Politica 89.8
Αγγλία: Η εποχή που τα «κακά» κορίτσια μαστιγώνονταν στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ
Φως στα όσα τρομακτικά συνέβαιναν πίσω από τις βαριές σιδερένιες πόρτες του πανεπιστημίου Κέιμπριτζ το 1561, προσπαθούν να ρίξουν οι ιστορικοί.
Το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ είχε την εξουσία τότε, με συγκεκριμένο νόμο που είχε συνταχθεί στην Αγγλία να συλλαμβάνει και να φυλακίζει κάθε γυναίκα «ύποπτη για κακό».
Για σχεδόν 350 χρόνια, το πανεπιστήμιο χρησιμοποιούσε αυτόν τον νόμο για να φυλακίζει νεαρές γυναίκες της εργατικής τάξης που βρέθηκαν να περπατούν με προπτυχιακούς φοιτητές μετά το σκοτάδι στο Κέιμπριτζ.
Οι γυναίκες θεωρούνταν πόρνες και μπορούσαν να μεταφερθούν με τη βία στην ιδιωτική φυλακή του πανεπιστημίου και να καταδικαστούν σε εβδομαδιαίο εγκλεισμό από τον αντιπρύτανη.
Μόνο τον 19ο αιώνα συνελήφθησαν περισσότερες από 5.000, σύμφωνα με τον Guaridian.
Τι αναζητούν οι ιστορικοί για το πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ
Τώρα, οι ιστορικοί προσπαθούν να κατανοήσουν τι συνέβη σε αυτές τις γυναίκες – πολλές από τις οποίες ήταν έφηβες – και καλεί το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ να ζητήσει συγγνώμη ή να αναγνωρίσει δημόσια τις αδικίες που υπέστησαν.
«Καμία από τις γυναίκες δεν είχε ποτέ δίκαιη δίκη και καμία από αυτές δεν είχε καν παραβιάσει το νόμο, σύμφωνα με το νόμο της χώρας – δεν υπήρχαν αποδείξεις για αδικήματα», δήλωσε η Caroline Biggs, συγγραφέας του βιβλίου The Spinning House: How Cambridge University locked women in its private prison.
«Το πανεπιστήμιο δεν νοιαζόταν πραγματικά για το πώς τους συμπεριφέρονταν. Ήθελαν να απομακρυνθούν οι γυναίκες από τους δρόμους, ώστε να μην μπορούν να βάλουν σε πειρασμό τους προπτυχιακούς φοιτητές».
Όταν οι γυναίκες στο Κέιμπριτζ περνούσαν δύσκολες στιγμές, ήταν εύκολο να βγάλουν χρήματα από την εργασία στο σεξ: Οι ευγενείς (Δον) του Κέιμπριτζ δεν επιτρεπόταν να παντρευτούν μέχρι τη δεκαετία του 1880, και πολλοί νεαροί προπτυχιακοί φοιτητές είχαν χρήματα για να ξοδέψουν. «Οι γονείς άρχισαν να ανησυχούν πολύ μήπως οι γιοι τους έρθουν στο Κέιμπριτζ και μολυνθούν από τις τοπικές γυναίκες», δήλωσε ηBiggs.
Τα «μπουλντόγκ» και οι πρυτάνεις
Το 1825, μια πράξη του κοινοβουλίου έδωσε στο πανεπιστήμιο τη δική του αστυνομική δύναμη από ειδικούς αστυφύλακες, με το παρατσούκλι «μπουλντόγκ», για να περιπολούν την πόλη τη νύχτα. Δούλευαν παράλληλα με τους υπαλλήλους του πανεπιστημίου που ονομάζονταν πρυτάνεις.
Η Biggs πέρασε πέντε χρόνια για να αποκαλύψει τι συνέβη στις γυναίκες, ερευνώντας τα βιβλία παραπομπών του πανεπιστημίου, μαζί με δικαστικές εκθέσεις και εθνικά αρχεία.
Το Spinning House, η ιδιωτική φυλακή του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, καταργήθηκε το 1894 και κατεδαφίστηκε αμέσως μετά. Φωτ: Μουσείο του Κέιμπριτζ – Guardian
«Τα κορίτσια συλλαμβάνονταν τη νύχτα, τα πήγαιναν σε ένα κελί στη φυλακή, γνωστό ως Spinning House, και το πρωί ερχόταν ο αντιπρύτανης και ρωτούσε: «Ήρθε ήσυχα; Ήρθε ήρεμα; Και αν δεν το έκανε, αν είχε κλωτσήσει, οι πιθανότητες ήταν ότι θα έπαιρνε μεγαλύτερη ποινή».
Πώς τις τιμωρούσαν
Χρησιμοποιούνταν σωματικές τιμωρίες, ανακάλυψε η Biggs.
Το 1748, ο αντικαγκελάριος πλήρωσε τον κράχτη της πόλης 10 σελίνια για να μαστιγώσει «10 ατίθασες γυναίκες».
Οι επιθεωρητές των φυλακών καταδίκαζαν συχνά τη φυλακή, την οποία ο κοινωνικός ιστορικός Henry Mayhew αποκάλεσε «έκτρωμα» το 1851, σημειώνοντας ότι ο φύλακας τραβούσε τα μαλλιά των κοριτσιών αν δεν κρατούσαν το στόμα τους κλειστό και τις έριχνε στην απομόνωση.
«Η φυλακή ήταν διαβόητα κρύα και υγρή και το φαγητό ήταν μόνο ψωμί και μερικές φορές χυλός», δήλωσε η Biggs.
Το έγκλημά της ήταν ότι απλά περπατούσε
Τον Δεκέμβριο του 1846, η 17χρονη Ελίζαμπεθ Χάου πέθανε αφού πέρασε μια νύχτα σε ένα κελί του Spinning House με σπασμένο παράθυρο και υγρό κρεβάτι.
Το μοναδικό της έγκλημα ήταν ότι απλά περπατούσε στην περιοχή ενός οίκου ανοχής με μια φίλη της.
«Έμεινα τόσο κατάπληκτη όταν διάβασα για πρώτη φορά την ανάκριση του θανάτου της, που δεν μπορούσα να κρατήσω σημειώσεις. Ήθελα να κλάψω», δήλωσε η Biggs, η οποία θα δώσει μια ομιλία στο Mill Road History Society στο Κέιμπριτζ αυτή την εβδομάδα.
Το πανεπιστήμιο προχώρησε σε περισσότερες από 6.000 συλλήψεις, με πολλές γυναίκες να κρατούνται πολλές φορές και να κρατούνται για δύο έως τρεις εβδομάδες κάθε φορά.
Ο ρόλος της φυλακής και ο έλεγχος των κατοίκων
Η Biggs δήλωσε ότι το Spinning House ήταν μόνο μία μέθοδος που χρησιμοποιούσε το πανεπιστήμιο για να ασκεί «πλήρη εξουσία και έλεγχο» στους κατοίκους του Κέιμπριτζ επί αιώνες.
Το πανεπιστήμιο ήλεγχε επίσης την πώληση κρασιού και οινοπνευματωδών ποτών, την αδειοδότηση των παμπ και το πόσα δάνεια επιτρεπόταν στους φοιτητές.
Κελιά του πρώτου ορόφου στο Spinning House στο Κέιμπριτζ. Φωτ: Μουσείο του Cambridge – Guardian
«Υπήρχε μια μάχη εξουσίας μεταξύ της πόλης και της αριστοκρατίας στο Κέιμπριτζ, η οποία νομίζω ότι υπάρχει ακόμη και σήμερα, κατά κάποιο τρόπο».
Στο βιβλίο της εστιάζει σε τέσσερις γυναίκες που αμφισβήτησαν το πανεπιστήμιο στα δικαστήρια για τις συλλήψεις τους.
Το σκάνδαλο που τερμάτισε την φρίκη
Το 1891, στις κατηγορούμενες γυναίκες επιτράπηκε τελικά η νομική εκπροσώπηση μετά από μια εθνική κατακραυγή σχετικά με τις εξουσίες του πανεπιστημίου και τη μεταχείριση των γυναικών.
Όταν η Daisy Hopkins, 17 ετών, συνελήφθη με την κατηγορία ότι «περπατούσε με μέλος του πανεπιστημίου», δικάστηκε παράνομα για ένα διαφορετικό αδίκημα – ανήθικη συμπεριφορά.
Η υπόθεσή της δημιούργησε ένα σημαντικό προηγούμενο habeas corpus που αναφέρεται ακόμη και σήμερα.
Το σκάνδαλο που ακολούθησε οδήγησε το κοινοβούλιο το 1894 να ανακαλέσει τον ελισαβετιανό καταστατικό χάρτη του πανεπιστημίου και να αφαιρέσει την εξουσία του αντιπρύτανη να συλλαμβάνει και να φυλακίζει ύποπτους για σεξουαλική δραστηριότητα.
Το Spinning House κατεδαφίστηκε αμέσως μετά.
Η Biggs θα ήθελε το πανεπιστήμιο να συνεργαστεί με την πόλη για να ανεγείρει μια αναμνηστική πλάκα για τις γυναίκες και να διοργανώσει μια δημόσια έκθεση για το Spinning House και τους κατοίκους του. «Θα ήθελα το πανεπιστήμιο να αναγνωρίσει ότι έκανε λάθος», δήλωσε.
Το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ ωστόσο δεν απάντησε σε αιτήματα για σχόλια.
