Ένα ερώτημα πιστεύω πως υπάρχει στα χείλη ακόμα και των ψυχραιμότερων ηγετών του πλανήτη μας και βέβαια σε όλων εμάς των απλών ανθρώπων που ζούσαμε μια ας πούμε ήρεμη καθημερινότητα, είναι ακριβώς αυτό: και τώρα τι κάνουμε;
Τουλάχιστον έτσι πιστεύαμε, πως δηλαδή ζούσαμε μια ήρεμη ζωή, μέχρι πριν δυο -τρεις μήνες πριν «σκάσει» η τεράστια βιολογική βόμβα που έχει βάλει σε μια τεράστια περιπέτεια όλο τον κόσμο κι ήρθε σαν άλλος μετεωρίτης να χτυπήσει την ύπαρξη του ανθρώπινου είδους.
Ηρθε να μας επαναφέρει εκεί που ίσως θα έπρεπε να είχαμε παραμείνει και να περνούμε μια ζωή συνετή, χωρίς υπερβολές και αυτή την τρέλα να κάνουμε τεράστια άλματα, για να γεμίσουμε τα σεντούκια μας και να ικανοποιήσουμε το εγώ μας.
Βλέπουμε πόσο ανίσχυρη είναι η ανθρωπότητα μπροστά σε έναν εχθρό που πιθανότατα γεννήθηκε σε ένα εργαστήριο και που ξέφυγε για να διαλύσει το σύμπαν.
Ας συμμορφωνόμαστε όλοι με τις εντολές των επιστημόνων και αυτές που δίδει η κυβέρνηση περιμένοντας το θαύμα που λέγεται εμβόλιο.
Αλλωστε δεν έχουμε κι άλλες επιλογές πέρα από αυτές που εφαρμόζει ολόκληρη η ανθρωπότητα και καλά θα κάνουμε να βάλουμε νερό στο κρασί μας και επιτέλους σαν λαός να σοβαρευτούμε!!
Σήμερα το πρωί με όλα αυτά που άκουσα να συμβαίνουν έγραψα:
Μες τη μικρή μας φυλακή
Χτίσαμε ψεύτικη ζωή…κι αράξαμε
Οι ευκαιρίες μας πολλές
μα ζούσαμε μ’ υπερβολές… και τις πετάξαμε
——–
Με φωτεινές επιγραφές
Μας δίδουν πλέον εντολές…από απόσταση
Χωρίς αξία η ζωή
Και πεταμένη στον Καιάδα…κάθε υπόσταση
——–
Σε Σπιναλόγκα μετατράπηκε ο πλανήτης μας
Και σε δωμάτιο απομόνωσης το σπίτι μας!!
Τώρα με τρόμο αγναντεύουμε τ’ αστέρια μας
Και με ελπίδες γέμισαν τα καλοκαίρια μας
Αδέρφια κουράγιο το καλοκαίρι είναι κοντά και ο λαμπρός ήλιος ο ζωοδότης θα κάνει το θαύμα του!!