα απόσπασμα που αποτύπωνε την κεντρική ιδέα στο βιβλίο του Άλντους Χάξλεϊ: Θαυμαστός καινούργιος κόσμος, στο οποίο ο κεντρικός χαρακτήρας πιέζεται να έχει το δικαίωμα να είναι κάτι περισσότερο από μια προ-προγραμματισμένη μηχανή.
«Δεν θέλω άνεση», λέει ο χαρακτήρας.
«Θέλω τον Θεό, θέλω ποίηση, θέλω πραγματικό κίνδυνο, θέλω ελευθερία, θέλω καλοσύνη. Θέλω την αμαρτία».