Οι ιερές απαιτήσεις, οι παρερμηνείες και η πραγματικότητα

Δηλαδή αν καταλαβαίνω καλά, ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης είχε την απαίτηση σε αντίθεση με όλους τους άλλους πολίτες ή φορείς που τυγχάνουν να έχουν εκκρεμότητες με τη δικαιοσύνη έναντι κάποιου φορέα της Αυτοδιοίκησης, να μην εξαντλούνται τα ένδικα μέσα αλλά να περιορίζεται ο φορέας της αυτοδιοίκησης μόνο στις αποφάσεις εκείνων που δικαιώνουν την Αρχιεπισκοπή.

Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς το πιο πρόσφατο δημόσιο ξέσπασμα του Αρχιεπισκόπου κ. Ευγένιου (δεν είναι η πρώτη φορά με αυτό το ύφος και αυτό το στυλ για το οποίο θα επανέλθω) για την νομική οδό που οφείλει να ακολουθήσει ο Δήμος Ηρακλείου προσφεύγοντας στο ΣτΕ για την υπόθεση που αφορά σε πρόστιμο σχετικά με την εισφορά γης που είχε υποχρέωση να αποδώσει η Εκκλησία, υπόθεση για την οποία ωστόσο δικαιώθηκε η Αρχιεπισκοπή στο εφετείο;

Ο κ. Ευγένιος ούτε λίγο ούτε πολύ απαίτησε από τον Δήμο Ηρακλείου να μην εξαντληθούν όλα τα ένδικα μέσα που είχε στη διάθεση του ο Δήμος .Και όχι μόνο αυτό, αλλά μέσω της φραστικής του επίθεσης εναντίον της Αντιδημάρχου Στέλλας Αρχοντάκη, η οποία έτυχε να βρεθεί στο διάβα του σε κοινωνική εκδήλωση, εγκάλεσε το σύνολο της Δημοτικής Επιτροπής (συμπολίτευση και αντιπολίτευση), καθώς η απόφαση για προσφυγή στο ΣτΕ ήταν ομόφωνη!

Και πώς θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά , όταν οι νομικοί σύμβουλοι του Δήμου Ηρακλείου είναι υποχρεωμένοι να εισηγηθούν την εξάντληση όλων των ένδικων μέσων προκειμένου να μην κατηγορηθούν στο μέλλον για αμέλεια στα όρια της απιστίας περί την υπηρεσία.

Αλλά αυτά για κάποιους, όχι μόνο εντός της Εκκλησίας αλλά και εκτός αυτής σε πολιτικό και επικοινωνιακό επίπεδο (ευτυχώς λίγους που αρνούνται να δουν πέρα από την σκοπιμότητα τους για να διατηρήσουν τις … θεάρεστες σχέσεις τους), φαίνεται ότι είναι ψιλά γράμματα και δεν έχουν σημασία ,αρκεί να γίνεται η δουλειά τους.

Και όλα αυτά ενώ γνωρίζουν καλά στην Αρχιεπισκοπή ότι η ομόφωνη απόφαση της Δημοτικής Επιτροπής για προσφυγή στο ΣτΕ δεν παράγει κανένα νομικό αποτέλεσμα που θα μπορούσε να δημιουργήσει οποιοδήποτε πρόβλημα στο εκκλησιαστικό έργο καθώς δε δυσχεραίνεται στο παραμικρό η δραστηριότητα της Αρχιεπισκοπής που έχει οικονομικό αντικείμενο, αφού δεν τίθεται θέμα δέσμευσης ΑΦΜ ή πρόκλησης οποιουδήποτε άλλου προβλήματος.

Για την ιστορία το ποσό που διεκδικεί ο Δήμος Ηρακλείου από την εισφορά σε χρήμα προερχόμενη από τη μετατροπή εισφοράς σε γη, φτάνει το ποσό των 755.000 ευρώ. Ποσό που ο Δήμος ήταν και παραμένει  υποχρεωμένος να  διεκδικήσει μέχρι τέλους έναντι όχι μόνο της εκκλησίας αλλά και έναντι οποιουδήποτε άλλου πολίτη ή φορέα προκύπτει αντίστοιχο ζήτημα, υπερασπιζόμενος το Δημοτικό όφελος, δηλαδή το όφελος όλων των Ηρακλειωτών.