Η γενιά των 30-45 ανάμεσα στο ¨χθες¨ και το ¨αύριο¨ του εμβολιασμού

Ο διάλογος και τα επιχειρήματα περί του εμβολιασμού λίγο εως πολύ έχει εξαντληθεί.Απομένουν μόνο εκείνες οι ομάδες του πληθυσμού που χρειάζονται λίγο περισσότερο χρόνο συγκριτικά με τους υπόλοιπους για να αφομοιωσουν τα ¨συν ή τα πλήν¨ του εμβολιασμού.Κανείς πλέον δεν μπορεί να κατηγορήσει κανέναν.Κανείς δεν μπορεί να καπηλευτεί ή να απαξιώσει την ανησυχία του οποιουδήποτε , όποια ηλικία κι΄αν έχει,όποια μόρφωση ή όποια κοινωνική καταβολή.

Με εξαίρεση τους αλλόκοτους παραλογισμούς, ακόμη και η αντιπαράθεση με  εναν ¨ορκισμένο¨ αρνητή του εμβολιασμού θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά.Δεν πρόκειται για τις περιπτώσεις που μπορούσε να γνωρίζει αλλά δεν ενδιαφέρθηκε.Πρόκειται για τη περίπτωση που τελεί υπό σύγχυση γιατί ενδιαφέρεται αλλά δεν μπορεί να γνωρίζει.Και το ενδιαφέρον του καλύπτεται μόνο μέσα απο επιστημονικές πηγες που επικοινωνούνται είτε άμεσα, είτε κυρίως έμμεσα(ΜΜΕ, μέσα κοινωνικής δικτύωσης κ.α).Συνήθως με τη δεύτερη εκδοχή παρατηρούνται και οι περισσότερες αρρυθμίες σε οτι αφορά την αντίληψη και την κατανόηση των πληροφοριών.

Υποχρέωση του κάθε ενεργού πολίτη-πρωτίστως με την Αριστοτελική έννοια- , είναι να ενδιαφερθεί.Δεν είναι να γνωρίζει ,ούτε να αξιολογεί επιστημονικά δεδομένα, για τα οποία δεν έχει το απαιτούμενο επιστημονικό υπόβαθρο να το κάνει.Αυτό είναι μια ξεκάθαρη υποχρέωση της πολιτείας.Το αν η η επιχείρηση Ελευθερία δεν έχει επεκταθεί μέχρι σήμερα στο προσδοκώμενο τουλάχιστον βαθμό, δεν ευθυνονται οι πολίτες.Ευθύνεται η πολιτεία.Οχι γιατί δεν φρόντισε για εμβολιαστικά αποθέματα,ούτε γιατί δεν οργάνωσε σωστά τις εμβολιαστικές γραμμές.Η ευθύνη εστιάζεται στην διαχείριση και επικοινωνία του διακυβεύματος.Οι τεράστιες αποκλίσεις ανα ηλικιακή κατηγορία σε οτι αφορά το ενδιαφέρον για τον εμβολιασμό, με κύρια το θεαματικά μικρό ποσοστό στις ηλικίες 65-69 επιβεβαιώνει οτι η επιχείρηση ελευθερία δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ενα νομοσχέδιο που αφορά για παράδειγμα στο δικαίωμα του εκλέγειν(όλο έχουν δικαίωμα χωρίς καμία διάκριση ανω των 17 ετών) αλλα ώς ενα νομοσχέδιο που αφορά στη φορολόγηση.Δηλαδή είναι δομημένο ανα κλίμακες και λαμβάνει υποψιν τα ιδιαίτερα οικονομικά χαρακτηριστικά των νομικών ή φυσικών προσώπων,με τον νομοθέτη να αντιλαμβάνεται οτι υπάρχουν ιδιαιτερότητες.

Ταυτόχρονα η ,χαρακτηριζόμενη ως έκπληξη,μεγάλη ανταπόκριση των νεότερων ηλικιών, 30 εως 44, για να εμβολιαστούν απλά δεν θα έπρεπε να αποτελεί έκπληξη.Αποτυπώνει  οχι μόνο το ηλικιακό χάσμα αλλα κυρίως τη διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων.Παρότι η διαφορά δεν είναι ουτε καν δυο γενιές η απόσταση που τους χωρίζει είναι πολύ μεγαλύτερη απο οτι ίσως αποτυπώνεται στους γκρίζους κροτάφους.Η νεότερη γενιά έδειξε οτι αντιλαμβάνεται το μείζον και οχι το έλασσον.Δείχνει οτι  δεν συμμερίζεται τα πάρτι στις πλατείες αλλά ουτε και οτι θα τρεξει να τα κατακεραυνώσει.Δείχνει οτι αντιλαμβάνεται το ρόλο και την ευθυνη ως μέρος της κοινωνίας  και πασχίζει να ισορροπήσει στο ¨σήμερα¨ που βρίσκεται ανάμεσα στο ¨χθες¨ του… οχι και στο ¨αύριο¨ του… δεν με ενδιαφέρει.Χαίρομαι που είμαι μέρος αυτής τη γενιάς, ακόμη κι΄αν μέσα μας γνωρίζουμε οτι  και εμείς έχουμε το δικό μας μερίδιο ευθύνης τόσο για όλα αυτά που έχουμε ανεχτεί απο το ¨χθες¨ αλλα και όσα επιτρέπουμε απο το ¨αύριο¨.Καλό βόλι λοιπόν και ναι …με AstraZeneca έτσι για την αλητεία.