Politica 89.8
Η Γάζα σφυροκοπάται ξανά από το Ισραήλ – Μήπως ήρθε η ώρα να δράσει η ΕΕ;
Ο Βενιαμίν Νετανιάχου, με την υποστήριξη του Ντόναλντ Τραμπ, έσπασε μονομερώς την εκεχειρία με τη Χαμάς, αναζωπυρώνοντας τον πόλεμο στη Γάζα και σε ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή μετά από δυόμισι χρόνια δεινών που έχει υποστεί ο άμαχος πληθυσμός, γράφει ο δημοσιογράφος Γκυγιάμ Ντιβάλ στο Social Europe.
Αναζωπύρωση στη Γάζα
Ο Νετανιάχου, κάνοντας αυτό το βήμα, ουσιαστικά καταδικάζει τους εναπομείναντες Ισραηλινούς ομήρους τους οποίους είχε δεσμευθεί να επιστρέψει και συνεχίζει τα εγκλήματα πολέμου ενάντια στον άμαχο πληθυσμό της Γάζας.
Οι ενέργειές του Ισραήλ περιλάμβαναν αδιάκριτους βομβαρδισμούς και την εσκεμμένη στέρηση τροφίμων και ηλεκτρικής ενέργειας, με συνέπεια την αποκοπή του τρεχούμενου νερού.
Ο Νετανιάχου και ο Τραμπ φαίνεται να είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν την εφαρμογή των σχεδίων τους για την εκδίωξη και περιθωριοποίηση του Παλαιστινιακού πληθυσμού στη Γάζα.
Ταυτόχρονα, ο κίνδυνος κλιμάκωσης αυτής της σύγκρουσης σε μια ευρύτερη περιφερειακή ή ακόμη και παγκόσμια κρίση παραμένει ανησυχητικά υψηλός.
Ωστόσο, παρά την πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση και την κλιμάκωση του πολέμου στη Γάζα και τη ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, τα τελευταία δυόμισι χρόνια, η Ευρωπαϊκή Ένωση παρέμεινε επιδεικτικά σιωπηλή και σε μεγάλο βαθμό αμέτοχη.
Και αυτό, παρόλο που η κρίση που λαμβάνει χώρα μπορεί να αποδειχθεί ζωτικής σημασίας για την Ευρώπη.
Κίνδυνοι για την ΕΕ
Η γειτνίαση της περιοχής με τα σύνορα της ΕΕ σημαίνει ότι οι εξελίξεις εκεί μπορούν να έχουν βαθιές συνέπειες για την γηραιά ήπειρο, κυρίως όσον αφορά την οικονομία, ον ενεργειακό εφοδιασμό αλλά και τις πιθανές μετακινήσεις προσφύγων.
Ταυτόχρονα, αυτή η ανεπίλυτη σύγκρουση, η οποία διεξάγεται χωρίς σεβασμό του διεθνούς δικαίου, κινδυνεύει να βαθύνει τις εσωτερικές διαιρέσεις στις ήδη τεταμένες ευρωπαϊκές κοινωνίες και να τις αποσταθεροποιήσει περαιτέρω.
Ωστόσο, μέχρι στιγμής, η ΕΕ έχει περιοριστεί σε αόριστες και καθησυχαστικές δηλώσεις, επιτρέποντας ουσιαστικά να περάσουν χωρίς αμφισβήτηση τα εγκλήματα πολέμου και οι παραβιάσεις του διεθνούς και ανθρωπιστικού δικαίου που διαπράττει η κυβέρνηση Νετανιάχου στη Γάζα, την Ιερουσαλήμ και τη Δυτική Όχθη.
Αυτή η άνευρη στάση έχει ήδη αποδυναμώσει σημαντικά την παγκόσμια αξιοπιστία της ΕΕ.
Η δύναμη της Ευρώπης
Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, η σιωπή της ΕΕ δεν οφείλεται σε έλλειψη επιρροής καθώς η ένωση είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός και επενδυτικός εταίρος του Ισραήλ και ο σημαντικότερος εταίρος όσον αφορά τις ανταλλαγές μεταξύ των ανθρώπων.
Τα ευρωπαϊκά έθνη παρέχουν επίσης περίπου το ένα τρίτο των εισαγωγών όπλων του Ισραήλ.
Επιπλέον, η ΕΕ διατηρεί συμφωνία σύνδεσης με το Ισραήλ, την πιο εκτεταμένη και επωφελέστερη μεταξύ των συμφωνιών που έχουν υπογραφεί με χώρες εκτός ΕΕ.
Συνεπώς, η σιωπή της ΕΕ αντανακλά μια σκόπιμη απροθυμία να δράσει.
Ωστόσο, η αδράνεια έχει επιμείνει πάρα πολύ καιρό, τονίζει ο Ντιβάλ.
Τι πρέπει να γίνει;
Αυτή η σιωπή της Ευρώπης αποτελεί σοβαρή αποτυχία στην υπεράσπιση των θεμελιωδών αξιών της και η ΕΕ, ως σημαντικός παίκτης στην παγκόσμια σκηνή, έχει την ευθύνη να περάσει από τα λόγια στις πράξεις και να αναλάβει συγκεκριμένες ενέργειες:
- Αναστολή της συμφωνίας σύνδεσης ΕΕ-Ισραήλ: Η συμφωνία αυτή, σύμφωνα με κάποιες απόψεις, πρέπει να ανασταλεί μέχρι το Ισραήλ να συμμορφωθεί πλήρως με το διεθνές δίκαιο. Η ΕΕ πρέπει να δείξει με πράξεις ότι η τήρηση των διεθνών κανόνων είναι απαραίτητη για τη συνέχιση της συνεργασίας.
- Απαγόρευση των εισαγωγών από παράνομους ισραηλινούς οικισμούς: Όπως υποστηρίζεται από το Διεθνές Δικαστήριο, η ΕΕ πρέπει να σταματήσει να δέχεται εμπορικές συναλλαγές από παράνομους οικισμούς που έχουν καταληφθεί στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη και τη Γάζα. Η επιβολή κυρώσεων σε αυτήν την κατεύθυνση θεωρείται απαραίτητη για την υποστήριξη των διεθνών νομικών κανόνων.
- Διακοπή των ευρωπαϊκών πωλήσεων όπλων στο Ισραήλ: Ένα άλλο μέτρο που προτείνεται είναι η άμεση παύση όλων των ευρωπαϊκών πωλήσεων όπλων στο Ισραήλ, καθώς πολλοί υποστηρίζουν ότι η συνέχιση αυτών των πωλήσεων ενισχύει τη στρατιωτική βία και την καταπίεση κατά των Παλαιστινίων.
- Επίσημη αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης: Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναγνωρίσει επίσημα το κράτος της Παλαιστίνης. Αυτό θα ήταν ένα ισχυρό μήνυμα υπέρ της δημιουργίας δύο κρατών και της ειρηνικής συνύπαρξης, ενώ παράλληλα θα μπορούσε να ενισχύσει την αξιοπιστία της ΕΕ ως υπερασπιστή του διεθνούς δικαίου.
