Αγαπητή προεδρίνα, θα μπορούσε κάποιος να καταλάβει ότι είναι άβολο να αισθάνεσαι την ανάσα των εσωκομματικών αντιπάλων καυτή, αλλά γιαυτό είσαι στην κορυφή της ιεραρχίας ενός κόμματος που για πολλά χρόνια ήταν στην καρδιά των Ελλήνων.
Με κραυγές του τύπου εγώ είμαι πρόεδρος και άλλες δασκαλίστικες τακτικές, μόνο την αδυναμία σου δείχνεις αφού μπορεί να κουβαλάς τα γονίδια του Γιώργου Γεννηματά, όπως και ο Γιωργάκης του Αντρέα,αλλά δεν μπορείτε, δυστυχώς, να τους πλησιάσετε, ούτε καν.
Εύκολο είναι να εξοντώνεις τους πολιτικούς αντιπάλους και μάλιστα μειώνοντάς τους στα μάτια του κόσμου, αλλά πολύ δύσκολο να συνθέτεις και να διατηρείς την ενότητα σε ένα κόμμα που μόλις είχε πάρει μια ανάσα από τις τελευταίες ευρωπαϊκές εκλογές.
Είναι δύσκολο να ηγείται κάποιος μιας ομάδας που σηκώνει στις πλάτες της ένα εξαιρετικά βαρύ παρελθόν, που αναζητά πλέον μέσα από τα νέα στελέχη να σταθεί αξιοπρεπώς στο πολιτικό σκηνικό, όπως αυτό διαμορφώνεται.
Αγαπητή Φώφη τη ζαριά σου την έπαιξες και δεν έχεις παρά να περιμένεις για να δρέψεις “δροσερούς” καλοκαιρινούς καρπούς ή να καείς με την επιλογή Καμίνη.
Οι επόμενες εκλογές είναι κοντά και γνωρίζουμε πως όλοι κρίνονται εκ του αποτελέσματος.
Ομως μην ξεχνάτε αγαπητή προεδρίνα πως …για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή!!