«Δεν θέλεις να ξέρεις τι συμβαίνει στο ΠΑΓΝΗ τώρα…»

Του Χρήστου Κώνστα*

Την Tρίτη το μεσημέρι έλαβα ένα μήνυμα από έναν καλό και αξιόπιστο φίλο.Είχε επισκεφθεί νωρίτερα το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών στο ΠΑΓΝΗ για ένα έκτακτο ζήτημα υγείας που αντιμετώπισε.Ομολογώ οτι η αρχική φράση με την οποία συνόδευε το μήνυμα ,«Δεν θέλεις να ξέρεις τι συμβαίνει στο ΠΑΓΝΗ τώρα…», με προϊδέασε αρνητικά.Αργότερα κατάλαβα γιατί ξεκινούσε με αυτή τη φράση.Παραθέτω αυτούσιο το μήνυμα όπως το διάβασα.

«Πριν δύο ώρες έφτασα στο ΠΑΓΝΗ.

Πρώτη περίπτωση:

Γιατρός και γυναίκα ασθενής γύρω στα 40.

-Καπνίζετε;

-Nαι ,δύο πακέτα την ημέρα

– Το εμβόλιο το έχετε κάνει;

-Οχι και ούτε πρόκειται!

-Καπνίζετε δύο πακέτα και δεν θέλετε να κάνετε το εμβόλιο;

-……(παύση)

– Για ποιο λόγο δεν θέλετε;

-……(παύση)

-Εντάξει είναι δικαίωμα σας το σέβομαι.

Δεύτερη περίπτωση:

Ίδια γιατρός και ασθενής νεαρός γύρω στα 30.

-Τι νιώθετε;

-Έκανα το εμβόλιο και από τότε έχω αυξημένους παλμούς και νιώθω μια δυσφορία.

-Ποιο εμβόλιο κάνατε;

-Johnson πριν μερικές μέρες

-Έχετε κάποιο ιστορικό υγείας;

-Όχι! Πιστεύω οτι είναι παρενέργειες από το εμβόλιο

-Υπάρχει περίπτωση να έχετε τρομάξει από αυτά που διαβάζετε;

-Όχι γιατί πριν ήμουν καλά και τώρα δεν νιώθω καλά.

Τρίτη περίπτωση:

Ασθενής κοπέλα γύρω στα 30 ήρθε με το ΕΚΑΒ:

Ξαπλωμένη με σχετικά έντονα συμπτώματα να έχουν πέσει 5 γιατροί από πάνω της για να της κάνουν εξετάσεις και ερωτήσεις.

-Ποιο εμβόλιο κάνατε;

-Johnson

-Έχετε ιστορικό με την καρδιά

-Όχι αλλά γιατί με ρωτάτε:

-Πρέπει να έχουμε όλο το ιστορικό

Μετά έφυγα…»

Διαβάζοντας την δίωρη εμπειρία με αυτά τα τρία περιστατικά σου έρχεται αμέσως στο νου πως δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από ένα μικρό απόσπασμα των όσων διαδραματίζονται αυτή τη στιγμή στο σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας.Εμβολιασμένοι και ανεμβολίαστοι.Οι μεν πρώτοι αντιμέτωποι με το φόβο τώρα.Οι δε δεύτεροι με τον κίνδυνο στη συνέχεια(πιθανόν) για την υγεία τους.Οι εμβολιασμένοι με τον φόβο για τον εξαιρετικά σπάνιο αλλά υπαρκτό κίνδυνο της παρενέργειας, πραγματικής ή placebo. Nαι γιατί υπάρχει και η “placebo παρενέργεια”  και αυτή και δεν προκαλείται από το εμβόλιο αλλά από τον “βομβαρδισμό” συνήθως ανυπόστατων πληροφοριών και γνώσεων που προκαλούν σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία όσων δεν θέλουν ή δεν μπορούν να φιλτράρουν και να αξιολογήσουν τα όσα λαμβάνουν ως μηνύματα από δεκάδες πομπούς  καθημερινά(επιστήμονες,πολιτικούς,δημοσιογράφους,φίλους, συγγενείς,γειτονιά,κοινωνικά δίκτυα κτλ).

Μαζί τους οι ανεμβολίαστοι.Με την ισχυρή επιχειρηματολογία του… «δεν ξέρω, δεν απαντώ αλλά αυτό που ξέρω είναι οτι δεν θέλω».Εκτός από τους γιατρούς αφοπλίζουν σε πολλές περιπτώσεις και τον κοινό νού. Αλλά αυτό δεν τους ενοχλεί.Απεναντίας τους γεμίζει αυτοπεποίθηση οτι ο λόγος τους αμφισβητεί τον επιστημονικό λόγο.Δεν έχει σημασία με τι στοιχεία γίνεται αυτό.Σημασία για εκείνους έχει το αποτέλεσμα.Σύμμαχος τους σε αυτή την αμφισβήτηση, οι δεκάδες παλινωδίες της πολιτείας(κυβέρνηση,επιστημονικοί φορείς, μεμονωμένοι ακαδημαϊκοί κ.α) ως προς τη διαχείριση και κυρίως την επικοινωνία.

Τα διαπιστωμένα λάθη δύσκολα μπορεί κανείς να τα αμφισβητήσει ακόμη κι΄αν εμφορείται από μικροπολιτικές σκοπιμότητες αλλά διαθέτει έστω στοιχειώδη σοβαρότητα.Όσα όμως λάθη κι΄αν έχουν γίνει είναι αιτία για να σταθούμε εμμονικά απέναντι στη λογική; Η κατάσταση θυμίζει λίγο από τον Μάρτιο του 2020.Τότε οι επιστήμονες επιχειρηματολογούσαν οτι η χρήση της μάσκας μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερο κίνδυνο από τη μη χρήση της,όχι γιατί δεν προστατεύει αλλά γιατί δεν είμαστε εξοικειωμένοι με τη χρήση της.Λίγους μήνες μόνο μετά ,επέβαλαν την υποχρεωτική χρήση της.Αυτό σημαίνει οτι επειδή οδηγήθηκαν σε αποδεδειγμένη παλινωδία ,εμείς ως αντίδραση θα πρέπει να μη φοράμε μάσκα,ενώ όλοι γνωρίζουμε οτι ήταν ένα από τα ελάχιστα “εργαλεία” πριν από το εμβόλιο ,το οποίο μας βοήθησε να διαχειριστούμε τη πανδημία;

Πέρα από νόμους,υποχρεωτικότητες και απαγορεύσεις,η διαχείριση της πανδημίας και το πως ο καθένας μας θα καταφέρει να βγει αλώβητος σε οτι αφορά την υγεία του, δεν απαιτεί τίποτα περισσότερο απο τον μέσο κοινό νου για να διαβείς τα τέσσερα στάδια τα οποία συναντά ο καθένας μας σε οποιοδήποτε πρόβλημα αντιμετωπίζει στη ζωή του.Διαπίστωση.Αξιολόγηση.Εκτίμηση.Απόφαση.

ΥΓ. Όταν ζήτησα κάποιες διευκρινίσεις από τον φίλο για το αρχικό του μήνυμα, έσπευσε να μου προσθέσει, «Μου έκαναν εξαιρετικά θετική εντύπωση τα εξής.Καταρχάς οι διαδικασίες και οι χρόνοι στα ΤΕΠ έχουν βελτιωθεί πολύ.Και δεύτερον, εντυπωσιάστηκα από την ευγένεια και την υπομονή της ιατρού που διαχειριζόταν όλα τα περιστατικά στα οποία αναφέρθηκα». Έτσι για να τα λέμε και κυρίως να τα γράφουμε και αυτά…