Κε. Χρυσοχοΐδη, τα Εξάρχεια είναι “παιδική χαρά” μπροστά στο Μυλοπόταμο

Απο τα τέλη της δεκαετίας του 70΄τα εξάρχεια αποτέλεσαν το άβατο της Ελληνικής Επικράτειας.Δεκάδες κυβερνήσεις και υπουργοί μαζί με εκατοντάδες ανώτατους αξιωματικούς της Ελληνικής Αστυνομίας είτε με πράξεις τους, είτε πολύ περισσότερο με παραλείψεις τους κατέστησαν ανίκανοι στο σύνολο τους να παραδώσουν την περιοχή ξανά στην ελεύθερη πρόσβαση του οποιουδήποτε, είτε είναι ένστολος ,είτε όχι.Με εξαίρεση τα μέλη των τρομοκρατικών οργανώσεων που ¨στεγάζονταν¨στην πλειοψηφία τους στην περιοχή, οποιαδήποτε άλλη δράση του αντιεξουσιαστικού χώρου περιορίζεται σε πρόκληση επεισοδίων με επίκεντρο τη φθορά ξένης περιουσίας και πολύ περισσότερο τη φθορά των δυνάμεων της αστυνομίας με βασικό όπλο της μολότωφ, αντε και καμια φωτοβολίδα.

Απο τα τέλη της δεκαετίας του 80΄, μια ακόμη περιοχή της χώρας κατέστει άβατο της Ελληνικης επικράτειας.Τα χωριά του ορεινού Μυλοποτάμου.Οι  διαφορες αναμεσα στις δυο περιοχές είναι ξεκάθαρες.Στα Εξάρχεια η οποία παράνομη δραστηριότητα, έχει ή φέρει πολιτικό μανδύα που πηγάζει από τις θεωρίες περί αναρχίας.Στην περίπτωση του Μυλοποτάμου όμως ,οι όποιες παράνομες δραστηριότητες πηγάζουν αποκλειστικά και μόνο από τη θεωρία του ισχυρού που πολλές φορές συνδυάζεται με τη διακινηση όπλων, ναρκωτικών και προστασίας της νύχτας.

Ο μανδύας στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η ψευτολεβεντιά.Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες σε κάθε μικρό ή μεγάλο επεισόδιο που σημειώνεται στην περιοχή και καταγράφεται στο βιβλίο αστυνομικών συμβάντων , σπεύδουμε όλοι να σημειώσουμε οτι δεν είναι αυτός ο Μυλοπόταμος.Είναι οι εξαιρέσεις και δεν πρόκειται για κανόνα.Όμως η πραγματικότητα είναι οτι αυτές οι καταστάσεις είναι κυρίως ο Μυλοπόταμος.Όσων κι ν πληγώνονται οι  όποιοι νομοταγείς και φιλήσυχοι κάτοικοι των χωριών, γνωρίζουν και εκείνοι οτι ουσιαστικά αποτελούν ιδιότυπη μειοψηφία.Απέναντι τους ή δίπλα τους βρίσκονται όλοι εκείνοι (αν και λιγότεροι έχουν καταστεί ιδιότυπη πλειοψηφία) που δρουν εγκληματικά, εκείνοι που κινούνται στα όρια της παρανομίας και εκείνοι που απλά γνωρίζουν τα πάντα αλλά δεν μιλούν και το κυριότερο; Θα βρεθούν στην πρώτη γραμμή για να στηρίξουν τους δράστες αν και όποτε βρεθούν αντιμέτωποι με τη δικαιοσύνη.Αυτό επιβάλλει η κουλτούρα τους.Αυτό επιβάλλει ο ¨νόμος¨ τους.

Μέσα σε 40 ημέρες σημειώθηκαν τρια περιστατικά  στην ευρύτερη περιοχή προκαλώντας και δυο ανθρώπινες απώλειες.Και τα τρία είχαν κοινό σημείο τα όπλα.Με αυτά γράφουν τους ¨νόμους¨, με αυτά κρίνουν την ζωή τους.Όλα αυτά διαχρονικά πολιτικές και φυσικές ηγεσίες της ΕΛ.ΑΣ τα γνωρίζουν.Δεν περιγράφουμε κάτι πρωτόγνωρο.Αρκούνται στο να διαχειριστούν επι των ημερών τους περιοχή και ανθρώπους με τα λιγότερα δυνατά περιστατικά.Δηλαδή να μην κάτσει στη βάρδια τους-εν προκειμένω στη θητεία τους- καμιά μεγάλη ¨στραβή¨. Αυτό επιβεβαιώνει η  πραγματικότητα  των τελευταίων 30 ετών.

Με αυτά τα δεδομένα η προσπάθεια ¨εκκαθάρισης¨ των  Εξαρχείων, που ακόμη τελεί υπό αξιολόγηση, θυμίζει πρωινό περίπατο σε παιδική χαρά μπροστά σε αυτό που απαιτείται για την συγκεκριμένη περιοχή της Κρήτης.Όσο η ηγεσία της Αστυνομίας θα συνδιαλέγεται διαπραγματευόμενη παθητικά με τους ισχυρούς της περιοχής για το πότε και αν μπορούν να πραγματοποιήσουν αστυνομικές έρευνες(!), τόσο θα ισχυροποιείται το άβατο του Μυλοποτάμου.