Ένας ο Πατέρας, αμέτρητα τα “τέρατα” του κομματισμού

 Έχουν ειπωθεί και γραφτεί ήδη πάρα πολλά για την περίπτωση του συμπαθούς κατά τ άλλα Κωνσταντίνου Πατέρα.Δέχθηκε πολύ κριτική και φυσικά στο επίκεντρο βρέθηκε και η ηλικία του δίνοντας τροφή σε πολλούς -προερχόμενους κυρίως από τη ΝΔ, όχι για να στηρίξουν εκείνον  αλλά την κυβέρνηση-  για να τον υπερασπιστούν κάνοντας λόγο για ωμό ηλικιακό ρατσισμό εξαιτίας του έτους γεννήσεως του, ήτοι 1939. Δεν κρύβω ότι ο πολιτευτής της ΝΔ , τον οποίο και δεν γνωρίζω προσωπικά, βρίσκει έναν επιπλέον υπερασπιστή  στο πρόσωπο του , τον γράφοντα. Αλλά για έναν εντελώς διαφορετικό λόγο.Και εξηγούμαι.

   Ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε προεκλογικά ως ο μεταρρυθμιστής πολιτικός που έρχεται να ταράξει συθέμελα τις στρεβλές και δηλητηριώδεις για τη κουλτούρα μας πολιτικές παραδώσεις.Με “όχημα” τις πρακτικές που ακολούθησε και η προηγούμενη κυβέρνηση, ανέπτυξε μια προεκλογική ρητορική που έπεισε την ελληνική κοινωνία-τουλάχιστον την πλειοψηφία της- ότι ναι, έχει πρόθεση και θέληση να ανατρέψει όλα όσα μας πληγώνουν.Όλα όσα πλήττουν την όποια προοπτική εκσυγχρονισμού του νεοελληνικού κράτους που παραμένει παγιδευμένο στις διαχρονικές παθογένειες του από συστάσεως του.

  Ταλαιπωρημένοι οι πολίτες από “Πετσίτηδες”, “Καρανίκες” και ιδιοκτήτες βουλκανιζατέρ για διοικητές νοσοκομείων, πίστεψαν ότι κάτι μπορεί να αλλάξει.Μάταια.Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που είχε αντιμετωπιστεί από τις εκάστοτε κυβερνήσεις η δημόσια διοίκηση μέχρι και τον Ιούλιο του 2019, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο συνέχισε και η νέα κυβέρνηση να διοικεί. Δεν έθεσε ούτε καν κάποια –έστω  κομματικά -κριτήρια.Απλά να έχεις κολλήσει ένσημα ως πολιτευτής ή στέλεχος κομματικής οργάνωσης.Είναι αρκετό.Αν διαθέτεις και κάποιο πτυχιακό τίτλο ή μεταπτυχιακό λύνει και συνειδησιακά ζητήματα,προσφέροντας το καλύτερο άλλοθι.Τώρα το ότι οι τίτλοι σου μπορεί να είναι άσχετοι για παράδειγμα με το χώρο της υγείας ενώ υπάρχουν εκατοντάδες νέοι που έχουν τις εξειδικευμένες γνώσεις αλλά δεν διαθέτουν γαλάζια ένσημα, αυτό έχει μικρή σημασία όχι μόνο για το κόμμα ή κάποια κυβερνητικά στελέχη αλλά για τον ίδιο τον πρωθυπουργό.Και αυτό είναι το μείζον πρόβλημα πλέον.

 Η προσωπική εμπλοκή του ίδιου του πρωθυπουργού στην υπόθεση Πατέρα και το γνωστό αλισβερίσι που αποκαλύφθηκε, έρχεται όχι απλώς να προκαλέσει ρήγμα αλλά να κατεδαφίσει οριστικά και αμετάκλητα τις προεκλογικές διακηρύξεις ή ακόμη και τις πρώτες “αισιόδοξες” κυβερνητικές εβδομάδες με τις οποίες δόθηκε το μήνυμα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει.

  Κοντολογίς , αντί να μεμφόμαστε τον φίλτατο κύριο Πατέρα ,έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, του οφείλουμε και ένα ευχαριστώ. Όχι φυσικά για τον ωμό πολιτικό εκβιασμό που ο ίδιος έκανε για να εξασφαλίσει μια θέση στο νοσοκομείο Καρδίτσας αλλά γιατί με περίσσιο κυνισμό αποκάλυψε το “πώς” , το “γιατί” και κυρίως από ποιόν την πήρε.Έτσι ώστε να μην έχει ούτε ένας πολίτης αυταπάτες και για αυτήν την κυβέρνηση και για αυτόν τον πρωθυπουργό.Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να αποδειχθεί ένας καλός διαχειριστής που επιχείρησε και κάποιες τομές.Σίγουρα όμως ακύρωσε τις προσδοκίες για να μείνει στην ιστορία ως ο μεταρρυθμιστής που επηρέασε ,όχι με τα λόγια του αλλά με το παράδειγμα του, την κουλτούρα των Ελλήνων.