H στρατηγική του «αντανακλαστικού ελέγχου» του Πούτιν στην Ουκρανία – Τι εξηγούν δυτικοί αναλυτές

Μια παλιά σοβιετική τακτική φέρεται να χρησιμοποιεί ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έναντι της Δύσης στον πόλεμο της Ουκρανία που αποδίδει θεαματικά αποτελέσματα, επιβάλλοντας τον δικό της ρυθμό: πρόκειται για την αναβίωση του «αντανακλαστικού ελέγχου».

Αυτό έχει υποστηρίξει ήδη από πέρυσι σε έκθεση του το Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου (ISW), μια αμερικανική δεξαμενή σκέψης που κατατάσσεται στα «γεράκια» στην Ουάσινγκτον.

Ειδικότερα, μιλώντας στο αμερικανικό CNN μια εκ των συντακτριών της έκθεσης, η Κατερίνα Στεπανένκο, εξήγησε ότι η στρατηγική αυτή επιβάλλει σε ένα κράτος στόχο ένα λανθασμένο σύνολο επιλογών στον αντίπαλό του, αναγκάζοντας το έτσι να λάβει αποφάσεις που στρέφονται ενάντια στα συμφέροντά του.

«Οι επίμονες δυτικές συζητήσεις και οι καθυστερήσεις στη στρατιωτική βοήθεια της Δύσης προς την Ουκρανία είναι ένα σαφές παράδειγμα της επιτυχημένης στρατηγικής αντανακλαστικού ελέγχου του Κρεμλίνου, η οποία είχε δεσμεύσει τη Δύση σε αυτο-αποτροπή παρά τις συνήθεις ρωσικές κλιμακώσεις του πολέμου», είπε ο Στεπανένκο.

Είμαι σίγουρος ότι οι Ρώσοι διοικητές δεν μπορούσαν να πιστέψουν την τύχη τους

Η ίδια ισχυρίζεται ότι αυτή η στρατηγική αποτυπώθηκε την Πέμπτη 2 Ιανουαρίου, όταν η Ρωσία εξαπέλυσε μια μεγάλης κλίμακας επίθεση στις ηλεκτρικές υποδομές της Ουκρανίας. Αν και ο Πούτιν είπε ότι η επίθεση ήταν «μια απάντηση από την πλευρά μας» στην απόφαση της κυβέρνησης Μπάιντεν για όπλα μεγαλύτερου βεληνεκούς, η Ρωσία δεν χρειαζόταν πρόσχημα για τέτοια χτυπήματα στο παρελθόν.

«Η Ρωσία ξεκίνησε μια απρόκλητη, πλήρους κλίμακας εισβολή στην Ουκρανία και κλιμάκωσε συστηματικά τον πόλεμο για να διατηρήσει την πρωτοβουλία της στο πεδίο της μάχης. Η έγκριση της χρήσης από την Ουκρανία συστημάτων μεγάλης εμβέλειας εναντίον της Ρωσίας επιτρέπει τελικά στην Ουκρανία να αξιοποιήσει τις δυνατότητές της», είπε.

Ο Πούτιν μπλοφάρει

Η αποστολή των πυραυλικών συστημάτων ATACMS στην Ουκρανία από την κυβέρνηση Μπάιντεν υπό την αίρεση ότι δεν θα χρησιμοποιηθούν βαθειά στο ρωσικό έδαφος ήταν μια κακή επιλογή σύμφωνα με ειδικούς που επικαλείται το αμερικανικό δημοσίευμα.

Παρέχοντας στην Ουκρανία τους ATACMS αλλά μόνο επιτρέποντάς της να χτυπήσει τμήματα της Ουκρανίας που κατέχονται από τη Ρωσία, «στείλαμε στη Ρωσία το μήνυμα: «Ξέρεις τι; Εάν μετακινηθείτε λίγα μέτρα πάνω από αυτά τα σύνορα, είστε ασφαλείς σαν στο σπίτι σας», είπε στο CNN ο Γουίλιαμ Αλμπέρκ, πρώην διευθυντής του Κέντρου Ελέγχου Όπλων, Αφοπλισμού και Μη Διάδοσης Όπλων Μαζικής Καταστροφής του ΝΑΤΟ.

Αυτή η πολιτική δεν είχε νόημα – και ήταν προς το τεράστιο όφελος της Ρωσίας, προσέθεσε τονίζοντας «είμαι σίγουρος ότι οι Ρώσοι διοικητές δεν μπορούσαν να πιστέψουν την τύχη τους. «Λοιπόν, αν στήσω εδώ το αρχηγείο της διοίκησης, θα με ανατινάξουν, αλλά αν στήσω ένα χιλιόμετρο μακριά, είμαι καλά; Αλήθεια; Φοβερό!»»

Στην πραγματικότητα, αυτή η πολιτική οδήγησε «στην ιδέα ότι η Ρωσία μπορεί να σκοτώσει οποιονδήποτε οπουδήποτε στην Ουκρανία, αλλά η Ουκρανία δεν μπορεί να σκοτώσει τα στρατεύματα που τους επιτίθενται στην πραγματικότητα, αν βρίσκονται πέρα ​​από τα σύνορα (στη Ρωσία). Αυτή η ιδέα είναι «ανοησία», είπε ο Αλμπέρκ.

Τίποτα δεν συμβαίνει

Από τον Μάιο του 2024, η Ουάσιγκτον επέτρεψε επίσης στο Κίεβο να χρησιμοποιήσει αμερικανικούς πυραύλους μικρότερου βεληνεκούς για να χτυπήσει στόχους στη Ρωσία πέρα ​​από τα σύνορα από τη βορειοανατολική περιοχή Χάρκοβο της Ουκρανίας. Πριν ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν δώσει το πράσινο φως σε αυτήν την απόφαση, ο Πούτιν έκανε παρόμοιες πυρηνικές απειλές, προειδοποιώντας ότι η κίνηση θα μπορούσε να οδηγήσει σε «σοβαρές συνέπειες» για «μικρές και πυκνοκατοικημένες χώρες». Δεν το έκανε λέει το αμερικανικό δημοσίευμα.

«Ξανά και ξανά, αποδεικνύουμε ότι όταν περνάς μια ψεύτικη κόκκινη γραμμή – τίποτα δεν συμβαίνει πραγματικά», είπε ο Αλμπέρκ. Ωστόσο, είπε ότι οι απειλές ήταν αρκετές για να εμποδίσουν τη Δύση να δώσει στην Ουκρανία ό,τι χρειάζεται για να αμυνθεί.

Αν και οι απειλές εντάθηκαν και πάλι μετά τις εξελίξεις της περασμένης εβδομάδας, ο Αλμπουκέρκι είπε ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να υποπτευόμαστε ότι αυτή τη φορά είναι πραγματικά διαφορετική. Η προοπτική μιας επερχόμενης διακυβέρνησης Ντόναλντ Τραμπ – που από καιρό υποτίθεται ότι είναι το επιθυμητό αποτέλεσμα του Πούτιν – σημαίνει ότι η Ρωσία είναι ακόμη λιγότερο πιθανό από το συνηθισμένο να ανταποκριθεί στις απειλές της.

«Ο (κίνδυνος) ότι ξαφνικά πρόκειται να κάνουν κάτι που θα διακινδύνευε την πραγματική επέμβαση των ΗΠΑ ή των συμμάχων του ΝΑΤΟ – ή θα άλλαζε θεμελιωδώς την παγκόσμια στάση απέναντι στη σύγκρουση – είναι σχετικά χαμηλός», δήλωσε ο Αλμπέρκ.

Βέβαια, οι Αμερικανοί αναλυτές, αποφεύγουν να αναφέρουν πως ήρθε η χρήση των Ορέσνικ, ότι ο πόλεμος ξεκίνησε το 2014 και ότι οι Δυτικοί σαμποτάρισαν τις συμφωνίες του Μινσκ. Δηλαδή, καπνός χωρίς φωτιά δεν υπάρχει.

---