Politica 89.8
Μ. Πετράκης: “Ο νέος πτωχευτικός κώδικας οδηγεί σε μαζικές αναγκαστικές πτωχεύσεις”
Ο νέος Πτωχευτικός Κώδικας της Κυβέρνησης δεν δίνει δεύτερη ευκαιρία στους έντιμους επιχειρηματίες, αφήνει την εξυγίανση βιώσιμων επιχειρήσεων στην διακριτική ευχέρεια των τραπεζών, με βάση το «στενό» τραπεζικό συμφέρον ή τα ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα των μετόχων τους, και δεν προστατεύει την πρώτη κατοικία και τους αδύναμους δανειολήπτες, επεσήμανε ο κ. Μανώλης Πετράκης, υπεύθυνος επικοινωνίας και πολιτικού προγραμματισμού της Π.Ν.Ε. Ηρακλείου του Κινήματος Αλλαγής, μιλώντας στον Politica 89.8 και τον Νίκο Παπαδάκη.
Ας δούμε τι μας ανέφερε ο κ. Πετράκης:
Χρειαζόταν η χώρα ένα νέο πτωχευτικό δίκαιο;
Είναι προφανές ότι η χώρα χρειάζεται ένα νέο και καινοτόμο πτωχευτικό δίκαιο. Χρειαζόμαστε ένα σύγχρονο πλαίσιο για την έγκαιρη προειδοποίηση των επιχειρήσεων, τη ρύθμιση των οφειλών, την αναδιάρθρωση των βιώσιμων και τη γρήγορη εκκαθάριση των μη βιώσιμων επιχειρήσεων.
Δηλαδή, ένα θεσμικό πλαίσιο που να βοηθάει τις επιχειρήσεις, που αντιμετωπίζουν προβλήματα, να τα αντιλαμβάνονται έγκαιρα και να επιβιώνουν. Ενώ για αυτές που φαίνεται ότι δεν θα τα καταφέρουν να υπάρχει γρήγορη εκκαθάριση με διασφάλιση του δημοσίου και των εργαζομένων.
Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει ένα διοικητικό σύστημα ‘έγκαιρης προειδοποίησης’ της μικρής και πολύ μικρής επιχείρησης. Κάτι το που όχι μόνο προβλέπεται στην σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία… αλλά είναι ο κεντρικός στόχος της. Δηλαδή να στηθεί ένας διοικητικός μηχανισμός υποστήριξης της μικρής + πολύ μικρής επιχείρησης ώστε να την προειδοποιεί εγκαίρως.
Ταυτόχρονα, απαιτείται να υπάρχει μια πραγματική «δεύτερη ευκαιρία». Δηλαδή, ο πτωχεύσας να μπορεί να ενταχθεί και πάλι στην κοινωνία και την οικονομία.
Το νομοσχέδιο της Κυβέρνησης απέχει πολύ από αυτό!
Πως κρίνετε ορισμένα από τα εργαλεία του, όπως η «έγκαιρη προειδοποίηση» και ο «εξωδικαστικός συμβιβασμός»;
Σωστά εισάγεται η έγκαιρη προειδοποίηση χωρίς όμως να υποστηρίζεται με ανάλογους ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους, αφού δε διασφαλίζει πραγματικά εργαλεία και συμβουλευτικές υπηρεσίες.
Επίσης είναι γνωστό ότι η μεγάλη πλειοψηφία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων δεν μπορεί να σηκώσει το κόστος της αναδιάρθρωσης και άρα πρέπει να προετοιμαστούν έγκαιρα.
Αυτή τη διαδικασία πρέπει να την κάνουν τα επιμελητήρια… Αλλά δεν προβλέπονται πραγματικά εργαλεία για αυτό. Δεν αρκεί μόνο να τους δοθεί η δυνατότητα όπως κάνει το νομοσχέδιο. Χρειάζεται κάτι περισσότερο.
Εμείς προτείνουμε τη σύσταση ενός οργανισμού μετασχηματισμού επιχειρήσεων που θα μπορούσε να λειτουργεί με τα επιμελητήρια ή και μέσα στην Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους.
Τι προβλέπει ο νέος Κώδικας για την προστασία της 1ης κατοικίας;
Δυστυχώς κ. Παπαδάκη, η Κυβέρνηση και σε αυτό το θέμα δεν μας εκπλήσσει. Είναι πιστή στο δογματικό νεοφιλελευθερισμό και στην χρηματοπιστωτικο-κεντρική αντίληψη για την οικονομία!
Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τη προστασία της 1ης κατοικία…Το αντίθετο μάλιστα. Οι τράπεζες πλέον θα μπορούν πιο εύκολα να κατάσχουν τη 1η κατοικία των δανειοληπτών.
Μάλιστα με τη διάταξη του άρθρου 86 δίνεται η δυνατότητα στους πιστωτές να λάβουν προληπτικά μέτρα και να καταργήσουν τα μέτρα προστασίας που έχει κερδίσει ένας δανειολήπτης με απόφαση δικαστηρίου βάσει του 3869/10, αλλά και τις εκκρεμείς υποθέσεις. Πρακτικά, όσοι έχουν ενταχθεί στο ‘’νόμο Κατσέλη’’ σήμερα απειλούνται.
Η μόνη πρόνοια της Κυβέρνησης -που την παρουσιάζει ακόμα και ως «ευλογία»- είναι η «δυνατότητα» -ΜΟΝΟ για τους ευάλωτους δανειολήπτες- να μείνουν για 12 χρόνια στο σπίτι που τους κατάσχεσε η τράπεζα ως ενοικιαστές! Επίσης μπορούν να το επαναγοράσουν στην μετά τα 12 χρόνια εμπορική του αξία. Χωρίς όμως να αφαιρούνται κάποια από τα μισθώματα που έχουν καταβληθεί στα 12 χρόνια ή το κεφάλαιο και οι τόκοι που τυχόν είχαν πληρωθεί πριν καταγγελθεί το δάνειο από την τράπεζα!
Και ξέρετε υπάρχει κάτι ακόμα πιο εξωφρενικό! Αν τελικά ο «πτωχευμένος» δανειολήπτης θελήσει να επαναγοράσει το «σπίτι του», θα πρέπει να πληρώσει και το ποσό αγορά και τα ενοίκια όσων εκ των 12 ετών…δεν έχει μείνει ως ενοικιαστής.
Και φυσικά υπάρχει και «κερασάκι» στην τούρτα. Ποιο νομίζετε ότι είναι το όριο για να θεωρηθεί κάποιος δανειολήπτης «ευάλωτος»; Μόλις τα 900 ευρώ το μήνα για ένα ζευγάρι. Δηλαδή, όποια οικογένεια έχει εισόδημα πάνω από 900 ευρώ …Ας πούμε 1.000 ή 1.200 δεν έχει ούτε την δυνατότητα που σας ανέφερα περί διαμονής στο πρώην ιδιόκτητο σπίτι της ως ενοικιαστής.
Υπάρχει κάποια πίεση των δανειστών ή κάποια υποχρέωση της χώρας για ένα τέτοιο πλαίσιο;
Όχι κ. Παπαδάκη. Και αυτό κάνει ακόμα πιο εξωφρενικό! Η χώρα έχει την υποχρέωση να ενσωματώσει τη σχετική ευρωπαϊκή που αφορά το πτωχευτικό δίκαιο. Σε αυτήν όμως υπάρχουν πολύ ευνοϊκότερες ρυθμίσεις. Π.χ. στην ευρωπαϊκή οδηγία υπάρχει η δυνατότητα εξαίρεσης της κύριας κατοικίας του εμπόρου από τη ρευστοποίηση (άρθρο 23). Άρα, ποια είναι η σπουδή της Κυβέρνησης και ποια συμφέροντα ‘κορακιών’ θέλει να υπηρετήσει στοχοποιώντας την 1η κατοικία, η οποία προσημειώθηκε ακόμα και για επιχειρηματικά δάνεια.
Σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες (Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Γερμανία) οι οφειλέτες τίθενται στο επίκεντρο της προστασίας και προκρίνεται η εξυγίανση και η αναδιάρθρωση αντί των μαζικών πτωχεύσεων. Στο άρθρο 23 της οδηγίας, μάλιστα, προβλέπεται η δυνατότητα εξαίρεσης της κύριας κατοικίας του εμπόρου από τη ρευστοποίηση!
Ξέρετε κ. Παπαδάκη, σε μια χρονιά που θα έχουμε πτώση τζίρου κατά 50 δις, σύμφωνα με τραπεζικές εκτιμήσεις. Σε μια χρονιά που τα εργαλεία ρευστότητας κάλυψαν μόλις 18.500 επιχειρήσεις. Εκ των οποίων οι επιχειρήσεις με τζίρο κάτω από 100.000 ευρώ….δηλαδή οι μικρές και πολύ μικρές πήραν μόνο το 2,4% των πιστώσεων. Σε μια χρονιά που πολλοί εργαζόμενοι βρίσκονται σε αναστολή εργασίας ή εκ περιτροπής εργασία ή με επίδομα ανεργίας (τουρισμό-επισιτισμό)…
Σε μια περίοδο που με βάση την έκθεση νομισματικής πολιτικής της Τράπεζας της Ελλάδος (Ιούνιος 2020) το 62% των δανείων μικρών επιχειρήσεων και ελεύθερων επαγγελματιών είναι Μη Εξυπηρετούμενο.
Το 36% των Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων ρυθμίζεται, αλλά εντός τριμήνου ‘’ξανακοκκινίζει’’ το 66% των βραχυχρόνιων ρυθμίσεων.
Όταν συμβαίνουν όλα αυτά είναι τραγικό η Κυβέρνηση να νομοθετεί ένα πτωχευτικό κώδικα με σκοπό επιχειρήσεις και περιουσιακά στοιχεία ν’ αλλάζουν «γρήγορα χέρια» με μοναδικό κριτή τις τράπεζες και μοναδικό κίνητρο το «στενό» τραπεζικό συμφέρον ή τα ευρύτερα επιχειρηματικά συμφέροντα των μετόχων τους.
Ο εξωδικαστικός συμβιβασμός δεν βελτιώνεται. Διατηρεί την ίδια φιλοσοφία του εξωδικαστικού μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ του 2017 που τον είχαμε καταψηφίσει.
Η αποτυχία του εξωδικαστικού οφείλεται στο γεγονός ότι οι τράπεζες δεν έκαναν βιώσιμες ρυθμίσεις.
Ο νέος Κώδικας δίνει 2 μήνες προθεσμία οι τράπεζες προτείνουν ρύθμιση, χωρίς να κρίνει κάποιος τη βιωσιμότητα της ρύθμισης.
Στον παρόντα εξωδικαστικό (άρθρο 16) παρέχει τη δυνατότητα στις τράπεζες να μην υποβάλλουν καν πρόταση ρύθμισης!
Προβλέπει ως 240 δόσεις για οφειλές στο δημόσιο και τα ταμεία χωρίς να σημαίνει ότι αυτός θα είναι ο κανόνας (την απόφαση την παίρνουν οι τράπεζες).
Δεν επιδοτούνται τα χρέη που είναι πάνω από 1 έτος.
Ακούστε τον κ. Πετράκη:
