Politica 89.8
Τα τελευταία 24ωρα η περιοχή των Εξαρχείων “σιγο-φλέγεται”. Γράφει ο Χρήστος Κώνστας στο Politica.gr.
Η έκρηξη είναι ζήτημα χρόνου να ακολουθήσει και περίπου έχει προεξοφληθεί τόσο από πλευράς του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και της ΕΛ. ΑΣ., όσο και από την πλευρά των αντιεξουσιαστών. Ωστόσο ενώ αυτά συμβαίνουν στο κέντρο τη χώρας ,είναι γεγονός ότι η Ελλάδα χαρτογραφείται απο διαφορετικής έντασης, κοινωνικοπολιτικής αφετηρίας , και σπουδαιότητας , “Εξάρχεια”. Και ή αλήθεια είναι ότι είναι γεμάτη.
Σε πολλές γωνιές της χώρας αυθαίρετα αλλά πάντα οργανωμένα ομάδες με πολιτικό, επιχειρηματικό ή κοινωνικό πρόσημο έχουν καταλάβει δημόσιες ή ιδιωτικές περιουσίες για να εξυπηρετήσουν είτε τις πραγματικές τους ανάγκες , είτε τις επιδιώξεις τους.Η δημοσιότητα συνήθως επικεντρώνεται σε καταλήψεις ομάδων από τον αντιεξουσιαστικό χώρο που έχουν καταρχήν πολιτικά χαρακτηριστικά χωρίς βέβαια να αποδεικνύεται αυτό σε όλες τις περιπτώσεις.Όμως εκτός από τις συγκεκριμένες περιπτώσεις υπάρχουν πάρα πολλές ακόμη που ξεφεύγουν από τα στενά όρια του πολιτικού ακτιβισμού και εξυπηρετούν είτε ιδιωτικά συμφέροντα(π.χ καταπατήσεις-καταλήψεις δημόσιων εκτάσεων), είτε κοινωνικά ζητήματα όπως τη στέγαση. Στο Ηράκλειο μια από τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις που πλέον έχει εξελιχθεί σε ένα ζήτημα ταμπού είναι ο καταυλισμός των Ρομά στη Νέα Αλικαρνασό.
Τον περασμένο Μάιο η Διιυπουργική Επιτροπή Στρατηγικών Επενδύσεων ενέκρινε την κατασκευή και λειτουργία ενός καινοτόμου Πολιτιστικού και Εμπορικού Πάρκου Αναψυχής από ιδιωτική εταιρία στην δημοτική έκταση που καταλαμβάνει σήμερα ο καταυλισμός των Ρομά στη θέση “Δυο Αοράκια” στη Νέα Αλικαρνασσό. Ο προϋπολογισμός του επενδυτικού σχεδίου φθάνει τα 69 εκ ευρώ και και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του επενδυτικού σχήματος αναμένεται να δημιουργηθούν 950 θέσεις εργασίας.
Μέχρι σήμερα ,και ενώ ο επενδυτής έχει ενοικιάσει την δημοτική έκταση από τον Aπρίλιο του 2017 καταβάλλοντας μηνιαίως αντιμίσθιο 3.000 ευρώ -με την ολοκλήρωση της επένδυσης το μηνιαίο μίσθωμα αυτομάτως αναπροσαρμόζεται στα 40.000 ευρώ!-, ο χώρος δεν έχει εκκενωθεί με την απομάκρυνση των Ρομά, αφού είναι εμφανής η αδυναμία να εξευρεθεί κοινά αποδεκτή λύση για την οργανωμένη μετακίνηση τους. Θεωρητικά η προθεσμία που έχει στη διάθεση του ο Δήμος Ηρακλείου για να βρει λύση στο κρίσιμο ζήτημα της μετακίνησης των Ρομά, φτάνει μέχρι την Άνοιξη του 2020, ωστόσο πρακτικά μέχρι σήμερα δεν έχει προκύψει ένα αποτέλεσμα από το οποίο να εκπέμπεται αισιοδοξία για τη δρομολόγηση μιας λύσης έως τότε.Ο κίνδυνος να ¨ναυαγήσει¨μια ακόμη επένδυση και να χαθεί η ευκαιρία αξιοποίησης μιας ιδιαίτερα υποβαθμισμένης περιοχής είναι πλέον ορατός.
Η υπόθεση του καταυλισμού των Ρομά είναι αρκούντως ενδεικτική για την φοβικότητα που επιδεικνύει η πολιτεία να αναλάβει πρωτοβουλίες και να δώσει οριστικές λύσεις, οι οποίες από τη μια θα απαντούν σε ένα κοινά αποδεκτό κοινωνικό ζήτημα που δημιουργείται με την μεταστέγαση των Ρομά και απο την άλλη στην δυνατότητα οι πολίτες να νοιώσουν ότι η πόλη τους διέπεται από κανόνες και αρχές που περικλείουν το αίσθημα της ισονομίας και της ισοπολιτείας.Για τη πρώτη διάσταση, η αλήθεια είναι ότι μέσω της ανοχής επί δεκαετίες αλλά και της οικονομικής στήριξης που έλαβαν στο παρελθόν δεκάδες οικογένειες Ρομά (εως 60.000 ευρώ/οικογένεια) για να εκκενώσουν τον καταυλισμό-χωρίς επιτυχία-, έχει επιδειχθεί ως ενα βαθμό η δέουσα ,εν μέσω των συνθηκών, πρόνοια. Για τη δεύτερη διάσταση η πραγματικότητα απλά δεν περιποιεί τιμή για κανέναν.Εκάστοτε κυβέρνηση,εκάστοτε δημοτική αρχή, εκάστοτε αστυνομική και εισαγγελική αρχή απλά μεταθέτουν στο διηνεκές την οριστική λύση, επιβεβαιώνοντας προς τους πολίτες οτι ανά περιπτώσεις ισχύουν δυο , τρία ή και περισσότερα μέτρα και σταθμά.
Σε αυτή τη φάση η επιδεικνυόμενη αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να δώσει λύσεις για μια σειρά ζητημάτων πρέπει να αξιοποιηθεί στο έπακρο.Η Ειδική Γραμματεία για κοινωνική ένταξη των Ρομά οφείλει να αναλάβει τις σχετικές πρωτοβουλίες ώστε να απαντηθεί η κοινωνική διάσταση της μετεγκατάστασης του καταυλισμού, ο οποίος σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί πλέον να γίνεται αποδεκτός ως τροχοπέδη για την ανάπτυξη της περιοχής στην Ν. Αλικαρνασό.
Η ύπαρξη του καταυλισμού μέχρι πρότινος μας κόστιζε κοινωνικά σε ότι αφορά τις συνθήκες διαβίωσης αλλά και για το γεγονός ότι αποδεδειγμένα αποτελεί σημείο παραβατικότητας. Από το 2017 και μετά εκτός από την κοινωνική του διάσταση έχει προστεθεί και η οικονομική.Κάθε μήνα η πόλη χάνει όχι μόνο χρόνο για την αξιοποίηση της περιοχής αλλά και χρήμα για την ενίσχυση των δημοτικών ταμείων που θα μπορούσαν να επιστρέψουν στους πολίτες με αναπτυξιακά έργα.
