Politica 89.8
Του Χρήστου Κώνστα
Παραμονές της εθνικής μας εορτής για την 25η Μαρτίου ο Ρώσος πρόεδρος ανακοινώνει την απελευθέρωση της χώρας του από τον ζυγό…του δολαρίου. Γι΄ αυτό απαιτεί πλέον οι πληρωμές για τις προμήθειες του Ρωσικού φυσικού αερίου στις “μη φιλικές χώρες” να πραγματοποιούνται σε ρωσικά ρούβλια ώστε όπως υποστήριξε σε δήλωση του «…να φύγουμε από τη χρήση των αναξιόπιστων νομισμάτων το συντομότερο δυνατόν».
Ο Ρώσος πρόεδρος φαίνεται οτι ζήλεψε τον Μάο Τσε Τουνγκ ή ίσως αναγκάστηκε να θυμηθεί τη περίφημη ρήση του Κινέζου ηγέτη του Κομμουνισμού «Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση» τότε που είχε θεοποιηθεί στην Κίνα και έβγαζε αποφθέγματα για να συμπληρώσει το περίφημο «κόκκινο βιβλιαράκι».
Το πιθανότερο βέβαια είναι πως ο Μάο εννοούσε ότι από την αναταραχή που προκαλεί το γκρέμισμα μιας «καθεστηκυίας τάξης» γεννιέται κάτι το καινούργιο, το νέο, το πιο προοδευτικό. Αυτά σε κανονικές συνθήκες πριν προκληθεί η αναταραχή. Όχι σε ήδη διαταραγμένες καταστάσεις σε όλα τα επίπεδα, πολεμικά, οικονομικά, κοινωνικά ακόμη και ψυχολογικά.
Η Ρωσία διατείνεται οτι έχει την δύναμη να δρομολογήσει το τέλος του δολαρίου υποστηρίζοντας οτι αν περιοριστεί η χρήση του τότε μπορεί όλος ο κόσμος να μειώσει τα αποθέματα σε δολάριο και ως αποτέλεσμα θα προκληθεί η χρεοκοπία των Η.Π.Α. Ταυτόχρονα φιλοδοξεί να χτυπήσει και το ευρώ χρεώνοντας συνολική ευθύνη στη δύση και χαρακτηρίζοντας αναξιόπιστα τα νομίσματα όλων των δυτικών και “μη φιλικών” χωρών. Δηλαδή κατεξοχήν το δολάριο και το ευρώ.
Εδώ ισχύει το “Έτσι είναι ,αν έτσι νομίζει” . Και εξηγούμαι. Οι ΗΠΑ έχουν ΑΕΠ 20,5 τρις δολάρια. Η Γερμανία 3,9 τρις και η Βρετανία 2,8 τρις. Η Ιταλία 2,8 τρις, η Γαλλία 2,7 τρις δολάρια. Για να δούμε και το ΑΕΠ της… υπερδύναμης Ρωσίας . Είναι ακριβώς 1,658 τρις δολάρια. Δηλαδή το Αμερικανικό ΑΕΠ είναι 12 φορές μεγαλύτερο απ’ το Ρωσικό. Το Γερμανικό είναι διπλάσιο απ’ το Ρωσικό. Να ρίξουμε μια ματιά και στις στρατιωτικές δαπάνες, μπας και εκεί οι ομόθρησκοι Ρώσοι ρίχνουν όλο το βάρος τους και υπερτερούν; Οι ΗΠΑ ξόδεψαν το 2020 ακριβώς 732 δις δολάρια για εξοπλισμούς, οι Ρώσοι 61,4 δις δολάρια, δηλαδή 12 φορές λιγότερα απ’ όσα οι Αμερικάνοι.
Επομένως εύλογα αναρωτιέται κανείς τι στόχο έχει αυτή η κίνηση; Καταρχάς παρότι στοχοποιεί το εξωτερικό της χώρας η απόφαση αυτή αφορά πρωτίστως στο εσωτερικό. Όταν έχει αντιμετωπίσει ένα μαζικό κύμα φυγής ξένων κεφαλαίων και πολύ περισσότερο ξένων εταιρειών είναι ευνόητο οτι θα αναζητήσει γραμμή άμυνας μέσω του εθνικού νομίσματος του που μπορεί να έχει τον πλήρη έλεγχο. Δεν μπορεί να κάνει πολιτική εντός και εκτός συνόρων στηριζόμενος σε νομίσματα των οποίων δεν διαθέτει τον έλεγχο. Αλλά αυτά αφορούν τους Ρώσους που σύντομα θα βιώσουν συνθήκες σοβιετίας με το πιο σκληρό πρόσωπο. Η διαφορά με το τότε είναι οτι μέχρι και σήμερα έστω μια μερίδα Ρώσων (μιας και εξακολουθούν μεγάλα ποσοστά της κοινωνίας να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας) είχε καταφέρει να βιώσει τον κόσμο της ευμάρειας, τον οποίο είδαν ανοίγοντας τα μάτια τους προς τη δύση σταδιακά μετά τα μέσα της δεκαετίας του 90΄.Τώρα θα αναγκαστούν να συγκρίνουν.
Στο εξωτερικό όμως της χώρας ,πέρα από τις αναταραχές που φιλοδοξεί να προκαλέσει, ποντάρει και στο θυμικό των φιλορώσων όπου γής –ειδικά στην χώρα μας ανθίζουν χρόνια τώρα-.Ήδη τα επαναστατικά τσιτάτα, όπως αυτά του 2015 για επιστροφή σε εθνικά νομίσματα και τον τεράστιο ηγέτη Πούτιν που τα βάζει με όλους και όλα έχουν κατακλύσει τα δημόσια σφαίρα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Η φαντασίωση Πούτιν οτι έχει τη δύναμη να τορπιλίσει τη παγκόσμια οικονομία, αφού πρώτα έχει τορπιλίσει μια ολόκληρη χώρα όπως την Ουκρανία, έχει γίνει για πολλούς η προσωπική τους φαντασίωση. Τρελαινόμαστε για τον Πούτιν και μισούμε τους δυτικούς. Τον θέλουμε ωσάν τρελοί και ενώ γνωρίζουμε καλά οτι ποτέ δεν έχουμε κερδίσει κάτι από τη Ρωσία, οικονομικά, γεωστρατηγικά, γεωπολιτικά. Σαν κάτι ζευγάρια, που όσο η γυναίκα φτύνει τον άντρα, εκείνος νιώθει το πάθος του γι αυτήν να φουντώνει (ή και το αντίστροφο).
Βέβαια υπάρχουν και οι περιπτώσεις ζευγαριών που ένας εκ των δυο κάνει την ανάγκη φιλοτιμία. Βάζει κάτω από τη γη τη δική του/της αξιοπρέπεια για μια προίκα, ένα σπίτι, μερικές καταθέσεις…έστω και σε ρούβλια. Έχει την αυταπάτη οτι με το χρήμα θα εξασφαλίσει ελευθερία ενώ γνωρίζει καλά οτι είναι δέσμιος των δικών του καταστροφικών επιλογών.
Κάπως έτσι αναζητεί και ο Πούτιν τη δική του επιβίωση πουλώντας εντός και εκτός Ρωσίας το πολυπόθητο “Φτου ξελεφτεριά” αλλά από ποιους και από τι ακριβώς;
