Το “τραβεστί” lockdown προκαλεί slowdown στη χώρα

Η ατέρμονη συζήτηση για το πότε θα ανοίξει η αγορά, η εστίαση και τα σχολεία είναι μάταιη την ώρα που χάνουμε σχεδόν 100 συνανθρώπους μας κάθε ημέρα. Γράφει ο Χρήστος Κώνστας στο Politica.gr.

Στη χώρα εδώ και ένα μήνα, κάθε ημέρα έχουμε και από ένα αεροπορικό δυστύχημα, ένα ναυάγιο ή ένα Μάτι. Μόνο αν αναλογιστούμε την ημερήσια εκατόμβη θα αντιληφθούμε το μέγεθος της τραγωδίας. Αλλά για να συμβεί αυτό πρέπει πρώτα να απεγκλωβιστούμε από τους αριθμούς. Όχι γιατί λένε ψέματα. Τουναντίον. Αλλά γιατί δεν εμπεριέχουν ψυχή. Συνείδηση. Συναισθήματα. Η ανάλωση κυβέρνησης, αρχών, πολιτικών, μέσων ενημέρωσης και κατ’ επέκταση της κοινωνίας , στην ανακύκλωση των αριθμών έχει οδηγήσει μέσα σε λίγες εβδομάδες σε αυτό που χρειάστηκαν χρόνια για να συμβεί στη χώρα παρότι κάθε ημέρα θρηνούμε συνανθρώπους μας στην άσφαλτο. Συλλογική απάθεια. Στη αρχή προκαλείται δέος. Μετά περνάς στη φάση του σοκ. Και εν τέλει το ενσωματώνεις στην καθημερινότητα σου ως παρατηρητής ή σχολιαστής , μέχρι βέβαια να σε επισκεφθεί. Αυτό ακριβώς βιώνουμε και σήμερα.

Όλοι βολεύονται πίσω από τις συνθήκες ενός “τραβεστί” lockdown.Η κυβέρνηση γιατί απλά δεν έκλεισε το σύνολο της οικονομίας και σε αντίθεση με τον Μάρτιο επί της ουσίας διατήρησε το 80% της αγοράς σε ολική ή μερική λειτουργία. Η κοινωνία γιατί σε αντίθεση με την περασμένη άνοιξη που συνέβαλε στα μέγιστα, σήμερα προσποιείται ότι συμμετέχει στην προσπάθεια. Μοναδικές εξαιρέσεις οι υγειονομικοί, εκπαιδευτικοί-μαθητές, έμποροι και εστιάτορες.

Όμως αυτή τη φορά η συνταγή δεν αποδίδει ,τουλάχιστον στους επιθυμητούς ρυθμούς. Και πως να αποδώσει όταν στη πράξη δεν υφίσταται lockdown.Mια ματιά σε πόλεις και χωριά είναι αρκετή.

Όσο επιμένουμε σε αποδεδειγμένα πλέον αλυσιτελείς λύσεις , τόσο το πρόβλημα παραμένει. Χρόνος να περιμένουμε το εμβόλιο υπάρχει αλλά εξαντλείται αυτόματα όταν  ο κίνδυνος χτυπήσει τη πόρτα του σπιτιού σου. Επομένως οφείλουμε να δράσουμε άμεσα γιατί με την υφιστάμενη κατάσταση το μόνο που επιτυγχάνεται είναι ένα καθολικό slowdown.Η αγορά νομίζει ότι λειτουργεί. Οι εργαζόμενοι νομίζουν ότι θα εξακολουθήσουν να έχουν εργασία. Και η κυβέρνηση νομίζει ότι εφαρμόζει αποτελεσματικό σχέδιο. Όμως εκατοντάδες οικογένειες δεν νομίζουν αλλά είναι βέβαιοι ότι χάνουν τους δικούς τους ανθρώπους.