Έπιασαν δουλειά οι πολιτικοί τυμβωρύχοι του Κορονοϊού

Στις αρχές αυτής της περιπέτειας είχαμε εξάρει το ρόλο και την προσωπικότητα του Σωτήρη Τσιόδρα. Λίγες ημέρες αργότερα δε διστάσατε να επισημάνουμε τις αντιφάσεις και κυρίως τη σύγχυση που έχουν προκαλέσει οι οδηγίες για το αν πρέπει ή οχι ο γενικός πληθυσμός να φοράει μάσκες για να προστατευθεί.Τα δυο άρθρα στις 19 Μαρτίου (Δείτε εδώ) και 2 Απριλίου (Δείτε εδώ) , αντίστοιχα δεν συγκρούονται μεταξύ τους .Αντιθέτως έρχονται να επιβεβαιώσουν οτι όλες οι καταστάσεις και τα πρόσωπα,δεν είναι μόνο άσπρα,ούτε βέβαια μόνο μαύρα.Η καλόπιστη κριτική και ιδιαίτερα σε αυτές τις κρίσιμες περιστάσεις, μπορεί να αποδειχθεί παραγωγική και γιατί όχι και σωτήρια, είτε προέρχεται από  επιστήμονες, είτε από πολιτικούς,είτε απο δημοσιογράφους, είτε απο πολίτες που ενδιαφέρονται και φυσικά καταθέτουν τις απορίες τους για τις πρωτόγνωρες καταστάσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν.

Όμως όλα τα παραπάνω δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με αυτό που εξυφαίνεται τόσο στο παρασκήνιο,όσο και στο προσκήνιο.Είναι εμφανές οτι κάποιοι στη χώρα δε θα δίσταζαν να δουν τα νοσοκομεία γεμάτα από ασθενείς και το σύστημα υγείας να καταρρέει. Οχι γιατί θέλουν να βλάψουν τους πολίτες αλλά γιατί πιστεύουν οτι με αυτό τον τρόπο θα βλάψουν την κυβέρνηση.Δεν διστάζουν ακόμη και να αρθρογραφήσουν δημόσια φωτογραφίζοντας αυτον τον σκοπό.Δεν θέλουν να δουν το σχέδιο αντιμετώπισης να επιτυγχάνει.Κάνουν οτι περνά απο το χέρι τους και κυρίως απο την πένα τους ή τον δημόσιο λόγο τους για να απαξιώσουν κάθε προσπάθεια.

Σ΄αυτον τον στρατηγικό σχεδιασμό αποδόμησης, κατέχει περίοπτη θέση ο Σωτήρης Τσιόδρας. Η συμπάθεια που έχει αναπτύξει στην κοινή γνώμη, εκλαμβάνεται ως συμπάθεια  στο πρόσωπο του πρωθυπουργού και αυτό τους οδηγεί σε μια ολομέτωπη επίθεση εναντίον του.Είναι σχεδόν βέβαιο οτι έχουν γίνει και επιμέρους λάθη στη διαχείριση της κατάστασης.Όμως το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Η Ελλάδα ήταν και ευτυχώς παραμένει εξαιρετικά χαμηλά στον κατάλογο των θυμάτων ή επιβεβαιωμένων κρουσμάτων.Θέλουμε να συνεχίσουμε να παραμένει; Θα τολμήσω να πω, οτι θέλουμε αλλά οχι όλοι ή τουλάχιστον δεν το προσπαθούμε όλοι στον ίδιο βαθμό.

Όσο είναι ακόμη καιρός, οφείλουμε όλοι να επανατοποθετηθούμε.Να παραμερίσουμε το προσωπικό ή κομματικό όφελος που μπορεί να προσπορίσει κανείς απο μια ενδεχόμενη αποτυχία του πολιτικού του αντιπάλου και να δεί πίσω απο αυτό ,τη χώρα.Τους πολίτες.Η ιστορία δεν θα χαριστεί σε κανέναν.Το ίδιο και οι εν ζωή πολίτες που έχουν χάσει ή ενδεχομένως χάσουν δικούς τους ανθρώπους.