Όλα στη ζωή είναι ένα ρίσκο και το γνωρίζουμε καλά. Όπως ακριβώς και το ρίσκο που παίρνει η σαύρα που καραδοκεί στην άκρη του δρόμου και σαλτάρει όταν αντιληφθεί το αυτοκίνητο να έρχεται με φόρα προς το μέρος της.
Είναι το ρίσκο που παίρνει ο σκαντζόχοιρος παρ’ ότι γνωρίζει πως είναι αργός αλλά παρ’ όλα αυτά θέλει να «γνωρίσει» την απέναντι πλευρά του δρόμου και συνήθως θυσιάζεται.
Αλλωστε τι νοστιμάδα θα είχε η ζήση μας, χωρίς τις τρέλες που έχουμε να θυμόμαστε όταν μεγαλώνουμε και που τις διηγούμαστε με πλατιά χαμόγελα στις παρέες μας.
Να μπορούσαμε λέει να «ακούσουμε» πως τα ίδια ζωντανά περιγράφουν στις παρέες τους όλες αυτές τις περιπέτειες της ζωής τους και θα καταλαβαίναμε ακριβώς τι πρέπει να κάνουμε για να περνάμε μόνο καλά και κάθε μέρα.
Το ρίσκο της κολισαύρας και του σκαντζόχοιρου, μπορεί και να μοιάζει με το δικό μας ρίσκο, που μάλλον δεν παίρνουμε κι εξακολουθούμε περιμένοντας μια ζωή στην άκρη του δρόμου, όπου και αφήνουμε τη ζωή μας, χωρίς να γνωρίσουμε την άλλη πλευρά του μικρού και συνάμα τεράστιου κόσμου μας.
Αλλωστε τι νόημα έχεις να φοβάσαι αυτό που θάρθει !!