H αλαζονεία της κυβέρνησης στο πρόσωπο Σταϊκούρα και τα 4 δις στην Κρήτη

Η πρόσφατη περιοδεία του Υπουργού Υποδομών Χρήστου Σταϊκούρα συνοδεύτηκε από πολλές δηλώσεις, επαναλαμβανόμενες δεσμεύσεις και περίσσεια …αλαζονεία. Σε τέτοιο βαθμό που ανέδειξε και το βασικό γνώρισμα κυβερνήσεων που θεωρούν-όχι άδικα- ότι παίζουν μόνες τους στο πολιτικό γήπεδο αλλά συνήθως καταλήγουν- εξαιτίας ακριβώς της αλαζονείας τους-, να βάζουν το ένα αυτογκόλ μετά το άλλο.

Ο κ.Σταϊκούρας ήρθε στο Ηράκλειο και πέρα όλων των άλλων μας “μάλωσε” σε συνομιλία με δημοσιογράφους γιατί είμαστε αδικαιολόγητα απαιτητικοί όπως άφησε να εννοηθεί. “Σας δίνω 4 δισ ευρώ έργα ,τι άλλο θέλετε στην Κρήτη;” αναρωτήθηκε με περίσσιο κομπασμό για να αναδείξει μαζί με την αλαζονεία και τη βαθιά υποκρισία της κυβέρνησης.

Και εξηγούμε.

Προσπερνώντας το ποσό που ανέφερε καθώς τα έργα που έχουν παρουσιαστεί ότι θα υλοποιηθούν σε ορίζοντα 10ετίας τουλάχιστον δεν δίνουν το ποσό των 4 δις ευρώ, ας σταθούμε στην ουσία του ισχυρισμού του.

Οι πόροι για έργα φθάνουν στην Κρήτη το 2024-2025 και αφού προηγουμένως για δεκαετίες όλα τα μεγάλα έργα υποδομής όλων των κυβερνήσεων αφορούσαν όλη τη χώρα ,εκτός από την Κρήτη. Πλέον το κατασκευαστικό “ψωμί” στην ηπειρωτική Ελλάδα έχει φαγωθεί. Όποιο μεγάλο έργο έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί έχει γίνει εδώ και χρόνια αποκαλύπτοντας και το μεγάλο χάσμα υποδομών με την Κρήτη. Το πολιτικό και κατασκευαστικό ενδιαφέρον έχει επικεντρωθεί σε υποανάπτυκτες ,σε επίπεδο υποδομών ,περιοχές της χώρας. Και η μόνη υποανάπτυκτη με ενδιαφέρον και παραγωγική δυναμική για να υποστηρίξει και φυσικά να δικαιολογήσει μεγάλης εμβέλειας έργα, έχει μείνει η Κρήτη.

Σε ότι αφορά στις αναφορές του με καθαρά κομματικό περιεχόμενο όπως ότι “Το μόνο κόμμα που χαίρεται ότι η Κρήτη είναι στην Ελλάδα είναι το ΠΑΣΟΚ” δεν επιβεβαιώνουν μόνο τα αλλεπάλληλα αυτογκόλ της κυβέρνησης αλλά αναδεικνύουν και ένα δεύτερο γνώρισμα των αλαζονικών κυβερνήσεων. Εκείνων που πνέουν τα λοίσθια. Και επειδή αυτό μπορεί να φαντάζει παράλογο όταν δεν υφίσταται αξιωματική αντιπολίτευση, να υπενθυμίσω ότι όπως η φύση έτσι και η πολιτική απεχθάνεται τα κενά. Η δε Κρήτη απεχθάνεται και τους αλαζόνες και συνήθως δίνει ραντεβού στις κάλπες.