Τα “παπάκια” της επανάστασης, ο διαδικτυακός ακτιβισμός και οι εργασιακές σχέσεις

Tου Χρήστου Κώνστα

Η υπόθεση με την τη δημοφιλή πλατφόρμα efood και την επιχειρούμενη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων των παιδιών που οδηγούν τα “παπάκια” και μας φέρνουν το φαγητό στη πόρτα μας είναι λίγο έως πολύ γνωστή.

Είναι αλήθεια οτι για την Ελληνική πραγματικότητα ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Όμως σε παγκόσμιο επίπεδο ο διαδικτυακός ακτιβισμός ανθεί και καταφέρνει να καταγάγει νίκες που μέσα από παραδοσιακά “κανάλια” πίεσης θα ήταν μια μάταιη μάχη.

Ωστόσο οι συνδικαλιστικοί πανηγυρισμοί είναι αδικαιολόγητοι. Το σφάλμα της εταιρίας δεν ήταν ότι επιχείρησε να ανατρέψει τις εργασιακές σχέσεις των υπαλλήλων της, αυτό το εφαρμόζει χρόνια και όχι μόνο η συγκεκριμένη εταιρία. Το σφάλμα ήταν ότι επιχείρησε να το κάνει μαζικά και ταυτόχρονα σε 115 υπαλλήλους-διανομείς , δίνοντας τους τη ¨δυνατότητα¨ να αποκτήσουν ένα κοινό και ταυτόχρονο πρόβλημα στα σπίτια τους και τις οικογένειες τους. Ως εκ τούτου, συνδικαλιστικές φωνές που περήφανα περιφέρονται από μέσο σε μέσο ενημέρωσης για την μεγάλη νίκη του εργατικού κινήματος, είναι κενές περιεχομένου αν όχι υποκριτικές.

H μορφή της αυτοαπασχόλησης υπήρχε και πριν την efood και υπάρχει και πέρα από τη συγκεκριμένη εταιρία σε δεκάδες ακόμη επαγγελματικούς κλάδους αλλά ποτέ το συνδικαλιστικό κίνημα δεν έχει καταφέρει να αποκαταστήσει ομαλές εργασιακές σχέσεις. Αντιθέτως, οι εργασιακές σχέσεις συνεχώς επιβαρύνονταν με νέες απώλειες.

Πως όμως όμως οι διανομείς της efood που πραγματοποίησαν και δυναμικές πορείες οδηγώντας τα δίκυκλα “παπάκια”  τους κατάφεραν να κάνουν την ανατροπή; Ο μεγάλος αριθμός των εργασιακών συμβάσεων που από τρίμηνες επιχειρήθηκε να μετεξελιχθούν σε αυτοαπασχόληση (freelancer) ήταν το “καύσιμο”.

Όμως η “φωτιά” άναψε από τη κοινωνία του διαδικτύου. Το σύνθημα με το  hashtag #cancel_efood χρειάστηκε μόλις λίγες ώρες ώστε να σκαρφαλώσει στην κορυφή των τάσεων του ελληνικού Twitter, ξεπερνώντας μέσα σε μία ημέρα τα 37.000 τιτιβίσματα. Οι χρήστες των «έξυπνων» συσκευών πήραν την ψηφιακή… τιμωρία στα χέρια τους πολύ πριν η συνδικαλιστική δράση πάρει τη σκυτάλη, με αρνητικές αξιολογήσεις και απεγκαταστάσεις της εφαρμογής από τα κινητά τους, προκαλώντας στην εταιρία μεγάλες απώλειες τζίρου.

Μάλιστα το γεγονός οτι η συγκεκριμένη εταιρεία έχει ως μοναδικό “εργαλείο” λειτουργίας της το διαδίκτυο, επιτάχυνε την ¨πυρκαγιά¨ μετατρέποντας αυτό που μέχρι πρότινος ήταν το πλεονέκτημα της, σε “όπλο” εναντίον της.

Όσο κι αν ακούγεται οξύμωρο πιθανότατα  να  καταγραφεί στη σύγχρονη Ελληνική ιστορία ως η πρώτη “Μάχη του καναπέως” που κερδήθηκε. Ωστόσο δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες. Αν στη περίπτωση της efood ο διαδικτυακός ακτιβισμός βρήκε περιθώριο για να δράσει, στη περίπτωση της συντριπτικής πλειοψηφίας των επαγγελματικών κλάδων αυτό δεν θα έχει την ίδια αποτελεσματική εφαρμογή.