Το ντιμπέιτ και οι φόβοι Μητσοτάκη – Τσίπρα για την κάλπη της 21ης Μαΐου

Κάθε προεκλογική τηλεοπτική αναμέτρηση κάποιος την θέλει και κάποιος λέει ότι την θέλει.

Το ντιμπέιτ είναι μια διαδικασία που έχει αποδειχθεί ότι την επιζητά κυρίως εκείνος που “κυνηγάει” να κόψει πόντους από τον αντίπαλο και να τους εισπράξει ο ίδιος “ψηλώνοντας” δημοκοπικά και εν τέλει εκλογικά. Σίγουρα δεν την επιζητά εκείνος που αισθάνεται ότι μόνο έχει να χάσει από τη συμμετοχή του και την τηλεοπτική του έκθεση δια της… αναμέτρησης. Συνήθως αυτός που χάνει δεν έχει τίποτα άλλο να χάσει παρά μόνο να κερδίσει έστω και κάτι. Εκείνος όμως που κερδίζει, κάθε απώλεια μπορεί να του κοστίσει.

Το ντιμπέιτ των δυο μονομάχων (εκείνο όλων των προέδρων των κοινοβουλευτικών κομμάτων είναι εξαιρετικά πιθανό να γίνει) μοιάζει υπό τις παρούσες συνθήκες απίθανο να διεξαχθεί. Ο μεν Αλέξης Τσίπρας θεωρεί ότι μπορεί να κερδίσει πόντους καθώς κανείς δεν μπορεί να του αμφισβητήσει επικοινωνιακά χαρίσματα ,ο δε Κυριάκος Μητσοτάκης κατανοεί ότι μια τηλεοπτική αναμέτρηση των δυο ότι κανόνες και να έχει είναι πολύ εύκολο να παραβιαστούν καθώς είναι μόνο δυο οι συνομιλητές και έτσι ο πειρασμός των αλληλοπαρεμβάσεων είναι αναπόφευκτος.

Από εκεί και πέρα ανεξάρτητα εάν τελικώς διεξαχθεί το ντιμπέιτ των δύο, ο διπλός στόχος των δυο εν δυνάμει πρωθυπουργών παραμένει. Εκτός από το εκλογικό ποσοστό, καθώς είναι προφανές ότι πρόεδρος της ΝΔ επιδιώκει την αυτοδυναμία και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ένα ποσοστό τουλάχιστον μεγαλύτερο του 2019 που αν δεν τον αναδείξει πρώτο και αυτοδύναμο θα του δώσει τη δυνατότητα συγκρότησης ενός ισχυρού κυβερνητικού συνασπισμού, έχουν κι άλλο στόχο που αναδεικνύεται μέσα από τους φόβους τους.

Ο βασικός φόβος του κ. Μητσοτάκη είναι να μην πάνε τελικώς στην κάλπη της 21ης Μαΐου, ένα μέρος των ψηφοφόρων του ή κάποιοι που θα τον ψήφιζαν, επειδή θα θεωρήσουν ότι είναι μια “χαμένη” κάλπη αφού έτσι κι αλλιώς λόγω απλής αναλογικής δεν θα προκύψει τελικώς κυβέρνηση. Ως επιβεβαίωση αυτού του φόβου του εκλαμβάνεται η δήλωση του  ότι «Η κάλπη του Μαΐου είναι η μόνη κάλπη». Ωστόσο πέρα από το φόβο του αυτή η κάλπη είναι για τον ίδιο ένα προσωπικό στοίχημα απέναντι στην κυβέρνηση του και στο εσωτερικό της ΝΔ. Ανέλαβε το ρίσκο να εξαντλήσει την 4ετια κόντρα στις εισηγήσεις ακόμη και στενών του συνεργατών για προσφυγή στις κάλπες νωρίτερα ενώ αρνήθηκε να αλλάξει τον εκλογικό νόμο για να ενισχυθεί το μπόνους των εδρών του πρώτου κόμματος.

Ο βασικός φόβος του κ.Τσίπρα είναι μην πάνε στην κάλπη τελικώς οι νέοι ψηφοφόροι όπου ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί ένα σαφές πλεονέκτημα. Ο φόβος εντείνεται καθώς στα τέλη Μαΐου έχουμε εξεταστική περίοδο στα πανεπιστήμια άρα οι φοιτητές που δεν σπουδάζουν στον τόπο τους είναι δύσκολο να μετακινηθούν για να ψηφίσουν. Επίσης οι εργαζόμενοι στην εστίαση και στις τουριστικές επιχειρήσεις που κατά βάση είναι νέοι ηλικιακά θα έχουν ήδη μεταβεί στις περιοχές εργασίας τους για την καλοκαιρινή σεζόν και δεν πρόκειται να αφήσουν τη δουλειά τους, εάν είναι μακριά από τον τόπο που ψηφίζουν , για να τρέχουν στις κάλπες. Ως επιβεβαίωση αυτού του φόβου του είναι και η τελευταία κοινοβουλευτική του παρέμβαση πριν κλείσει η Βουλή, όπου εστιάστηκε και στους νέους.

Στις 21 Μαΐου θα μάθουμε για ποιον από τους δυο ο φόβος θα υπερκεραστεί επιτυγχάνοντας τον στόχο του.